گروه های مسلح
لیبی را به دو بخش تقسیم کردند
اشپیگل آنلاین ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی
گروه های مسلح لیبی هر آنچه بخواهند در تریپولی انجام میدهند و دولت هم کنترلی بر آنها ندارد. این را رئیس دولت جدید رسما اعلام کرد. سازمان عفو بین الملل نیز از افزایش مستمر خشونت توسط باند های مسلح شکایت دارد.
شکنجه و مجازات های خودسرانه. فهرست اتهامات علیه این گروهای خودسر و مسلح است. مصطفی عبد الجلیل رئیس دولت موقت برای نخستین بار اعتراف کرد که رهبری جدید در تریپولی تسلطی بر آنها ندارد. شورشیان پیشین که در نبرد با هواداران قذافی توانستند حکومت های محلی تشکیل دهند اینک در برابر حکومت مرکزی در تریپولی قد علم کرده و رو در روی آن ایستاده اند.
همکاران سازمان عفو بین الملل در ماه های ژانویه و فوریه از 11 زندان شورشی پیشین در لیبی غربی و مرکزی، بازدید کرده اند. ترازنامه این دیدار وحشت انگیز است: گروههای مسلح در لیبی دست کم در دوازده مورد زندانیان خود را زیر شکنجه کشته اند.
گروههای مسلح حاضر به تحویل سلاح خود نیستند و در رقابت با یکدیگر اغلب کارشان به زد و خورد های خونین می انجامد.
روز سه شنبه، منطقه برقه (سیرنایکا ) واقع در شرق لیبی، پیرامون شهر بنغازی، خود مختاری خود را اعلام کرد. رئیس قبیله حاکم بر منطقه در حضور هزاران نفر از حاضران اعلام کرد که منطقه خواستار نظام فدرال است. اینک شیخ احمد الزبیر رئیس منطقه ای می شود که از شهر بندری سیرت تا مرز مصر در شرق لیبی را در بر می گیرد. دولت موقت در تریپولی بارها مخالفت خود را با استقلال مناطق اعلام کرده است.
هزاران نفر از اعضای این قبیله ، نیروهای مسلح و سیاستمدارن در مراسم اعلام استقلال حضور داشتند. در دوران شورش علیه قذافی ، شهر بنغازی مقر شورای موقت بود.
عبد الرحیم الکیب، نخست وزیر دولت موقت از مردم لیبی دعوت کرد با دستگاههای دولتی همراهی کنند و مانع هرج و مرج در کشور شوند. او نمی خواهد در لیبی دوباره حمام خون بر پا گردد.
http://www.spiegel.de/politik/ausland/0,1518,819698,00.html
http://www.spiegel.de/politik/ausland/0,1518,816759,00.html
دوستداشتن:
لایک در حال بارگذاری...
مرتبط
با سلام و عرض ادب
براستی اگر نام این جنگ داخلی نیست ، پس چیست ؟ و جالب اینجاست که ناتو اصلا دلیل ورود خود به جنگ و درگیری با لیبی را تضمین جان مردم شهر و روستاها که بیدفاع در مقابل نیروهای معمر قذافی بودند ؛ عنوان کرده بود !!!روی سر مردم بمب میریختند و ادعای حفاظت از جان آنها را می کردند !!! حالا کجا هستند این نیروهای ناتو که از این برادر کشی جلوگیری کنند ؟
ازاواخر سال میلادی ۲۰۱۱ همواره تظاهرات اعتراض آمیز علیه شورای ملی انتقالی و ترکیب دولت موقت و نیز حکومت آینده این کشور در شهرهای مختلف لیبی برگزار می شود تظاهرکنندگان خواستار شفافیت از سوی مقامات شورای ملی انتقالی در خصوص ساختار حکومتی آینده و بازگرداندن دارایی های بلوکه شده لیبی( یعنی پاشنه آشیل غرب ) در امریکا و ممالک اروپایی هستند.
پیش بینی نکردن این اوضاع و ویرانی جامعه لیبی را شاید بتوان از ما مردم عادی قبول کرد . زیرا به دلیل عدم شناخت درست و کمبود اطلاعات از شرایط سرزمین لیبی حجت بر ما تمام است . اما کشورهایی که بنام و در پوشش ناتو به لیبی حمله کردند که دیگر نمی توانند این عدم شناخت را بهانه و سرپوشی برای توجیه مقصر بودن خود بدانند . زیرا کیست که نداند دستگاههای اطلاعا تی و امنیتی آنها چه تعداد کارشناس صاحب نظر در امور جامعه شناسی ، روانشناسی ، اقتصاد ، تاریخ و جغرافیا و …… که آگاه و وارد به شرایط لیبی یا هرکشور دیگرهستند و همچنین امکانات مادی در اختیار دارند تا همیشه مشرف و آگاه به شرایط جوامعی مانند لیبی که ثروتمند بوده و صاحب گنجینه نفت و منابع طبیعی اند ، باشند ! بنا بر این آنها از آغاز تهاجم خود میدانستند که جامعه لیبی از قبایل مختلف تشکیل شده و هنوز بافت و روابط درون عشیره ای و قبیله ای در بین مردم آن ریشه محکمی دارد .
خود حکومت قذافی با استفاده ابزاری از تعلقات قبیله ای توانست خود را تثبیت نماید . در سایه تقسیم رانت نفتی متمرکز بصورتی که توازن بین قبایل و مناطق حفظ شود ، و همچنین پاداش و مذاکره رژیم قذافی هم توانست با قبایل مختلف کنار آمده ، و هم به صلح اجتماعی و یکپارچگی سرزمین لیبی دست یابد .
بافت جامعه روستایی لیبی نمایانگر استراتژی های متفاوتی و اختلاف نظر بین قبایل هست . که البته ریشه تاریخی این اختلافات به دوران استعمار ایتالیا باز می گردد. بعنوان مثال، افراد قبیله «الزیتان» با رقیب تاریخی شان « المشیشیه»، تا قبل از شورش در شهر« مزده » در صلح زندگی می کردند هرچند ازدواج بین افراد دو قبیله انجام نمی پذیرفت . وقتی شهر«الزیتان» به شورش ها پیوست ، افراد قبیله «الزیتان» در شهر « مزده » به رفقای شورشی شان پیوستند در حالی که افراد « المشیشیه» بی طرف ماندند. در همانحال در روستاهای دیگر افراد « المشیشیه» از طرفداران قذافی حمایت می کردند.می توان به موارد متعدد دیگراشاره کرد . پس باید از نحوه عملکرد ی سیاست قذافی برای شناخت روابط قبایل کمک گرفت و مانند او با مذاکره دامنه خشونت ها را محدود نمود وگرنه بازگشت به شرایط قبل از تهاجم ناتو به لیبی که چهره جامعه لیبی بعنوان یک ملت واحد در اذهان جهانی ترسیم شده بود . غیرممکن هست .
اما برای ناتو این ویرانی و جنگ داخلی اهمیتی ندارد .آنچه که مهم است ، چپاول و به یغما بردن ثروت ملی و نفت لیبی است . همانطور که در عراق چنین است . در یوگسلاوی سابق که در سایه سیاست بازگشت قدرت به مردم و حفظ دموکراسی امریکا و ناتو ،اینک پیکرش زخمی و پاره پاره و به کشورهای کوچکتر تقسیم گشته ، نیز چنین است .من امیدوارم تمام این وقایع دردناک عبرتی برای آن دسته از هموطنان ما باشد که به دلیل تنفر از رژیم جمهوری اسلامی خواهان حمله امریکا به ایران هستند .
با تشکر از شما آقای نافعی .