تمرکز نیرو و آرایش نظامی

در 300 کیلومتری ایران

یونگه ولت ـ گزینش و ترجمه رضا نافعی

دولت آمریکا جنگ افزارهای بیشتری به منطقه خلیج فارس منتقل می کند. همزمان با مذاکرات در بارۀ برنامه اتمی ایران ، که گویا رو به پیشرفت هم هست، واشنگتن بگونه ای نمایشی به صحنه سازی تدارک جنگ ادامه می دهد. روز شنبه ( دیروز) نیروی هوائی آمریکا تایید کرد که چندین فروند هواپیما از نوع  اف. 22 » درجنوب غربی آسیا » مستقر شده اند. سخنگوی مزبور نه در مورد تعداد هواپیما های تازه مسقر شده اطلاعی داد و نه در مورد محل استقرار آنها.

اکثرا حدس زده می شود که محل استقرار آنها پایگاه  الظفره در ابوظبی است. الظفره بخشی از مجتمع پایگاه دریائی، زمینی و هوائی  در نزدیکی ابوظبی پایتخت امارا ت  قرار دارد که   از سال 2009 در اختیار  فرانسه  و همچنین آمریکا قرار دارد. این دولت ها هواپیما های ویژه بنزین گیری در هوا و همچنین هواپیما های بی سر نشین را در آنجا مستقر ساخته اند.  الظفره  در نزدیکی تنگه استراتژیک هرمز قرار دارد  و فاصله آن تا نزدیکترین ساحل ایران فقط 300 کیلومتر است .

هواپیماهای شکاری اف 22 که  راپتور نیز نامیده می شود، مدرن ترین هواپیما در نوع خود هستند، آن هم نه تنها در آمریکا بلکه در جهان. این هواپیما بدلیل داشتن امکاناتی چون رادار گریزی، سرعت ، قابلیت تحرک و دقت در عمل  برتری ها آشکار بر انواع دیگر شکاری ها دارد. البته این ویژه گی ها تا کنون در عرصه عمل آزموده نشده اند، زیرا در سالهای اخیر امکانی  برای آزمودن آنها در جنکهای هوائی واقعی پیش نیامده بود.

در ماه مارس نیروی هوائی آمریکا اعلام کرد که تعدادی  هواپیمای جنگنده از نوع    اف ــ  15 به پایگاهی  در حوزه فرماندهی میانه ، که محل  دقیق آن ذکر نشده بود منتقل شده اند. حوزه فرماندهی میانه در بر گیرنده مصر، اسرائیل،شبه جزیره عربستان، ایران و نیز افغانستان است. در ماه گذشته نیروی دریائی آمریکا اعلام کرد که تعداد کشتی های مین جمع کن خود را در   منطقه  پیرامون تنگه هرمز دوبرابر کرده  و به 8 واحد ارتقاء داده است. افزون بر این سه واحد بالگردان از نوع CH – 53، ویژه جمع آوری مین های دریائی به این منطقه فرستاده شده است.

همزمان با این  فعالیت ها  ژنرال  Benny Gantz  سرفرمانده سابق ارتش اسرائیل و همچنین Juwal Diskin رئیس سابق  شین بت ( سازمان امنیت اسرائیل ) از تبلیغات جنگی علیه ایران انتقاد کردند. جوآل  دیسکین ، 52 ساله، رئیس سابق سازمان اطلاعات داخلی اسرائیل که از سال 1978 عضو این سازمان و از سال 2005 تا 2011 در رأس آن قرار داشت، روز جمعه گذشته، هنگام حضور در یک جلسه بحث عمومی، بنا به گزارش روزنامه ها آرتس،    در شهر کفار سبا گفت : »  بزرگترین مسئله من این است   که اگر واقعه ای در  ابعاد جنگ   با ایران و یا یک جنگ منطقه ای رخ دهد، من اعتمادی به رهبری کنونی کشور، که باید ما را در این جنگ هدایت کند ندارم. من نه به نخست وزیر اعتماد دارم و نه به وزیر دفاع. من به رهبرانی که تصمیماتشان را بر اساس احساس های آخرزمانی  اتخاذ می کنند اعتماد ندارم. (..) باور کنید که من  آنها را کاملا از نزدیک زیرنظر داشته ام . (..) آنها کسانی نیستند که آرزو کنم در چنان شرائطی سکاندار باشند . آنها  در مورد مسئله ایران جامعه را فریب می دهند. آنها خطاب به جامعه می گویند اگر اسرائیل دست بکار شود ایران به بمب اتمی دست نخواهد یافت. این مردم فریبی است. واقعیت این است که بسیاری از کارشناسان گفته اند که حمله اسرائیل بر تلاش ایران شتاب خواهد بخشید.» » آقای نخست وزیر ( نتان یاهو) می داند که اگر فقط  یک گام کوچک  به جلو  بردارد ، کل دستگاه حکومتش و ائتلافی که کرده است، فروخواهد پاشید.»

