روسیه در سوریه به برتری نظامی امریکا خاتمه داد!

روسیه در سوریه به برتری

نظامی امریکا خاتمه داد!

یونگه ولت – ترجمه و تدوین رضا نافعی

در کنفرانس «والدای» (که هفته گذشته در سوچی روسیه با حضور پوتین برگزاری شد و علی لاریجانی رئیس مجلس نیز در آن شرکت کرده بود) کاملا مشهود بود که پرزیدنت پوتین از آنچه در عرصه سیاست خارجی روی داده و آن ضربه کاری که در سوریه زد خرسند است. دخالت نظامی هماهنگ با حقوق بین المللی و منشور سازمان ملل متحد.

در دوازدهمین دیدار سالانه باشگاه بین المللی مباحثات موسوم به «والدای» که در «سوچی» واقع در روسیه برگزار شد، پرزیدنت پوتین انتقاد جدی خود را از استراتژی نظامی و سیاست خارجی آمریکا و ناتو بی پرده بر زبان آورد. از جمله گروههای تروریست فعال در سوریه را «ملایم» دانستن، که کاری است بکلی خلاف تدبیر و عقل سلیم . و نیز نقشه پردازی های سبکسرانه غرب برای جنگ اتمی یا بکار بستن ضربات خلع سلاح کننده غیر اتمی که تاثیرات آن با سلاح های اتمی یکسان است. روز پنجشنبه در عین حال کاملا مشهود بود که پوتین از بازگشت روسیه به صحنه سیاست جهانی خرسند است. مسکو در بهار سال 2014 با اقدامی قاطعانه مانع دست درازی نظامیان غربی به پایگاه دریائی استراتژیک روسیه در شبه جزیره کریمه شد. کار دیگری که پوتین کرد این بود که نگذاشت گروههای فاشیستی که در خدمت آمریکا، اتحادیه اروپا و کودتاچیان کیف هستند در اوکرائین شرقی قدرت را بدست گیرند.

اما پیروزی سد شکن و بزرگ حاصل عملیات غافلگیرانه تاکتیکی ، استراتژیک و سیاسی مسکو در کنار دولت سوریه بود که استراتژیست های غرب را نیز به تحسین ناخواسته برانگیخت. هدف این عملیات در درجه اول ترکیۀ عضو ناتو، عربستان سعودی و قطر بودند که ترویست ها را مسلح می ساختند، هزینه های آنها را می پرداختند و به آنها آموزش نظامی می دادند، تروریست هائی که وظیفه آنها سرنگون ساختن بشار اسد بود.

روز جمعه پایگاه اینترنتی Zero Hedge از آمریکا نوشت البته » استراتژی تاسف انگیز، مضحک و عجیب و غریب آمریکا و همپیمانهای محلی اش در سوریه پیروزی را برای پوتین آسان ساخت. هر کسی که قادر به تفکر استراتژیک باشد تشخیص می دهد که واشنگتن در اثر اتحاد های ناروشن خود با گروههای مختلف افراطگرایان خشن، وضعیتی بوجود آورده که سوریه را دو دستی تقدیم می کند». واقعیت این است که روسیه می تواند، در حالی که مردم در خاورنزدیک برایش کف می زنند حضور خود را در بسیاری از کشورهای منطقه توسعه بخشد. در عین حال – برخلاف آمریکا- بگونه ای موثر با تروریسم هم بجنگد. واشنگتن، ریاض، آنکارا و دوحه باید درمانده و عاجز ناظر آن باشند که نیروهای افراطگرائی که به نیابت از سوی آنها در میدان بودند چگونه با همکاری نیروی هوائی روسیه و نیروی ارتش سوریه از هوا و در زمین له می شوند. مسکو می تواند تصور کند که غرب و همپیمانهایش دست به هیچ کاری نخواهند زد که نشان از حمایت مستقیم از تروریست ها داشته و علیه روسیه باشد- زیرا نتیجه چنین کاری در هم شکستن غیر قابل کنترل آبرو و حیثیت آمریکا خواهد بود با عواقبی غیر قابل کنترل در سراسر جهان و همچنین در عرصه سیاست داخلی آمریکا.

