بیائید با هم «گل بر افشانیم

و می در ساغر اندازیم» !

رضا نافعی

می خواهم سفارش سعدی را بکار بندم :» روز بهار است خیز تا بتماشا رویم » . می خواهم دست در دست دوستان به تماشا روم . اما به کجا ؟ دوستی در صفحه فیس بوک اشاره ای کرده بود با این مضمون که گرچه نمی خواهم انرژی منفی بفرستم اما سالی که گذشت چنگی بدل نمی زد. … با این همه آرزو میکنم….

حدس می زنم

چه می خواهد بگوید آن دوست ؟ لابد می خواهد از ویرانی ها، از داعش، از اسید پاشان، از حصر ها و زندانها و اعدام ها ، از سیاهی های پی در پی بگوید، که زبانش را گاز می گیرد و نمی گوید. می خواهد بگوید :» از کران تا به کران لشکر ظلم است» اما من چه بگویم که دل دوستانم را شاد کنم ، دوستانی که نمی خواهند تنها به دیدن تازگی های گل افشان طبیعت بسنده کنند، به آنها که عمری در پی تغییر جهان بوده اند، به آنها که پنجه در پنجه » لشکر کران تا کران ظلم » افکنده اند ، به آنها که می خواهند «جهان را سقف بگشایند و طرحی نو در اندازند» به آنها چه باید پیشکش کرد که چهره گشا باشد و دل مالامال از مهرشان را شاد کند؟ درست است که حافظ گفته «از کران تا بکران لشکر ظلم است ولی.» ..! من دنبال این » ولی » می گردم ، بنبال یافتن پاسخی برای عرضه به دوستانم که:

من چه در پای تو ریزم که پسند تو بود؟

بابک بهزاد از آرزوهایش در فیسبوک نوشته:

می خواهم مبارزه با جهل و خرافه و تاریک اندیشی پیشروی قابل توجهی داشته باشیم، می خواهم نیروی کار از مسیر مبارزاتش روز به روز پیروزی های بیشتری را شاهد باشد و به یک نیروی سیاسی غیر قابل چشم پوشی در کشور بدل شود، می خواهم مردم از تولیدکنندگان آثار فرهنگی و هنری پر محتوی حمایت کرده و مصرف کننده صرف آثار تفریحی سطحی رسانه ها نباشند، آرزو دارم که تمام کودکان بتوانند کودکی کنند و در محرومیت دست و پا نزنند، برای سالمندان کشورم ، یک زندگی با آبرو و خلاق و خالی از دغدغه نان می خواهم، می خواهم بساط خونخواران جمع شود و خون مکیده شده به رگ های نحیف مردم بازگردد، می خواهم آنها بروند و برای آنها که به اجبار هجرت کرده اند و دغل باز نیستند و دل در گرو بهروزی زحمتکشان دارند جا باز شود، خلاصه آن که می خواهم انسان شان انسانی اش را بازیابد….همه اینها را برای خودم و شما می خواهم . خواستنی که سعی و تلاش در پی دارد. نزدیکان، رفقا، دوستان، سال نو مبارک.

در این میان، بقول بعضی ها، شاهد از غیب می رسد: از میان نوشته ها و پیام های پرمهر دوستان چشمم به پیامی می افتد که جانبخش تر از گلهای بهاری و دلچسب تر از بوسه خورشید بهاری است .   نشان از آن دارد که گرچه جهان یکسر بر مراد ما نمی گردد ، اما هستند دست هائی که با دل و جان پی ریز جهانی هستند که ما چشم انتظار آن هستیم و در همان دم که ما از قول نیما می خوانیم » ترا من چشم در راهم شباهنگام » آنها خشت بر خشت می گذارند و در کار آفریدن آن هستند.

در زمانی که در یونان بیمارستانها کار خود را تعطیل می کنند چون مردم توان پرداخت هزینه دارو و بیمارستان را ندارند،  ونزوئلا با اختصاص 4.2% از تولید ناخالص ملی وهمکاری هزاران پزشک کوبایی به دست آوردهای شگرفی رسیده است..

88.9 در صد از مردم ازاین خدمات بهره مند شده اند .

مرکز درمانی عمومی، 479 مرکز تشخیص های تخصصی ، 543 مرکز تخصصی توان بخشی، 26 مرکز درمانی تکنولوژیک بالا، 459 مرکز بیماری های بصری و 3019 مرکز دندان پزشکی فعالند هزار و 491 نفر از مرگ نجات یافته اند.

همچنین با ارایه سیاست های بهداشت و درمان مجانی، حکومت بولیواریستی توانسته است میزان مرگ و میر کودکان زیر 5 سال را از 25.8% در سال 1990 به 13.7% تقلیل دهد.

