طرح مشترک روسیه و چین
برای خاتمه سلطه جهانی دلار
راشاتودی: ترجمه رضا نافعی
امار سایت تا کنون3،932،102
این خبر که چین در نظر دارد تا پایان سال جاری برای پیش خرید نفت «یوان چین» را جانشین «دلار امریکا سازد تحلیل گران را متعجب ساخته است. ولی متخصصان روسیه شناس اصلا از این تصمیم دچار حیرت نشدند. برعکس آنها از همان سال 2014 که بحران کریمه پیش آمد و سبب شد تا روسیه به تلاش 25 ساله خود برای ادغام شدن در جهان غرب پایان دهد، این روند را پیش بینی می کردند.
هدف طرح بلند پروازانه پکن آنست که از این پس خرید و فروش نفت نه با دلار ، که تا امروز ارز بلامنازع است، بلکه با » یوآن»، واحد پول چین، صورت گیرد.
سودی که این تصمیم نصیب چین می کند در این است که هم پول چین در عرصه بین المللی جذاب تر می شود و هم امنیت تامین انرژی را بیشتر می سازد. اما بزرگترین برنده آن بی تردید روسیه خواهد بود، زیرا هر قدر وضعیت دلار در مقیاس بین المللی بد تر شود توانائی واشنگتن را برای وضع تحریم علیه روسیه و جنگ اقتصادی با آن به طور قابل توجهی کاهش خواهد داد.
روسیه که بزرگترین تولید کننده نفت جهان است برای کاری که چین در پیش دارد اهمیت تعیین کننده دارد. از سوی دیگر چین بعنوان بزرگترین خریدار نفت خام در جهان – و با قدرت خرید ی که دارد تنها کشور جهان است که از لحاظ اقتصادی دارای چنان وزنی هست که بتواند برای مبارزه با هژمونی مالی امریکا پای به میدان نهد.
البته ولادیمیرپوتین و شی جینگ پین به تنهائی نمی توانند به اهداف خود دست یابند. اگر » پترو – یوآن» بخواهد موفق گردد باید دیگر کشورهای تولید کننده نفت نیز به این طرح بپیوندند.
ایران، اندونزی و ونزوئلا نیز اعلام کرده اند که به این طرح علاقمندند، اینک برای پیشرفت بیشتر باید کشورهای عربی را نیز اماده حرکت بسوی » یوان » کرد. در میانِ این کشورها عربستان سعودی است که نقش کلیدی دارد.
در واقع پترو دلار در سال1974 در جده متولد شد. در آن سال ویلیام سیمون وزیر دارائی امریکا توانست سعودی ها را متقاعد سازد که امن ترین مکان برای نگه داری پولهای حاصل از فزوش نفت آنها امریکاست. این سرازیر شدن سیل پول نفت به امریکا به آن کشور امکان داد که دهها سال فراسوی توان مالی خود در ناز و نعمت غوطه ور شود. اما در سالهای اخیر مناسبات دو کشور بد شده است. زیرا واشنگتن به حمایت از گاز صخره ای خود پرداخت و سبب شد که بهای نفت سقوط کند و در واقع صدمات دردناک مالی به عربستان واردآورد. از سوی دیگر دلیل اصلی توسعه همزمان تنش زدائی میان عربستان و روسیه و تلاش هر دو کشور برای جلوگیری از کاهش بیشتر بهای نفت بود. حاصل این تلاش آن بود که ملک سلمان در آغاز ماه اکتبر به مسکو سفر کرد، جائی که بی تردید صحبت در باره » یوان» نیز یکی از موضوعات مورد گفتگو بوده است.
تحلیلگران مطلع یقین دارند که سعودی ها باید به این جمع بپیوندند. «کارل واینبرگ » اقتصاددان ارشد و مدیر کل High-Frequency Economics به CNBC گفت :» من فکر می کنم به محض آن که سعودی ها موافقت خود را اعلام کنند «یوان» واحد خرید و فروش نفت خواهد شد – و چینی ها عربستان را مجبور به پذیرش آن خواهند کرد – پس از آن بقیه بازار نفت هم با آنها همراه خواهد شد.