نطقی که پوتین در «والدای» ایراد کرد با توجه به این پس زمینه بود. رئیس جمهور روسیه یاد آور شد که عملیات نظامی بنا به تقاضای دولت قانونی سوریه صورت گرفته و بنا بر این از لحاظ حقوق بین المللی قانونی و مطابق با منشور سازمان ملل است. یگانه هدف روسیه در سوریه «کمک به استقرار دوباره صلح است». نخستین تفسیر Zero Hedge از این سخن پوتین در «والدای» این است» او بی تردید واقعیت را می گوید. اینکه «باحتمال بسیار زیاد استقرار صلح در سوریه یعنی تثبیت دوباره قدرت دولت بشار اسد، زیرا در غیر این صورت معلوم نیست که در فرصتی کوتاه چگونه می توان ثبات را به آن کشور باز آورد و این امر با علائق روسیه هماهنگ است».

از سوی دیگر پوتین آمریکا را متهم ساخت به این که می کوشد تا برای اجرای حقوق بین المللی نقش پلیس اتمی جهان را ایفا کند. آنگاه در این رابطه از ایران نام برد و نقش ستیزه جویانه ای که واشنگتن در آنجا بازی کرد. در حالی که به گفته پوتین: » فرض تهدید اتمی ایران یک افسانه بود». اما واشنگتن حاضر نبود با اتکاء به این شناخت برای چتر ضد موشکی خود در اروپای شرقی نتیجه گیری کند. در عین حال پوتین هشدار داد که چنین به نظر می رسد که برخی از قدرت های اتمی بر این تصورند که راهی برای خنثی کردن «تخریب حتمی متقابل » وجود دارد. ( تخریب حتمی متقابل (به انگلیسی: Mutual assured destruction یا mutually assured destruction یا MAD) دکترینی دربارهٔ استراتژی نظامی و سیاست امنیت ملی است که بنا بر آن استفادهٔ همه‌جانبه از سلاح‌های پرقدرت کشتارجمعی توسط دو یا چند دولت متخاصم، منجر به نابودی کامل هم مهاجم و هم مدافع خواهد شد. این دکترین مبنی بر نظریهٔ بازدارندگی است که بر اساس آن تهدید به استفاده از جنگ‌افزارهای پرقدرت علیه دشمن منجر به امتناع دشمن از بکارگیری همان جنگ‌افزارها می‌شود. این استراتژی صورتی از تعادل نش است که در آن هیچ ‌یک از طرفین مسلح، نه انگیزه‌ای برای منازعه دارند و نه خلع سلاح. ویکی پدیا.م)

پوتین که مخاطبش واشنگتن بود ابراز تاسف کرد از این که «وحشت ناشی از بکاربردن سلاحهای اتمی بتدریج روبکاهش می رود». » و بعضی ها حتی این توهم را تغذیه می کنند که در یک چالش گلوبال پیروزی واقعی برای یکی از طرفین قابل حصول است، بی آنکه عواقب برگشت ناپذیر برای طرف پیروز داشته باشد. پوتین تصور نمی کند که چنین چالشی » اصلا بتواند برنده ای داشته باشد».

موشک کروز دریا پایه

از سی ام سپتامبر نیروی هوائی روسیه به مواضع تروریست های «دولت اسلامی» و دیگر گروههای جهادگرا در سوریه حمله کرد. از کشتی های جنگی روسیه مستقر در دریای خزر نیز موشک هائی با بُرد متوسط (1500) کیلومتر بسوی اهداف تروریست های دولت اسلامی شلیک شد. طبق تخمین مجله نظامی امریکائی Defense News ازآنچه تا کنون دیده شده باید به این نتیجه رسید که مدرن ساختن نیروهای نظامی روسیه «نتایج ملموس» ببار می آورد. حملات شدیدی که روز 7 اکتبر با موشک های کروز از دریای خزر صورت گرفت، امکانات تازه نیروی دریائی روسیه را نیز نشان داد. مسکو با عملیات سوریه نشان می دهد آن برتری فنی که آمریکا و همپیمان های اروپائیش در سالهای 1990 در مورد سلاحهای دقیق بر روسیه داشتند، دیگر ندارند، این ها نظر Dfense News بود.

مشاوران نظامی تصریح می کنند که روسیه با استفاده از سلاحهای دریا پایه، قرارداد «ای.ان.اف» از سال 1987 را نقض نکرده است

قراردادی که پرزیدنت ریگان( آمریکا) و میخائیل گرباچف( روسیه) امضاء کردند تولید و تملک موشکهای کروز زمین پایه با برد متوسط از 500 تا 1500 کیلومتر را ممنوع می کند. اما شلیک این موشکها از کشتیهای جنگی و زیردریائی مشمول این قاعده نیستند.

 

http://www.jungewelt.de/2015/10-24/054.php

 

 

.