در ونزوئلا ، ١٤ هزار پزشك كوبائي تنگدست ترين اقشار ونزوئلا را رايگان مداوا مي كنند. با وجودي كه اين مطلب ندرتاً در رسانه هاي گروهي مطرح مي شود، اين عمليات فقط بخش آشكار يك همكاري بهداشتي بين هاوانا و محروم ترين اهالي كشورهاي جنوب است

سواد آموزی

ریشه کنی بیسوادی در ونزوئلا با کمک هزاران معلم داوطلب کوبایی از سال 1999 آغاز و در سال 2005 بیسوادی با رقم 96% و در سالهای بعد با 99.6% افراد بالای 15 سال بیسوادی ریشه کن شده است و 7% تولید ناخالص ملی به سواد آموزی و تحصیلات اختصاص داده شده است و دهها دانشگاه و دبیرستان و دبستان جدید تاسیس شده است.

تامین اجتمایی

  در حاکمیت » حزب اتحاد سوسیالیستی ونزوئلا» بیکاری 50 درصد کاهش یافته و از 12% به 6.1% در سال 2009 رسیده و هم اکنون با برنامه های اجرایی رو به نزول دارد..

در سال 2007 حداقل دستمزد در ونزوئلا بالاترین در آمریکای لاتین یعنی 327$ آمریکا بوده و علاوه بر آن معادل 139$ بونوس ماهیانه غذایی دریافت می کنند. و همچنین حقوق بازنشستگی معادل حقوق حداقل دستمزد شده است.

رشد اقتصادی

در دوران ده سال جکومت هوگو چاوز ونزوئلا در اثر برنامه های اقتصادی در جهت رشد و سعادت جامعه همواره از رشد اقتصادی بین 4.5 تا 5.5 درصد برخوردار بوده است. ده ها هزار مسکن برای بی خانمان ها ساخته شده ، تعداد پزشکان 6 برابر شد واین به جز 8300 پزشک کوبایی است که به سراسر ونزوئلا برای درمان مجانی سرازیر شده اند و نهایت این که دست آوردهای این پدیدهء قرن 21 چندان عظیم و پر شمار است که در اینجا بر شمردن همهء آنها امکان پذیر نیست.

بنا به نوشته روزنامه اسرائیلی هاارتص: حداقل 1000 فلسطینی با دریافت بورسیه رایگان در ونزوئلا تحصیل خواهند کرد

«نیکولاس مادورو»رئیس جمهور ونزوئلا به 119 دانشجوی فلسطینی که براساس برنامه بورسیه تعیین شده اخیرا وارد این کشور شده اند و قرار است در رشته پزشکی تحصیل کنند، خوشامد گفت.

وی در حضور این دانشجویان فلسطینی اعلام کرد ما حداقل 1000 پزشک را در بازه زمانی کوتاه تعلیم خواهیم داد.

وی گفت این برنامه بورسیه نه تنها در رشته پزشکی بلکه در رشته های مهندسی، معماری و هر زمینه علمی دیگری برای دانشجویان فلسطینی مهیا خواهد شد.

وی افزود: «امروز فلسطین وارد قلب ونزوئلا شد».

گفتنی است بیش از 20 تن از این دانشجویان از نوار غزه و بقیه آنها از کرانه باختری وارد ونزوئلا شده اند.

ونزوئلا درگذشته همواره ازحامیان فلسطین بوده است و درماه می نیزاعلام کرد نفت مصرفی فلسطین را تامین خواهد کرد.

اوو مورالس،فیدل کاسترو و هوگو چاوز

بولیوی به عنوان «سرزمین عاری از بی سوادی»، این کشور سومین کشور امریکای لاتین پس از کوبا در سال 1961 میلادی و ونزوئلا در سال 2005 میلادی است که همه شهروندان کشورش را باسواد کرده است.

سازمان علمی فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد‌(یونسکو) با تایید اظهارات رییس جمهوری بولیوی، ریشه کنی بی سوادی در این کشور را ظرف سه سال، یک رکورد در سطح جهان اعلام کرده است.

فرستادگان چاوز و کاسترو علاوه بر آموزش مردم حدود 50 هزار آموزشیار را نیز در بولیوی تربیت کردند و همزمان، کوبا بیش از 30 هزار تلویزیون و ویدئو را برای به اجرا درآوردن طرح آموزشی خود به بولیوی فرستاد اما از آنجا که بسیاری از قبایل سرخپوست فاقد برق بودند، ونزوئلا برای تامین برق تلویزیونها و ویدئوهای آموزشی نزدیک به 8500 صفحه خورشیدی نصب کرد تا انر‍ژی موردنیاز کلاسها را تامین کند. حتی در برخی موارد، مواد و تجهیزات آموزشی سوار بر قاطر به قبایل بسیار دور افتاده بولیوی منتقل شد اما با وجود این، مشکل دیگری رخ داد: بسیاری از دانش آموزان، افراد مسنی بودند که نمی توانستند صفحه تلویزیون را بخوبی ببینند. برای رفع این مشکل، کوبا اقدام به پخش بیش از 212 هزار عینک در میان سوادآموزان کرد.

مورالس سرشار از غرور و شادی در میان بیش از 8 هزارتن از هموطنانش که اغلب آنان، بومیان سرخپوست بودند، در میدان اصلی شهر «کوچابامبا» ، مرکز ایالت کوکاکاران «چاپاره»حاضر شد تا در جشنی باشکوه، ریشه کنی بی سوادی را در کشورش اعلام کند.