http://www.jungewelt.de/2012/04-30/022.php

از فردای جنگ دوم جهانی

جهان؛ چه تعداد «هولوکاست» دیده؟

آلس شال اوند رَوـ خ  ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی

اوباما، روز پنجشنبه، بمناسبت روز یادکرد از هولوکاست، گفت در این روز و در تمام روزهای دیگر ، باید بیش از آن که فقط فکر کنیم کاری هم بکنیم. باید بیاد داشته باشیم که » هرگز نه » نباید  فقط حرف باشد. ما بعنوان یک فرد باید  بیدار باشیم  در برابر  بی تفاوتی در قلبمان و خود را در وجود دیگر انسانها باز شناسیم.»

منظور رئیس جمهور آمریکا از این سخن چیست؟ اعتبار این حکم » هرگز نه »  همگانی است و همه را در بر می گیرد یا این که فقط محدود به تعقیب یهودیان  است؟ اگر » هرگز نه » حرفی پوچ نیست و اگر منظور این است که  این سخن حاصل تجربه های گذشته است ، یعنی پس از سال 1945 دیگر نباید کشتار یک خلق را بپذیریم و  مرتکب آن شویم، آنوقت جنگهای جنایتکارانه آمریکا را چگونه باید ببینیم؟

کشتن 1،4 میلیون عراقی کشتارخلقی نیست؟ برای کشتار 5،1 میلیون ویتنامی  که قربانی جنگ افروزان آمریکائی شدند  چه پاسخی داریم؟ آیا این ها خلق کشی نیست؟ دولت ویتنام در آوریل سال 1995 ارقام واقعی قربانیان جنگ ویتنام را منتشر ساخت. در اثر عملیات جنگی  2 میلیون افراد غیر نظامی در ویتنام شمالی و 2 میلیون نفر در کره جنوبی قربانی شده اند. افزون بر این 1،1 میلیون سرباز نیز از پای در آمده اند، یعنی رویهم رفته 5،1 میلیون نفر ، طی یازده سال، از 1964 تا 1974 کشته شده اند.

ولی دست آویزی که باید توجیه کننده این جنگ ها باشد دست آویزی دروغین بود، این یعنی جنایت. آنچه که به حمله خلیج ننکین شهرت یافته و این ادعا که ناوچه های اژدر افکن ویتنام شمالی به یک کشتی جنگی آمریکا حمله کرده اند، افسانه ای بود ساختگی و بهانه ای برای  جنگ ویتنام . در عراق نیز سلاح کشتار انبوه یافت نشد، گرچه قبل از جنگ با قاطعیت، سفت و سخت و بی برو برگرد، ادعا می شد  که عراق چنین سلاح هائی دارد تا این  دست آویزی باشد  برای یک جنگ پیشگیرانه و غیر قانونی و اشغال یک کشور دیگر.

این که پس از جنگ  جهانی دوم  آمریکا موجب مرگ چه تعداد انسان شده است مورد پژوهش قرار گرفته است. از بعد از جنگ جهانی دوم تا کنون، آمریکا 37 جنگ  برپا کرده یا عامل ایجاد آن بوده است. طبق این پژوهش نظامیان آمریکا مسئول مرگ 10 تا 15 میلیون نفر در جنگ های کره، ویتنام، افغانستان، و دو جنگ در عراق بوده اند. تلفات جنگ کره در برگیرنده سربازان چینی نیز هست، رویهم رفته 4 میلیون نفر از مردم کشورهای شرکت کننده در جنگ و نیز جنگ ویتنام و همچنین جنگ های لائوس و کامبوج  کشته شده اند.

