پولشوئی در پاناما- «روسیه امروز» ترجمه رضا نافعی
پولهائی که با قتل و خون
جنگ و جنایت شسته می شود
از روز گذشته، رسانه های تصویری و مکتوب غربی لبریز شده اند از گزارش های دست و پاشکسته ای درباره افشای پولشوئی در پاناما. جنجال مطابق معمول چنان است که کسی متوجه نشود زیر آن چه می گذرد و صاحب و گردانندگان اصلی پولشوئی های جهانی چه کسانی هستند و با این پولها چگونه جهان را می چرخانند، جنگ منطقه ای درست می کنند، داعش پرورش می دهند و دهها رویداد مهم دیگر جهانی.
من، پس از خواندن متن فارسی و آلمانی برخی از این گزارش ها، این گزارش «روسیه امروز» را با واقعیت نزدیک تر دیدم و به همین دلیل آن را ترجمه کردم تا شاید فانوسی شود، حداقل برای ایرانی هائی که از دیروز اخبار افشای پولشوئی در پاناما را می خوانند و در روزهای آینده نیز آن را دنبال می کنند.
نویسنده این گزارش به توصیف نخستین واکنش خود در باره انتشار Panama-Leak پرداخته است. بنظر او شیوه ای که رسانه های متعلق به کنسرن ها در فیلتر کردن اطلاعات موساک فونسکا بکار برده اند دقیقا منطبق با دستور کار(آگندا) دولت های غربی است. انگشت اتهام را بسوی روسیه و پوتین دراز کرده اند درحالی که حتی یک بار نام پوتین ( در اوراق) به میان نیامده است. از سوی دیگر برغم آن که مهمترین مشتریان موساک فونسکا کنسرن ها و میلیاردهای غربی هستند، ولی نامی از آنها برده نمی شود.
روسیه امروز- ترجمه رضا نافعی
آرزوی آن کسی که » اوراق موساک- فونسکا » را لو داده افشای نظامی بوده که به ثروتمندان بسیار بزرگ امکان می دهد تا پولهای عظیم خود را پنهان کنند.
آن ها آن پول ها را اغلب از طریق رشوه خواری به چنگ آورده اند و تمام کسانی که از پرداخت مالیات می گریزند، در آن سهیم هستند. وکلای پانامائی در ازای در یافت یک درصد از ثروتی عظیم آن را پنهان می کنند و لو رفتن وسیع اوراق آنها میبایستی واقعه ای فوق العاده باشد.
متاسفانه آنها که اسناد در دستشان بوده، مرتکب اشتباه بزرگی شده و اوراق را برای انتشار در اختیار رسانه های جمعی غربی نهاده اند. نتیجه آن شده که نخستین داستان بزرگی که روزنامه » گاردین» منتشر ساخته گزارش مفصلی است در باره پوتین و یک نوازنده ویولن سل تا بنویسد «البته چنین وقایعی رخ می دهد و من کمترین تردیدی در باره فاسد بودن پوتین ندارم.»
ولی چرا باید توجه را بر روسیه متمرکز کرد؟ آن ثروتی که از روسیه خارج شده تنها بخش ناچیزی از آن پولهائی است که باکمک موساک فونسکا پنهان شده است. همین انتخاب خود نشان می دهد که گزارش بویناک است.
روزنامه » زود دویچه سایتونگ» که دریافت کننده اصلی اسناد است، با شرح و تفصیل توضیح می دهد که » رسانه های وزین» برای بررسی اسناد چه راه و رسمی در پیش گرفته اند. عمدتا در پی یافتن شرکت هائی بوده اند که به باور آنها تحریم های سازمان ملل را نقض کرده اند. » گاردین» هم همین را گزارش می دهد ولی خوشبختانه نام کشورهای مورد نظر را نیز ذکر می کند: زیمبابوه، کره شمالی، روسیه، ایران و سوریه.
شیوه ای که این رسانه های متعلق به کنسرن ها برای فیلتر کردن اسناد موساک-فونسکا بکار می برند کاملا مطابق «آگندا» ( دستور کار) دول غربی است. تا اینجا اصلا سخنی از این نیست که این کنسرن های و میلیاردهای غربی چگونه موساک-فونسکا را بکار می گیرند. در حالی که این ها مهمترین مشتریان این دستگاه هستند. و «گاردین» فورا از مشتریان رفع نگرانی می کند و می نویسد:» بخش عمده اوراق لو رفته به بیرون درز نمی کند و خصوصی می ماند».