«فرناندو لوگو» رییس جمهوری پاراگوئه، «خوسه رامون فرناندز» معاون رییس جمهوری کوبا، خانم «انائلسا ولازکز» وزیر آموزش و پرورش کوبا، وزیر آموزش ونزوئلا و نمایندگان یونسکو و اتحادیه کشورهای امریکای لاتین از جمله مهمانان خارجی این مراسم بودند.

مورالس در این مراسم گفت:»روزی به فیدل گفتم روی من حساب کند که چگونه انقلاب خواهم کرد و او به من پاسخ داد که بهترین انقلاب، تامین بهداشت و آموزش مردم است. امروز من می توانم بگویم: ماموریت ما در برابر جامعه جهانی با موفقیت انجام شد.»

مصاحبه مجله اشپیگل آلمانی شماره(201444) با خانم میشل باچلت رئیس جمهورشیلی

س- در سالهای اخیر آمریکای لاتین در اکثریت خود چپ بود. ولی در خیلی از این کشورها محافظه کاران در حال پیشروی هستند. آیا بزودی شما تنها سوسیالیست حاکم در این قاره خواهید بود؟

ج- در قاره ای به این بزرگی با تنوع اقشارش تغییرات سیاسی کاملا طبیعی هستند. منتها همه ی ما را، مبارزه با فقر و نابرابری پیوند می دهد. اینکه امروزه در آمریکای لاتین تعداد زنان در پست های بالای دولتی بیشتر از اروپاست، نشانه ی پیشرفت و موفقیت ما در برابری زن و مرد است.

.

خبرهای آمریکای جنوبی را   از ایمیل جهانگیر محبی گرفته ام

http://www.globalresearch.ca/50-truths-about-hugo-chavez-and-the-bolivarian-revolution/5326268

http://www.youtube.com

منبع:http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=51632

http://www.abna24.com/cache/image/2014/11/08/32d5c455cf810cad8c3780af5080f8e1

یونان به فرانکفورت آلمان رسید!

یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی

بلاکوپای(جنبش اعتراضی) شهر فرانکفورت آلمان را از کار انداخت. اعتراضات وسیع، باریکاد های آتش گرفته: هزاران تظاهر کننده معترض از آلمان و اروپا روز افتتاح ساختمان جدید بانک مرکزی اروپا را ، به روز سیاه تبدیل کردند.

وضع غیرعادی است، در متروپل بانک ها. ساختمان جدید بانک مرکزی اروپا امروز ( چهارشنبه) هنوز افتتاح نشده در دود غلیظی که آسمان را فراگرفت ناپدید شد. ازباریکادها و اتومبیل های پلیس شعله های آتش بر میخیزد، سنگ ها پرانند و شیشه ها خرد می شوند. کسانی مجروح شده اند. اما آنچه این بارتازگی دارد این است که برخلاف تظاهرات اعتراضی سالهای 2012 و 2013 مجروحان فقط در صفوف شرکت کنندگان در تظاهرات و خبرنگاران نیستند، که از گاز فلفل و ضربات باتون پلیس صدمه دیده اند، بلکه این بار پلیس ها که لباس رزم برتن به میدان آمده اند نیز مصون نمانده اند. تا کنون چنین پدیده ای در شهر فرانکفورت – (آلمان) پایتخت صنایع مالی اروپا مشاهده نشده بود.

از صبح زود روز چهارشنبه بغض دیرین و فروخورده فعالان ترکید. پیش از هفت صبح هزارن تظاهرکننده خیابان ها را پرکرده و بسوی بانک مرکزی اروپا ، مصممانه در حرکت بودند . نخستین راه بندان پلیس در آنی به کناری پرتاب شد. بگفته یکی از فعالان اتحادیه صنفی : خشم انباشته در جنوب اروپا اینک فرانکفورت، پایتخت صنایع مالی را تسخیر کرده است. وضع چنان بود که هیچکس اعتنائی به اتومبیل غرق در شعله های آتش نداشت. آلمانها، یونانی ها، اسپانیائی ها، هلندیها، اسکاندیناوی ها، دانش آموزان، دانشجویان، اعضای اتحادیه های صنفی و شاغلین کاملا معمولی، یعنی تمام کسانی که برای شرکت در تظاهرات آمده بودند، شتابان از کنار اتوموبیل سوزان رد می شدند. اندک زمانی بعداز نخستین پاسگاه پلیس می گذرند تا به خیابان پر زرق و برق وبزرگ شهر که مرکز خرید است برسند. اتوموبیل های دیگر آتش می گیرند ، ماشین های آبپاش پلیس به حرکت در آمده اند، در هوا گاز اشک آور موج می زند.

شب گذشته در سالن بزرگ اصناف که جای سوزن اندختن نبود، یکی از سخنرانان دلیل خشم سوزان مردم را بیان کرده بود. مردم دست می زدند و او متنی از سخنان کسانی را که در سال 1871 در کمون پاریس شرکت داشتند می خواند:» ما حالا باید اجاره سه ماهه بدهیم ، این آن پولی است که سرمایه خود را با آن چاق و چله می میکند، اما ما این پول را نخواهیم داد، چون چنین پولی نداریم.» نماینده حزب » چپ ها» می گوید : در یونان بخش عمده بیمارستانها مجبور شده اند کار را تعطیل کنند، چون مردم نه پول برای پرداخت داروهای گرانقیمت را دارند ، نه پول بستری شدن در بیمارستان ها را.

