روز جهانی کارگر در آلمان فاجعه دردناک مهاجرت محصول سیاست های تجاوزگرانه است

روز جهانی کارگر در آلمان

فاجعه دردناک مهاجرت

محصول سیاست های تجاوزگرانه است

یونگه ولت – گزینش و ترجمه رضا نافعی

تظاهرات اول ماه مه در آلمان

اول ماه مه (روز جهانی کارگر) در سراسر جهان برگزار شد. در آلمان این مراسم همراه شد با مخالفت های جدی با حمایت های غیر علنی دولت این کشور از راست روها و ضدیت با مهاجرینی که زیر فشار تجاوز و اشغال سر زمین ها و برپائی جنگ در آنها به کشورهای اروپائی می گریزند و تا وقتی غزب دست از این سیاست های خود بر ندارد، موج پناهندگی فروکش نخواهد کرد. چنان که در سالهای اخیر درباره لیبی و سوریه و پیش از آن در افغانستان شاهد هستیم. و یا در کشورهای بلا کشیده افریقائی که دارای معاون زیر زمینی اند و کشورهای غربی برای تسلط بر آنها، دراین کشورها جنگ قونی و مذهبی برپا می کنند، بخش های ثروتمند کشور را به بهانه استقرار قوای حائل وحافظ صلح اشغال می کنند و یا داعش را سازمان میدهند و فراز از چنگال نسل کشی را موجب می شوند.

اول ماه می در آلمان امسال تحت تاثیرذ این واقعیات برگزار شد. از جمله این بخش از سخنرانی ایراد شده در جشن اول ماه مه آلمان:

 

همبستگی با پناهجویان

 

«مواضع ما روشن است. هر انسانی  از آزادی جابجا کردن خود و آمد و رفت تام و تمام برخوردار است و باید مجاز باشد در جائی زندگی کند که او را خوش آید. باید این حق را به کرسی نشاند، با استفاده از تمام وسائل و امکانات ضروری. ما نه از اقتصاد تقاضائی داریم و نه از دولت زیرا این نظام اقتصادی است که در باره مفید بودن مهاجرت تصمیم می گیرد. این درست همان دولتی است که با وضع قوانین مربوط به حق اقامت و قوانین پناهندگی تصمیم می گیرد که چه کسی اجازه دارد در این یا آن نقطه کره زمین زندگی کند. توسل به این نظام و این دولت غلط است. این دولت و این نظام باید برچیده شود، جز این، هر حرفی بیهوده است.

ما میان انسان هائی که از جنگ می گریزند، یا آنها که مجبورند از شکنجه و خشونت بگریزند، یا آنها که بدلیل تنگناهای اقتصادی میهن خود را ترک می کنند تفاوتی قائل نمی شویم. فرار جنایت نیست.

آمریکا و اتحادیه اروپا، بویژه آلمان قربانیان امواج پناهجویان نیستند، این ها خود علت اصلی فرار مردمان هستند. آنچه که باصطلاح جهان اول خوانده می شود، جهانی است که علائق اقتصادی را با توسل به جنگ به کرسی می نشاند. انگیزه های برسمیت شناخته شده برای فرار، جنگ، ویرانی و تحت تعقیب قرار گرفتن است اما گرسنگی و فقر را بر این انگیزه ها نیفزوده اند.

سیاست می گوید انگیزه آنها که می خواهند به اینجا بیایند فقط سوء استفاده از آلمان است. آنوقت متعجب می شوند که نژاد پرستان » پگیدا» در خیابانها راه پیمائی می کنند. از نازی ها دوری می کنند ولی در عوض بسود » پگیدا» قانون وضع می کنند. خواست های آنها بی کم و کاست همان خواست های نژادپرستان است.

فقر و درماندگی فاجعه های آسمانی نیستند. فقر و درماندگی حاصل نظام سرمایه داری است. بحران ها شلاق سرنوشت نیستند. بحران آنست که انسان ها در کنار کارخانه های روبراه و کار آمد بیکار می شوند، بحران آنست که مردم از گرسنگی می میرند در حالی که در کنار آنها هزاران تُن مواد غذائی به زباله دان ریخته می شود. این سونامی نیست، این بحران است، چون تولید ما در اقتصاد سرمایه داری تولیدی است دور از عقل و خرد. چون هدف نظام سرمایه داری این نیست که نیاز انسان ها را به بهترین صورت برآورده سازد، بلکه هدف آن است که چگونه پول روی پول گذاشته شود. زیرا هدف اقتصاد سرمایه داری خدمت به انسان نیست، هدف این اقتصاد خدمت به اقتصاد است.

از این روست که ما از اعتراض های فراریان حمایت می کنیم، در مبارزه آنها برای دست یافتن به زندگی شایسته انسانی و برای دست یافتن به برابری ، کنار آنها می رزمیم و دعوت می کنیم با اعتراض علیه تشدید قوانین پناهندگی در هشتم ماه مه مانع تصویب آن گردیم.