هواپیماهای B- 52  آمریکا  از 1965 تا 15 اوت 1973  دو میلیون و هفتصد و پنجاه و شش هزار و نهصد و چهل ویک تن بمب فروریخته اند، بمب هائی که این هواپیما ها فقط در سال 1973 فروریختند دوبرابر  بمب هائی بود که آمریکا درسراسر جنگ جهانی دوم بر ژاپن فروریخت.  این بمباران های محرمانه کامبوج سبب  ویرانی شدید روستاها و شهرها گشت  و  مردم را مجبور   به ترک خانه و زندگی  خود کرد  و موجب  پیدایش سیل عظیمی از پناهجویان گشت. این بی ثباتی اوضاع  بود که سبب رشد خمر سرخ گشت که   حزبی کوچک تحت رهبری پل پت بود. آمریکا نه تنها مسئول تلفات ناشی از  بمباران ها ست بلکه مسئول کشتار دو میلیون و نیم قربانیان خمر سرخ  نیز  هست.

جامعه آمریکا و همچنین جامعه جهانی آگاه از این ارقام نیست و اطلاعاتش از قربانیان جنگهائی که به نیابت از سوی  آمریکا رخ داده، و حکومت هائی که بدستور واشنگتن ساقط  شده اند، از این هم کمتر است. در این جنگها بین 9 تا 14 میلیون نفر کشته شده اند، در آنگولا، جمهوری دموکراتیک کنگو( زائیر) ، تیمور شرقی، گواتمالا، شیلی، پاناما، بولیوی، کوبا، السالوادور، جمهوری دومنیکن، گرانادا، هندوراس،آرژانتین، اندونزی، پاکستان، چد، یمن و سودان. در واقع هر گوشه زمین میدان تاخت و تاز   نظامی آمریکا بوده است.

فقط برای یاد آوری، جنگ عراق با ایران که به نیابت از سوی آمریکا رخ داد و از سال 1980 تا 1988 طول کشید، به قیمت جان  دست کم یک میلیون نفر از مردم دو کشور تمام شد. غرب صدام حسین را مسلح کرد تا علیه ایران » دشمن آمریکا » بجنگد. به او حتی مواد شیمیائی و گاز دادند که او  آن را علیه کردها نیز  بکار برد .( 1)

این پژوهش نشان می دهد که آمریکا با این جنگها و چالش ها در سراسر جهان، به احتمال  بسیار قوی مسئول مرگ   20 تا 30 میلیون نفر است. البته پر واضح است که در این باره سخنی گفته نمی شود  و صد البته گزارشی هم منتشر نمی شود، چون از قرار معلوم، آمریکا هم خودش خوبست و هم  نیتش پاک است !

این پژوهش    Deaths In Other Nations Since WW II Due To Us Interventions» در سال 2007 منتشر شد. در این  پژوهش از  جدیدترین ارقام    سخنی به میان نیامده  است، مثلا  پنجاه هزار نفرافراد غیر نظامی که  در نتیجه » اقدامات انساندوستانه»  برای  » حفاظت از مردم غیر نظامی » در لیبی  کشته شدند. از انسان هائی که هر روزه در افغانستان کشته  می شوند یا  در اثر حملات هواپیماهای بی سرنشین  در یمن و پاکستان از پای در می آیند.

ما امروز شاهد آن هستیم که جنگی تازه علیه سوریه و ایران تدارک دیده می شود. بازهم باید «رژیمی تغییر کند»  و باز بازار  دروغ  پراکنی  گرم شده است، ایران مشغول ساختن بمب اتمی است  و قصد دارد اسرائیل را از  نقشه جغرافی  محو کند. به همین دلیل ناتو باید در سوریه دخالت نظامی کند و به همین دلیل حمله تاسیسات اتمی ایران حتما واجب است، اگر دیپلماسی » شکست بخورد».

 اگر اوباما واقعا راست می گوید ، وقتی که می گوید » دیگر هرگز » نباید سخنی خالی از معنی باشد، اگر » دل ما نباید نسبت به همنوعان ما بی تفاوت » بماند  و اگر خلق کشی ، علیه هیچ خلقی ، دیگر نباید تکرار شود، آنوقت او باید از خود شروع کند و دیگر در پی ساقط کردن دولتی دیگر نباشد. آنوقت باید مانع از آن گردد که لابی جنگ افروز در خاک خودش و دولت  اسرائیل به ایران حمله کنند. زیرا یک نکته روشن است. جنگ با ایران تبدیل به چنان چالشی خواهد شد که آنچه تا کنون رخ داده  در برابرش هیچ  خواهد بود.