یک سخنگوی پلیس در برابر خبرنگاران از شدت عمل تظاهر کنندگان ابراز تعجب کرد. یکی از تظاهر کنندگان به خبرنگار یونگه ولت گفت پس از در گیری امروز، برای اولین بار سران صنایع مالی بفکر فرو خواهند رفت. قبلا واکنش به اعتراضات مخالفان سرمایه داری ساده و خشن بود که عبارت بود از: واکنش شدید پلیس. در روزهای قبل از آغاز اعتراضات مقامات مسئول دست به صحنه سازی زدند، چنانکه گوئی هر لحظه ممکن است جنگ داخلی شروع شود، از آخر هفته پیش شهر عملا به اشغال ارتش در آمده بود. بسیاری از اهالی فرانکفورت احساس می کردند که در یک کشور پلیسی زندگی می کنند. شب ها صدای بوق اتوموبیل های حمل مجروخان قطع نمی شد، البته بدون دلیل،چون خبری نبود ، اتفاقی نیفتاده بود، فقط همینطوری- برای ایجاد اضطراب در ساکنان شهر و ترساندن آنها. بالگردان های پلیس بر فرا ز شهر چرخ می زدند، اعلام شده بود که 90 در صد از اتوموبیل های آبپاش از سراسر آلمان به فرانکفورت منتقل خواهد شد. نانوائی که مغازه اش نزدیک بانک مرکزی اروپاست و بدلیل تظاهرات سخت از کاسبی افتاده و کلی متضرر شده است برای تظاهر کنندگان تفاهم دارد و تعریف می کند که در سال 2013 پلیس او را هم توقیف کرده بود در حالی که اصلا دلیلی برای این کار نداشت . همین مردمی که امروز به سیاست بانک مرکزی اعتراض دارند و آن را مسئول فقیر کردن مردم و بیشتر ثروتمند کردن پولدارها می دانند، چند سال پیش به هشدار ها و اعلام خطر های کسانی که این روز را پیش بینی می کردند  بی اعتنا بودند.

http://www.jungewelt.de/2015/03-19/053.php

برای نزدیکی به روسیه و چین

ترکیه ناتو را دور می زند!

اسپوتنیک گزینش و ترجمه رضا نافعی

نزدیکی ترکیه به روسیه و چین موجب نگرانی شدید شده است.

ترکیه در انتخاب همکاران راهبردی و نیز قائل شدن اولویت های متفاوت در عرصه سیاست خارجی خود پیوسته استقلال عمل بیشتری نشان می دهد. بنا به نوشته نیویورک تایمز ناتو و آمریکا این روش را نمی پسندند.

پنتاگون می خواهد ناتو برتری تسلیحاتی خود را بر روسیه و چین حفظ کند. نیویورک تایمز از جمله می نویسد «یکی از جلوه های نگران کننده رفتار ترکیه این است که قصد دارد از چین سامانه های دفاع ضد هوائی خریداری کند. این سامانه ها در برگیرنده رادار و موشک های زمین به هوا با برد دور هستند. بنوشته نیویورک تایمز ارزش این معامله به 3،4 میلیارد دلار بالغ می گردد.

دست یافتن ترکیه و چین به توافق در این مورد با علائق آمریکا و اعضای اروپائی ناتو در تضاد است، زیرا ترکیه حاضر نیست مشابه همین سامانه ها را از این کشورها خریداری کند. دلیلی که ترکیه برای رفتار خود مطرح می سازد این است که ترکیه از موضع ناتو در مورد سوریه حمایت نمی کند.

افزون بر این، وزیر دفاع ترکیه قبلا اعلام کرده بود که مطلقا در نظر نیست که نظام دفاع ملی ترکیه در نظام دفاعی ناتو ادغام گردد. بنظر روزنامه مذکور دلیل این امر می تواند آن باشد که سامانه های ناتو و چین قابل ادغام در یکدیگر نیستند .

Ivo Daalder سفیر پیشین آمریکا در ناتو مدعی است که اگر ترکیه حاضر نشود سامانه های دفاعی خود را با ناتو همآهنگ سازد «نه تنها حفاظت از خاک خود، بلکه حفاظت از منطقه ناتو را نیز تضعیف خواهد کرد».

آمریکا در سال 2015 حدود 150 زرهپوش در کشورهای اروپای شرقی که عضو ناتو هستند مستقر خواهد ساخت.

بنوشته نیویورک تایمز، ناتو و آمریکا نگران این نیز هستند که روسیه با دور زدن اوکرائین قراردادی برای کشیدن لوله گاز با ترکیه به امضاء برساند.