در انتظار چه باید بود؟ اوراق لو رفته تحت مدیریت سازمانی قرار دارد که خود را » کنسرسیوم روزنامه نگاران حقیقت جو» می نامد. بنیان گذار این انجمن „Center for Public Integrity“( مرکز درستکاری عمومی- این مرکز برای پایش فساد در سیستم های دولتی درست شده است) آمریکاست. تامین کنندگان هزینه آن از جمله عبارتند از :
بنیاد فورد، بنیاد کارنگی، بنیاد خانواده راکفلر، بنیاد جامعه باز ( جورج سوروش) و بسیاری دیگر…
بنا بر این نباید انتظار داشت که این ها آبروی سرمایه داری غرب را ببرند. راز های چرکین کنسرن های غربی علنی نخواهند شد. طبق انتظار گزارش ها مربوط می شود به روسیه، ایران و سوریه و چند انتخاب محدود از کشورهای غربی مانند ایسلند. شاید دو انگلیسی بازنشسته را نیز قربانی کنند و نامشان را منتشرسازند، و چه بهتر که بازنشستگانی باشند مبتلا به نسیان و فراموشی .
رسانه های وزین مانند گاردین و بی بی سی در انگلستان دسترسی منحصر بفرد به اسناد دارند، ولی من و شما، اجازه دیدن آنها را نداریم. آنها با طرح پرسش های ویژه ای مانند » تحریم های سازمان ملل» هم خود را حفظ می کنند و هم اطلاعات حساس برای موسسات غرب را. هیچ وقت نباید فراموش کنیم که چگونه » گاردین» به دستور » ام آی 6″( سازمان اطلاعات و جاسوسی آنگلیس.م) کپی اسنادی را که اسنودن در اختیار آن روزنامه گذاشت نابود کرد.
فکرش را کرده اید که چه خواهد شد اگر آنها طی جست وجو در بانک اطلاعاتی موساک- فونسکا چشمشان به نام صاحبان کنسرن های رسانه ای و موسسات متعلق به آنها بیفتد؟ و با نام تمام سردبیران و ناشران رسانه های وزین و کل رهبران و روسای بی بی سی مواجه شوند؟ چه خواهد شد اگر چشم آنها به نام کسانی بیفتد که به «مرکز یکپارچگی همگانی» کمک مالی می کنند و نام موسسات متعلق به آنها را نیز در این فهرست کشف کنند؟
چه خواهد شد اگر کسی به جست و جوی نام موسسات غربی ثبت شده در بورس و نام میلیونرهائ غربی برآید که کاری بسیار جالب تر است. این که در روسیه و چین رشوه خواری هست روشن است، لازم نیست کسی این را به من بگوید. اما چه خواهد شد اگر آنها دنبال چیزهائی بگردند که ما در غرب انجام می دهیم. آیا آنها می توانند احتمالا مشکلات را برطرف و راهی برای حل مسئله پیدا کنند؟ و چه خواهد شد اگر سگ های دامن پرودۀ رسانه های وزین به همۀ مردم اجازه دهند تا خود نگاهی به داده های لو رفته بیاندازند؟
توضیحی تکمیلی از » روسیه امروز»:
(The Organized Crime and Corruption Reporting Project)) » پروژه جنایات سازمان یافته و فساد» در ارزیابی اسناد لو رفته با » کنسرسیوم روزنامه نگاران حقیقت جو» همکاری اساسی داشته است. هزینه این پروژه را «بنیاد جامعه باز ( جورج سوروش)» و مقامات دولتی آمریکا در USAID » سازمان توسعه و همکاری» آمریکا تامین می کنند.
گرچه تقریبا تمام نشریاتِ رسانه های وزین آلمانی و غربی با آب و تاب نام ولادمیر پوتین را مطرح می کنند و لی در اسناد لو رفته حتی یک بار هم نام پوتین مشاهده نشده است. بنا بر این تصویر ارائه شده از سوی
The Organized Crime and Corruption Reporting Project
فاقد پایه واقعی و یک دروغ محض است. نشریه اینترنتی NachDenkSeiten می پرسد چه می توان گفت درباره یک » شبکه خبری» که خود را » حقیقت یاب»می نامد در حالی که حتی در باره موضوعی به این وضوح حقیقت را بیان نمی کند؟
https://deutsch.rt.com/gesellschaft/37603-panama-leak_wie-gatekeeper-mainstreammedien–prozent/
آینده ما 
[…] منتشر شده در آینده ما […]