———————-

(1)

پس از پایان جنگ اول جهانی و با تصویب پروتکل 1925 ژنو توسط بیشتر کشورهای دنیا، کاربرد این سلاح ممنوع گردید با این وجود رژیم عراق در طول جنگ ایران و عراق با نقض این معاهده بین المللی وسیعترین حملات شیمیایی پس از جنگ جهانی اول را مرتکب شد و بر اساس گزارش های بازرسان سازمان ملل متحد از سال 1984 تا 1988 در موارد متعددی از گاز خردل و نیز عوامل اعصاب بر علیه رزمندگان ایرانی و غیر نظامیان ساکن روستاها و شهرهای مرزی ایران استفاده شد^[۲] این حملات شیمیایی منجر به مصدوم شدن بیش از یکصد هزار نفر در ایران گردید که بسیاری از آنان هنوز به عوارض و بیماری های ناشی از مصدومیت شیمیایی مبتلا هستند و نیازمند مراقبت های پزشکی هستند. ^[۳]

رژیم صدام همچنین در جریان عملیات انفال بر علیه مناطق کردنشین شمال عراق حملات شیمیایی وسیعی را علیه مردم این مناطق انجام داد که حمله شیمیایی به حلیچه در مارس 1988 وکشتار بیش از پنج هزار نفر از مردم این شهر از آن جمله است. ^[۴]

آمریکایی‌ها نیز در جنگ ویتنام هزاران تُن عامل نارنجی^[۶] بروی جنگل‌های منطقه ریختند تا آن مکان‌ها یعنی (مخفی گاه ویت کنگ‌ها) را تبدیل به بیابان کنند. بخش عمده این ماده را نیز آلمان‌ها در اختیار آمریکایی‌ها قرار دادند. تحت تاثیر این ماده مهلک دی‌اکسین‌دار ^[۷] هنوز پس از ۴۰ سال، در ویتنام بچه‌های معلول به دنیا میایند. ــ  ویکی پدیا

http://alles-schallundrauch.blogspot.de/2012/04/obama-hat-anlasslich-des-holocaust.html

فشارهای تازه امریکا

برای تغییر رژیم در ایران و سوریه

ریا نوستی ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی

لاوروف وزیر خارجه روسیه روز  گذشته- جمعه- در مصاحبه ای با فرستنده تلویزیونی » روسیه 24 » گفت همکاران غربی ما که عضو شورای امنیت هستند، تحریم های یکجانبه ای علیه ایران اعمال می کنند که به حل مسئله منع گسترش سلاحهای اتمی کمک نخواهد کرد و تنها هدف مورد علاقه اش تغییر رژیم است. به خواندن ادامه دهید →

پیروزی سوسیالیست ها

فرانسوی ها انتخابی کردند

که آلمان ها جسارتش را ندارند

اشپیگل آنلاین ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی

تا کنون هیچ انتخاباتی در فرانسه تا این حد برای آلمان اهمیت نداشته است. در واقع، فرانسوی ها با گفتن «نه » به سارکوزی ، به خط مشی سیاسی آنگلا مرکل ،   برای اروپا  » نه » گفتند.

«رای شما فرانسوی ها، مدت زیادی جهت گیری سیاسی را در اروپا تغیر خواهد داد» این سخن  «اولاند» سوسیالیست فرانسوی است که در یک نطق انتخاباتی بیان کرد. اولاند یک شخصیت کاریزماتیک نیست، شاید سیاستمدار آینده نگری نیز نباشد. اما این سخن او درست است. رئیس جمهور کنونی اعصاب فرانسوی ها را خورد کرده است. نیلز مینکمار در روزنامه فرانکفورتر آلگماینه نوشت: «فرانسوی ها احساس می کنند با او در یک آسانسور حبس شده اند». ولی آنها در این انتخابات در عین حال از دل تمام  اروپائی ها سخن گفتند. یعنی: دیگر بس است، این سیاست    صرفه جوئی که آلمان  بر ما تحمیل کرده جانمان را به لب رسانده است. قاره اروپا از این ایدئولوژی جانش به لب رسیده است، از این ایدئولوژی که از لحاظ اقتصادی غلط است و از لحاظ اجتماعی یک فاجعه است. تنها کشور سنگین وزن اروپائی که بتواند در ترازوی قیاس حریف آلمان گردد و تسلط کفه  آلمان را  برهم بزند  فرانسه است. «میتوان یک لحظه تجسم کرد که آلمان به تنهائی اروپا را هدایت کند و فرانسه را به گوشه انزوا براند؟»  این پرسشی بود که اولاند  مطرح ساخت و خود به آن پاسخ داد:» نه  ! «.