افزون بر این طبق نظرپرسی های پیشین در ترکیه، مردم ترکیه سازمان تروریستی داعش را عامل عمده تهدید امنیت ترکیه نمی دانند. بنوشته نیویروک تایمز این موضع نیز سبب می گردد که فاصله ترکیه از ناتو بازهم بیشتر شود، زیرا در حال حاضر مبارزه با داعش برای ناتو در اولویت قراردارد.

http://de.sputniknews.com/politik/20150316/301501811.html

سوریه، 5 سال پس از

مرگ، ویرانی و آوارگی

یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی

جنگ با سوریه وارد پنجمین سال می شود. امریکا تصمیم گرفته برای جنگ در سوریه به «شورشیان متعادل» آموزش دهد و آنها را مسلح سازد و این نشانه آنست که آنچه از این پس باید در سوریه رخ دهد جنگ است نه صلح. قرار است محل اموزش های جنگی سه کشور ترکیه، عربستان سعودی و اردن باشند. در قطر نیز آموزش داده خواهد شد. آنچه رسما اعلام می شود این است که افراد باید برای مقابله با » داعش» در عراق و سوریه تعلیم ببینند، اما هم «شورشیان» و هم کشورهایئ که محل آموزش خواهند بود سخن از هدفی دیگر می گویند: ساقط کردن بشار اسد و دولت او. و»خالد کُجا «رئیس » ائتلاف ملی» شورشیان که مقیم استانبول است، در مصاحبه اخیر خود با اشپیگل می گوید که » جنگ علیه ایران» هم هست.

طبق قوانین بین المللی دادن آموزش رزمی به گروههای رزمنده نامنظم که بخواهند یک کشور مستقل را بی ثبات سازند ممنوع است. رمزی کلارک دادستان سابق آمریکا در سفری که اخیرا به سوریه داشت از ارسال اسلحه به سوریه که نخست ترکیه خواستار آن بود، انتقاد کرد و گفت دادن آموزش نظامی به افراد و دادن سلاح بدست آنها برای آن که بتوانند علیه کشور دیگری بجگند غیرقابل پذیرش و مغایر با قوانین آمریکا است. واشنگتن برای هر سلاحی که در اختیار بگذارد که بعدا بدست تروریست ها بیفتد مسئول است. تمام کشورهای دخیل در سوریه از جمله آلمان که منشور سازمان ملل را امضاء کرده اند، اصل عدم دخالت در کشور های دیگر را پذیرفته اند. آما آنچه در سوریه رخ می دهد عکس آنست.

پژوهشگران دانشگاه «ووهان» در چین پس از تحلیل تصویر های ماهواره ای به این نتیجه رسیده اند که از ماه مارس 2011 تا کنون تامین برق در سوریه 83 درصد کاهش یافته است. دلیل آن انهدام بی وقفه زیر ساخت عمومی سوریه در عرصه تامین برق توسط گروههای مسلح است. آنها دکل های برق را منفجر می سازند و مامورانی را که قصد تعمیر دکل های تخریب شده را دارند به قتل می رسانند. جنگ سوریه اینک وارد پنجمین سال می شود و مردم سوریه با مصیبتی روبرو هستند که باز هم بی وقفه ادامه دارد.

رویدادهای مثبتی که در سوریه رخ می دهند همان ها هستند که بدست خود مردم صورت می گیرند. هرگاه که فاجعه ای رخ می دهد اکثر مردم خود به دفع آن همت می گمارند. نزدیک دمشق در محلی بنام «بیت السهم» ساکنان خشمگین محل افراد مسلح گروه النصرت را که چندین بار مانع آتش بس در محل شده بودند متواری کردند. در شرق شهر حلب، پس از استقرار آتش بس موقت، سازمان کمک به آوارگان، وابسته به سازمان ملل، پس از ماهها توانست برای نخستین بار مایحتاج ضروری مردم را به آنها برساند. در منطقه «معلولا» که موطن مسیحیان آرامی است، 500 اصله نهال کاشته شد و در روزهای گذشته نزدیک به هزار رزمنده شورشی سلاحهای خود را تحویل دادند.

دیدار هیئت نمایندگان مجلس فرانسه از پرزیدنت اسد در سوریه، چند روز پیش بشدت مورد انتقاد کاخ الیزه در پاریس قرار گرفت، اما نمایندگان مجلس فرانسه که از احزاب گوناگون بودند معتقدند: اگر صحبت از «راه حل سیاسی » جدی باشد، آنوقت باید در دمشق با پرزیدنت اسد گفتگو کرد. نمایندگان مجلس فرانسه نیز مانند استفان میستورا، نماینده ویژه سازمان ملل برای میانجیگری در سوریه، معتقدند که بدون پرزیدنت اسد مسئله جنگ در سوریه حل نخواهد شد. «ژاک میارد» عضو حزب محافظه کار فرانسه روز جمعه در مصاحبه با » دویچلاند فونک» فرستنده رادیوئی آلمانی گفت اگر مذاکره نشود بیم آن می رود که کل منطقه با بی ثباتی کامل روبرو گردد.