بیانیه حزب کمونیست آلمان که در مراسم اول ماه مه در شهر تورینگن بمناسبت روز اول ماه مه قرائت شد، علاوه بر مسئله مهاجرت و مهاجرین به جنبش کارگری پرداخت. در این بیانیه آمده است:

 

اصناف متحده کارگری از دست آوردهای جنبش کارگری است، باید از آن دفاع کنیم. تقویت سازمانی و سیاسی اتحادیه ها بعنوان مکتب آموزش نبرد طبقاتی، نبردی است بنیادین. حزب کمونیست آلمان از اتحادیه واحد کارگری در برابر تلاشهای تفرقه افکنانه و سوء استفاده از اتحادیه های کارگری برای مقاصد سیاسی احزاب دفاع می کند. حزب کمونیست از حق اعتصاب و آزادی ائتلاف دفاع می کند، ما خواستار حق اعتصاب سیاسی هستیم.

ما همیشه برای اصل- یک موسسه تولیدی یک سندیکا- مبارزه می کنیم. ما برای اصل مبارزه در یک موسسه برای تعمیم پیروزی آن به کل طبقه مبارزه می کنیم، ما با منشعب ساختن کارگران به گروههای تخصصی یا گروههای محلی مبارزه می کنیم. این ها اصول اساسی مواضع حزب کمونیست هستند. در مرحله مبارزه جای ما فقط در کنار کارگران و کارمندان مبارز است. از سوی دیگر بخوبی قابل مشاهده و آموختن است که برای حاکمان کدام شکل از اعتصاب پذیرفتنی است. اعتصاب هائی که هیچ کس متوجه آن نشود و یا آنها را از پرداخت حقوق به اعتصاب کنندگان معاف سازد….

از جانب جنبش کردهای «کوبانی» در شمال سوریه نیز بمناسبت اول ماه مه بیانیه ای امسال در جشن اول ماه مه آلمان قرائت شد با این عنوان:» تمام رفقای زن و مرد، کارگران زن و مرد، اتحادیه و سندیکاها «. در بخش هائی از این بیانیه نیز آمده است:

 

ما بعنوان زنان و مردان کارگر از ایالت کوبانی، ایالت انقلاب، ایالت مقاومت و شهادت به شما صمیمانه درود می فرستیم و روز اول ماه مه ، روز پایداری و پیکار زنان و مردان کارگر با استبداد، با سرکوب و بهره کشی سرمایه داری را با شما جشن می گیریم.

مقاومت مردم روژافایی برای نبرد زنان و مردان کارگر و دیگر سرکوب شدگان در خاورمیانه و سراسر جهان آغازگاهی نوین برای کسب دوباره اعتبار سیاسی است. مقاومت زنان، جوانان، زنان و مردان کارگر بود، مقاومتی که بنای نظامی نوین را ممکن می سازد، مقاومتی که قدرت را بار دیگر به صاحبان اصلی آن، یعنی به مردم باز می گرداند. آماج پایداری ما در برابر تروریست های داعش و حامیان بین المللی آن، فقط حفظ زندگی، شان و کرامت مردم ما نبود، بلکه نبردی برای دفاع انسانیت انقلاب، دموکراسی و تلاش برای پایان بخشیدن به سازماندهی جنایت بود.

در پی نبرد دلیرانه زنان و مردان واحدهای دفاعی خلق، تروریست ها از شهر رانده شدند ولی حملات به حومه، محاصره جاده های ایالت هنوز ادامه دارد. مقاومت ما به مرحله حساسی رسیده است. مرحله بازسازی زندگی اجتماعی در کوبانی، در حالی که حملات و محاصره اقتصادی و لجیستکی ادامه دارند و 80 درصد زیربنای شهری که برای زندگی حائز اهمیت است ویران شده است.

نبرد دفاع از استقلال خود نشان داده است که وحدت ملی در یک کشور مرز نمی شناسد، بر اساس همین شناخت، ما نبرد خود را نبردی نیابتی با تروریسم و حامیان بین المللی آن می دانیم، ما پنجه در پنجه کسانی افکنده ایم که در سراسر جهان به خصومت با انسان ها برخاسته اند. ما اطمینان داریم برای یک دگرگونی انقلابی که بتواند بنیاد فرمانروائی را متلاشی سازد و جهانی نو را پی ریزد، خود باید دارای بر بنیاد احترام، برابری و آزادی همه انسان ها استوار باشد.

ما بعنوان نمایندگان ایالت کوبانی سوریه دست همه کسانی را که برای یاری ما دراز می شود می فشاریم.

http://www.jungewelt.de/2015/05-02/020.php