تصور آلمان ها این است که «مرکل» اروپا را بسلامت از بحران به در آورده است. در حالی که عکس آن درست است. یعنی: مرکل با این دست آن دست کردن خود یک بحران محلی را به یک بحران قاره ای تبدیل کرد. آلمان ها به این نظریه که پول سیاسی نیست چسبیدند و اروپا را به باتلاق ایدئولوژی افکندند. ولی پول سیاسی است. این نکته را فرانسوی ها پیوسته بهتر از آلمانها درک کرده اند. » این  پول است که اروپا را خواهد ساخت، اگر پول نباشد اروپا هم نخواهد بود »  این سخن ژاک روف کارشناس امور ارزی در دستگاه ژنرال دوگل بود. این نظر آلمان ها را که بانک   مرکزی مستقل از مناسبات و روابط  سیاسی است، فرانسویها ازدیربازغلط می دانستند.

http://www.spiegel.de/politik/ausland/0,1518,druck-829135,00.html

فاتحین مغلوب

از جبهه ها به امریکا باز می گردند

یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی

در » جنگ علیه ترور » در افغانستان و عراق بیش از 6300 سرباز آمریکائی کشته شدند.  اما این رقم کمتر از  6500 نفر سربازان  سابق و افراد وابسته به نیروهای  نظامی آمریکا هستند که تنها در سال گذشته، در آمریکا خود کشی کردند. این خبر را نیکولاس  د. کریستف طی مقاله در نیویورک تایمز، 14 آوریل، اعلام کرد. مطابق ارقامی که او در دست دارد، در برابر هر یک سربازی که در میدان جنگ کشته می شود 25 نفر از پیشکسوتان جنگ های سابق به زندگی خود پایان می بخشند. به خواندن ادامه دهید →

ناظران سازمان ملل در سوریه

پیشقرآولان دخالت نظامی اند

یونگه ولت ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی

خبری که آخر هفته پیش اشپیگل منتشر کرد در صدر جرائد قرار گرفت و  موجب اضطراب فراوان گشت: » کشتی  آلمانی حامل اسلحه متوقف شد». کم کم روشن می شود که  کل ماجرا «هیاهوی بسیار برای هیچ » بوده است.

اشپیگل ( شماره 16) نوشت «جلوی یک کشتی آلمانی، حامل اسلحه از ایران برای سوریه، پیش از آنکه به بندر تارتوس برسد گرفته شد.»  اشپیگل در ادامه خبر خود نوشت: «کشتی آلمانی بنام Crusier  Atlantikچند روز پیش در بندر جیبوتی  سلاحهای سنگین  و مواد منفجره از یک کشتی ایرانی تحویل گرفت تا به رژیم سوریه برساند.»منبع  این خبر حساس (که در سایت بی بی سی نیز منتشر شد،) «شخصی است که  از جبهه دولتی سوریه گریخته و  به مخالفان پیوسته است».   به شرکت کشتیرانی «هشدار داده شده است.»  و سرانجام اشپیگل بر این بافته ها افزوده است: «طبق اطلاعات سازمان های اطلاعاتی مسیر جیبوتی به تارتوس برای رساندن اسلحه از ایران به سوریه مسیری است شناخته شده .»

اسلحه «دیوانه تهرانی» ( اصطلاحی که بیلد تسایتونگ برای جمهوری اسلامی به کار برده) برای «قصاب دمشقی» ( اصطلاحی که  ب.آ.ک. شالوم ـ نشریه هوادار اسرائیل ـ برای اسد بکار برده) در این داستان کوتاهِ ـ   تبلیغات  برای  جنگ  ـ  تمام اجزاء ضروری برای یک فیلم بزرگ سینمائی جمع شده است.

کشتی » اتلانتیک کروزه» پس از روزها سرگردانی در دریای مدیترانه سرانجام در بندر اسکندرون در ترکیه پهلو گرفت.  به تقاضای شرکت کشتیرانی،   روز پنجشنبه، ماموران ترک برای  یافتن سلاح های سنگین برای سوریه، شروع به تفتیش کشتی کردند ــ  (اما)  پیش از آن که تفتیش آغاز گردد ، » ولت آنلاین » (روزنامه محافظه کار و با نفوذ آلمانی)  شتابزده  نوشت :» ترکها در کشتی باری آلمانی اسلحه کشف می کنند» . در حالی که روز جمعه ، تا پایان ساعات کار دبیرخانه  در یونگه ولت ، هنوز خبری در این باره منتشر نشده است.