میارد گفت: » ما معتقدیم که ما از همان آغاز دچار اشتباه شدیم. بما گفته شد که بشار اسد ساقط خواهد می شود. تا کریسمس رفته است. اما امروز که چهارسال از آن زمان می گذرد هنوز سر کار است. ما با مشکلی روبرو هستیم. وضعیت در خاورمیانه و نزدیک عراق و خاورنزدیک بشدت تغییر کرده است: در عراق ، و البته در سوریه، در مصر. در ارتباط با رفتار دیگر کشورها نیز ما با پرسش روبرو هستیم: ترکیه، قطر، عربستان، همچنین اردن. «معنی دیپلوماسی» در پاریس ماندن و یا در برنامه تلویزین شرکت کردن نیست. باید مسائل را مورد مداقه قرارداد، و ما این کار را کردیم». در همین رابطه دیگر نمایندگان به این نتیجه رسیدند که » چیزی در حال تغییر» است. » با شورشیان، با مسکو، در حلب و در مجلس سوریه مذاکراتی در جریان است». در پاسخ به این پرسش که با توجه به «امارات اسلامی»( داعش) آیا از منظر غرب باز هم انتخاب میان » طاعون یا وبا » باقی می ماند ؟ میارد گفت: دیپلوماسی یعنی هنر یافتن راه حل سیاسی «.

به گزارش نشریه فرانسوی» فیگارو» یک افسر سازمان اطلاعات فرانسه نیز همراه هیئت پارلمانی فرانسه بوده است که با همکار سوریائی خود سرهنگ علی مملوک در باره حضور صدها جوان فرانسوی در سوریه که به جهادگرایان پیوسته اند و خطری که از ناحیه آنها بر می خیزد گفتگو کرده است. پاسخ مملوک این بود که اگر فرانسه دوباره سفارت خود را در دمشق افتتاح کند سازمان اطلاعات سوریه حاضر به همکاری اطلاعاتی با فرانسه خواهد بود.

http://www.jungewelt.de/2015/03-16/011.php

 کمک زیر میزی امریکا به القاعده!

اشپیگل آنلاین – گزینش و ترجمه رضا نافعی

آمریکا مدعی است که با تروریست ها معامله نمی کند و دلیلی که اعلام می شود این است که اگر یکبار پولی پرداخت شد، آدم ربایان در آینده نیز این کار را تکرار خواهند کرد و ادامه آن سبب خواهد شد که سازمان های تروریستی ثروتمند شوند. اما برغم این استدلال ها و دستورهای روشن، حداقل در افغانستان پولهای آمریکا صرف باج دادن شده است. آن هم به کی؟ به القاعده. این خبری است که نیویورک تایمز منتشر کرده است.

بطور مشخص صحبت از عبدالخالق فرهی، دیپلمات افغانی است که در سال 2008 ربوده شد و دوسال اسیر تروریست های القاعده بود تا این که در سال 2010 آزاد شد. بنا به نوشته نیویورک تایمز برای آزاد شدن او 5 میلیون دلار پرداخت شده است که دست کم یک میلیون دلار آن از پول های «سیا» سازمان اطلاعاتی آمریکا بوده است.

این خبر از کجا بدست آمده؟ از مکاتبات میان عطیه عبدالرحمن یکی از مقامات مهم القاعده با بن لادن. مکاتباتی که تا کنون جزو اسناد محرمانه بوده است. از قرار معلوم هنگامی که نیروهای آمریکا در ماه مه 2011 به مخفیگاه بن لادن حمله کرده و او را از پای در آوردند این نامه ها را نیز ضبط کردند. نامه هائی که اینک در دادگاهی که علیه یکی از تروریست های القاعده در نیویورک برپا شده بعنوان سند جرم علیه متهم علنی شده اند.

این نامه ها نشان می دهند که آمریکا در اثر غفلت و ندانم کاری مسئولان به دشمن درجه یک خود کمک مالی می کرده است(!). از قرار معلوم مقامات رسمی افغانستان برای تهیه 5 میلیون باجی که می بایست برای آزادی عبدالخالق فرهی به القاعده پرداخت می شد مجبور می شوند به صندوق محرمانه کاخ رئیس جمهور نیز مراجعه کنند. چون عوامل سیا هرماه مبالغ زیادی پول نقد در اختیار این صندوق می گذاشتند. این پول برای کمک در اختیار حمید کرزای، رئیس جمهور افغانستان در آن زمان، قرار می گرفت تا بتواند پایه قدرت خود را در جنگ داخلی محکم سازد.

البته آمریکا این پول را برای کمک مالی به القاعده در اختیار کرزای قرار نمی داده، اما نیویورک تایمز از قول یک مامور امنیتی افغانستان این طور نقل می کند: «این پولیست نقد. به محض این که به کاخ رسید، دیگر اختیارش از دست در میرود، که کجا باید خرج شود.»

طبق گزارش مذکور، در کنار میلیون ها پولی که سیا می فرستاد، سیل پول از پاکستان، ایران و کشورهای عرب خلیج فارس نیز بسوی القاعده جاری بود. اندک زمانی پس از تحویل 5 میلیون دلار، عبدالرحمن به رئیس خود بن لادن می گوید :» خداوند در این ماه پول فراوانی به ما عطا فرموده است» و او درنظر دارد با این پول «سلاح های خوب» خریداری کند».

سیا تا کنون در مورد این خبر اظهار نظری نکرده است.

• http://www.spiegel.de/politik/ausland/cia-in-afghanistan-million-dollar-fuer-al-qaida-a-1023581.html

دولت یونان به این دو راهی رسیده

ماندن با اتحادیه و یا رفتن از آن

یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی

درصحنه خارجی دولت یونان را اتحادیه اروپا تحقیر می کند، و در داخل یونان بازی های داخلی اکثرا دشوار تر از بازیهای خارجی هستند. گرچه در آخرین اجلاس گروه اروپا، یونان در هیچ موردی موفق به کسب پیروزی نشد معهذا تلاش می کند تا مذاکرات را گامی دیگر در رسیدن به پیروزی وانمود سازد. برخلاف اطلاعاتی که دیگر منابع در اختیار گذاشته اند در آتن گفته می شودئ گروه اروپا پیشنهاد های اصلاحی یونان را در مذاکرات روز دوشنبه «از لحاظ سیاسی پذیرفت». از روز چهارشنبه بحث در باره تحقق اصلاحات آغاز شده است. مذاکرات سیاسی در این مورد باید در بروکسل صورت گیرند، یونان حاضر است برای گفتگو در باره جزئیات فنی باردیگر ماموران موسسات بستانکار را در آتن بپذیرد. البته این تفسیر از رویدادهای آغاز هفته منحصر به دولت تسیراپس است و هیچ مرجع دیگری رویدادها را اینطور تفسیر نمی کند. در مطبوعات خارجی تصویری بکلی مغایر با آن عرضه شده است. مطبوعات خارجی می نویسند به یونان با صراحت تفهیم شد تا زمانی که اصلاحات آنگونه که گروه اروپا خواستار آن هستند نکته به نکته و دقیقا اجرا نشود یک سنت هم از 7،2 میلیاردی هم که قرار است بعنوان آخرین قسط حواله یونان شود، پرداخت نخواهد شد. این مبلغ هم وقتی پرداخت خواهد شد که موسسات بستانکار جزئیات گامهای اصلاحی را مورد بررسی قرار دهند و صحت آن را تایید کنند. بعبارت دیگر » تروئیکا» به آتن باز خواهد گشت.

نظر حزبی که تا قبل از انتخابات و روی کار آمدن دولت تسیراپس زمام امور را در یونان در دست داشت نیز عیننا همین است، البته همراه با مقداری زخم زبان. سخنگوی حزب «نئآ دموکراسیا» (دموکراسی نو) روز سه شنبه با طعنه و تمسخر گفت: «همان هئیت فنی قبلی، اعضای همان تروئیکا، برای بحث با همان وزارتخانه ها و برای اجرای همان قراردادهای قبلی خواهند آمد»

حزب کمونیست یونان نیز نمی تواند تفاوتی میان دولت قبلی و دولت کنونی ببیند. به عقیده این حزب در نمایشنامه ضد خلقی اتحادیه اروپا بنام – تدابیر تازه، اقدامات تازه – هنرپیشه اصلی نمایش دولت سیریزا و «آنل» است که در آن خلق مورد تهدید و اخاذی قرار می گیرد، با گسترش » مموراندوم» (تفاهمنامه) و ارزش یابی ها، و موسسات تروئیکا، بعبارت دیگر پذیرفتن و ادامه سیاست ضد خلقی». قضاوتی سخت و دلشکن.

روز دوشنبه حزب سوسیال دموکرات «پاسوک» هشدار داد که «ما وقت گرانبهای ملت را از دست می دهیم و متاسفانه گوشت ازبدن اقتصاد واقعی یونان می بریم». نماینده حزب مذکور گفت :»تا کنون نه به موسسات اقتصادی کوچک و متوسط یونان کمک شده است و نه به مردم ساده». رهبر این حزب مذاکراتی را که سیریزا تا کنون انجام داده شکست خورده خواند و از دولت خواست «به همان نقطه پیش از انتخابات بازگردد و وارد یک بحث اساسی شود» بحثی که پاسوک زمینه آن را تدارک دیده بود.

امروز سیریزا تنها از سوی مخالفان سیاسی مورد انتقاد قرار نمی گیرد. پایگاه اینترنتی The Press Project که به حزب نزدیک است نیز دولت را متهم کرد به این که واقعیت را به مردم نمی گوید. این پایگاه در تحلیل نتیجه مذاکرات نوشت سیریزا قبل از انتخابات اعلام کرد که بطور قطع کار بجائی نخواهد رسید که مانع اجرای برنامه حزب گردد. چه چیز تغییر کرده و چرا پیش بینی ها تحقق نیافته اند؟ و از آلکسیس تسیپراس و وزرای او می خواهد که صادقانه مردم را در جریان رویدادها بگذارند.