شرکت کشتیرانی و صاحب کشتی بشدت و باور پذیر  حمل اسلحه را تکذیب می کنند و می گویند محموله کشتی عبارتست از دستگاههای سایسموگرافیک برای جستجوی منابع  نفت و گاز. کشتی را یک موسسه اوکرائینی کرایه کرده است که سالهاست با هم کار می کنیم و تاکنون هم  مشکلی پیش نیامده است. قرار بوده است که در بندر تارتوس قطعاتی که مخصوص  استخراج آب گرم برای تولید انرژی است تحویل داده شود. ولی شرکت کشتیرانی  پس از آن که هفته پیش ایمیلی از گروههای مخالف رژیم سوریه دریافت می کند که تهدید کرده بودند  چون کشتی حامل اسلحه برای رژیم بشار اسد است آنرا غرق  خواهند کرد، کشتی را در آبهای مدیترانه متوقف می کند. دی ولت می نویسد: گروهی از «انقلابیون» سوریه  بنام »  One Syriansea  » اعلام کرده بوده است :» اتلانتیک کروز منهدم خواهد شد پیش از آن که به تارتوس برسد.»

در حال حاضر واشنگتن  و پاریس مشغول آماده کردن فضا برای دخالت نظامی غرب در سوریه و در  کنار مخالفان اسد هستند.  هیلاری کلینتون  وزیرخارجه آمریکا، پنجشنبه شب، در پاریس، در همایش گروهی که نام » دوستان سوریه » را برای خود انتخاب کرده اند، گفت طبق فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد، متخلفان باید شدیدا  مجازات شوند. چنین تصمیمی برابر است با دادن اجازه جنگ. الن ژوپه ، وزیر خارجه فرانسه، قصد دارد تصمیم اخیر مبنی بر اعزام ناظران سازمان ملل به سوریه را   تبدیل به گروه دخالت در امورسوریه کند. او روز جمعه گفت آنچه ضرور یست این است که نیروهای ناظر سازمان ملل «مجهز به بالگردان هائی باشند که بتوانند آزادی تظاهرات را تضمین کنند»

http://www.jungewelt.de/2012/04-21/061.php

احساس نمی کنید

در محاصره خبری قرار دارید؟

هینترگروند( پس پرده)  ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی

اکارت اسپو ، نویسنده این مقاله از 1962 تا 1997 دبیر روزنامه فرانکفورتر روند شاو، از 1970 تا 1986 رئیس اتحادیه  روز نامه نگاران آلمان بود. در سال 1997 همرا با چند روزنامه نگار دیگر مجله  اوسیتسکی را بنیاد نهاد که تا امروز نیز سردبیر مسئول آنست. بخش هائی از مقاله او را می خوانید.

از رادیو برلن می شنوم که در سوریه هزاران نفر علیه دولت دست به تظاهرات زده اند. تمام روزنامه های دیگر  هم همین خبر را منتشر کرده اند. در  روزنامه  یونگه ولت خبر دیگری می خوانم. این  یک روزنامه استثنائی،  کوچک و غیر وابسته به کنسرن های بزرگ  رسانه ای آلمان است، چون سهام آن متعلق به نویسندگان و کارکنان خود روزنامه است و از لحاظ مالی وابسته به کنسرن ها نیست. این روزنامه می نویسد در سوریه صدها هزار نفر در حمایت از دولت و مخالفت با دخالت کشورهای دیگر در امور داخلی سوریه تظاهرات کرده اند. بنظرم می رسد که هردو خبر درست هستند، نباید یکی درست و آن دیگری نادرست باشد. دوخبر می توانند  مکمل یکدیگر باشند.

اگر خواننده به همه خبر ها دسترس داشته باشد ـ از جمله خبرهائی که در اینترنت هم  در جائی درج شده است ـ و همه را کنار یکدیگر بگذارد ممکن است،  دست آخر ، احتمالا به حقیقت دست یابد. ولی چه کسی وقت این را دارد که برای کسب خبر  به همه جا سربزند وجستجو کند؟ به خواندن ادامه دهید →