پایگاه اینترنتی مخالفان سیریزا از جناح چپ حتی یک گام هم فرا تر می رود و می نویسد اجلاس گروه تازه اروپا نیز نشان داد که بستانکاران نه تنها عقب نمی نشینند بلکه برعکس فشار را حتی بیشتر هم می کنند تا دولت را به تسلیم وادارند و مجبور سازند پاکت اقدامات پیش بینی شده را دقیقا به اجرا بگذارد. در چنین شرائطی یگانه راه حل برای یونان «نافرمانی و قطع رابطه» با اتحادیه اروپاست.

قبل از اعلام نتایج مذاکرات روز دوشنبه نیز از میزان حمایت از دولت چپ یونان به میزان قابل ملاحظه ای کاسته شده بود. در نظر پرسی که به سفارش نشریه «روزنامه دبیران» – نشریه لیبرال چپ – صورت گرفت هنوز 64 در صد از مردم از سیاست دولت حمایت می کنند ، اما در نظر خواهی دو هفته پیش که 25 فوریه اعلام شد 81 در صد از پرسش شوندگان از دولت حمایت می کردند.

http://www.jungewelt.de/2015/03-12/021.php

اهداف قدیمی زنده میشوند

آلمان در تدارک

فرماندهی ارتش واحد اروپا

یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی

هر وقت رهبری آلمان نقشه ای در سر دارد که دیگران باید تاوانش را بدهند یا هزینه آن را تحمل کنند، آلمان متوسل به باصطلاح ارزش های مشترک می شود . از جمله در مورد ارتش اروپائی، توهمی که از سالها پیش در مخیله دستگاهای نقشه پردازی بروکسل شناور بود، حالا باید تبدیل به واقعیت گردد. این تصمیم را «ژان کلود یونکر»، پرزیدنت کمیسیون اتحادیه اروپا، روز یکشنبه با روزنامه «ولت آم زنتاگ » در میان گذاشت. ژان کلود یونکر گفت: «این ارتش برای روسیه روشن خواهد ساخت که وقتی ما سخن از دفاع از ارزش های اروپائی می گوئیم ، حرفمان جدی است».

البته خنده زیر لب جایز است. باحتمال زیاد مقامات مربوطه در روسیه از خیلی وقت پیش می دانند که چرا تشکیل یک ارتش اروپائی تا امروز آرزوئی رؤیائی باقی مانده و نتوانسته عملی گردد. دلیل درجه اول آن اینست که تشکیل نشدن چنین ارتشی ناشی از خصلت اتحادیه اروپا است. به این معنی که وزن تضادهائی که تا کنون مانع تحقق این فکر شده بیشتر از وزن ارزش های مشترک است. و با خواهش و تمنا و نطق های ویژه آخر هفته هم بر طرف نخواهند شد. بی تردید دستورات تازه برای صرفه جوئی و ریاضت کشی بیشتر نیز صادر خواهند شد.

بنا به نوشته این روزنامه، خاویر سولانا، دبیرکل اسبق ناتو روز دوشنبه این هفته نتایج کار گروه کارشناسان بین المللی را در این مورد ارائه کرد. او راهبردی اروپائی را توصیه کرد که خواستار «توانمندی سیاسی و نظامی برای اجرای عملیات دخالت جویانه مستقل فراسوی مرزهای اروپاست». «راینر آرنولد» سخنگوی فراکسیون حزب سوسیال دموکرات برای امور مربوط به سیاست دفاعی در مجلس آلمان در تایید نظر روزنامه «تاگس اشپیگل» گفت: ایجاد یک ارتش اروپائی به دلائل مالی نیز ضرروت فوری دارد.» ما دیگر نمی توانیم در اروپا ارتش های ملی مجهز و کارآمدی داشته باشیم».

گام های نخستین برداشته شده اند. در پایان سال گذشته خانم «اورزولا فن در لاین » وزیر دفاع آلمان با همکار لهستانی اش «توماس زیمونیاک» یادداشت تفاهمی برای همکارهای نظامی آلمان – لهستان امضاء کردند». وزیر جنگ آلمان روز یکشنبه گفت «هلندی ها نیز اعلام کرده اند که حاضرند یک «گردان» تحت فرماندهی دائمی آلمان قراردهند. بنظر من این درآمیختگی ارتش ها با ایجاد یک ارتش اروپائی در آینده در ارتباط است». کوشش برلین که می خواهد با یک سلسله قراردادهای دوجانبه بالاخره به تشکیل ارتش قاره ای مطلوب برسد، احتمالا حاکی ازاین نگرانی است که مبادا با سیاست آمریکائی»Fuk the EU » بتدریج از قافله عقب بماند.

این برای روسیه خطری جدی نیست ولی برای اروپائی ها هست. زیرا سیاست غارتگری آلمان واکنش برخواهد انگیخت. نمونه آن را یونانی های مقاوم هم اکنون نشان می دهند، اسپانیائی ها و پرتغالی ها هم می توانند کشورهای بعدی باشند. باوجود یک ارتش اروپائی می توان هر اعتراضی، هر اعتصابی را سرکوب کرد. اگر دقیق تر بنگریم در واقع » ارزش های اروپائی» عبارتند از آنچه که سود ورزی های آلمان را تامین کند.

http://www.jungewelt.de/2015/03-09/052.php