ریشه «پترو یوان » را باید در یک سلسله » انقلاب های رنگی» در خاک شوروی سابق دید. این «انقلاب های رنگی» مسکو را مطمئن ساختند که غرب هرگز با فدراسیون روسیه بعنوان شریک برابر حقوق رفتار نخواهد کرد.
سیر امور بر این منوال در ماه مارس 2014 به نقطه اوج خود رسید . پوتین در کاخ کرملین در برابر هزار تن از شخصیت های برجسته روسیه نطقی ایراد کرد که یک سخنرانی معمولی نبود. زیرا تنش میان روسیه و غرب به چنان حدی رسیده بود که از زمان جنگ سرد به این سو دیده نشده بود.
چند هفته پیش از آن دولت قانونی اوکرائین با توسل به قهر ساقط شده بود و مسکو در میان این هرج و مرج شتابزده » استان از دست رفته «کریمه» را به روسیه بازگرداند– شبه جزیره ای از لحاظ استراتژیک حائز اهمیت ، که در سال 1954 هنگامی که روسیه و اوکرائین یک اتحادیه تشکیل دادند، در پی تصمیمی مورد مناقشه، به کیف واگذار شده بود. در همین زمان در شهرهای دونتسک و لوگانسک واقع در شرق اوکرائین ، تظاهرات اعتراضی گسترده ای به جانبداری از روسیه در جریان بود.
در آن زمان پوتین این جمله بیاد ماندنی را بیان کرد که «وقتی به فنر زیاد فشار می آورند به جائی می رسد که فشار را به سختی پس میزند. همیشه باید این را در نظر داشت».
از زمانی که ایالات متحده امریکا در 2012 نخستین تحریم را علیه روسیه وضع کرد، ظاهرا به دلیل مرگ یک وکیل دعاوی بنام سرگئی ماگنیتسکی، و اتحادیه اروپا بعنوان واکنش در برابر بحران اوکرائین دنبال آن را گرفت، مسکو در جستجوی راه هائی برای پس راندن این اقدامات قهری بود.
اقدامات متقابل در برابر اروپا نسبتا ساده بود: ممنوعیت واردات تولیدات کشاورزی و مواد غذائی گرچه در ابتدای کار موجب افزایش تورم شد، اما بعدا موجب افزایش قابل توجه قدرت صنایع کشاورزی روسیه گشت.
با این حال به دلیل روابط بازرگانی بسیار نازل میان روسیه با امریکا واکنش در برابر امریکا آسان نبود و در این وضع تغییری حاصل نشده است.
در این تردیدی نیست که مسکو امیدوار است بتواند چنان بحران اقتصادی برای امریکا ایجاد کند که این دشمن دیرین را برای همیشه تضعیف کند. در واقع همانطور که CNBC یادآور می شود : «روسیه و چین تلاش می کنند تا تجارت نفت در محیطی بیرون از محیط سلطه دلار صورت گیرد. در عین حال هر دو کشور برای مقابله با شرائط ناشی از تزلزل ارزش دلار یا سقوط احتمالی آن بر تلاش های خود برای استخراج معادن طلای خود و نیز خرید طلا افزوده اند.
همراهی نکردن سعودی ها با چین و روسیه برای آنها متضمن این خطر است که سهم بیشتری از بازار را از دست بدهند- بویژه پس از افتتاح لوله های حمل نفت و گاز از روسیه به چین که در سال آینده صورت خواهد گرفت و همچنین این چشم انداز نیز وجود دارد که سرمایه گذاران چینی، در سال آینده آرامکو غول نفتی عربستان را بایکوت کنند و مانع ورود آن به بورس شوند.
در عین حال انتظارات زیادی برای» پترویوان» وجود دارد. زیرا هرچه که از توانائی امریکائی ها بیشتربکاهد و مانع از آن گرد که آنها بتوانند علیه اوراسیا وارد جنگ اقتصادی گردند و این منطقه را بی ثبات سازند، پیروزی بزرگی است برای کرملین . افزون براین پوتین می تواند پایان سلطه دلار را بخشی از میراث خود بداند، زیرا احتمالا او خود را آماده می سازد که دوره کنونی آخرین دور زمامداری او بعنوان رئیس جمهور روسیه باشد.
https://deutsch.rt.com/meinung/59859-putins-rache-yuan-statt-petrodollar-/
https://t.me/siteaayandema در تلگرام به آینده ما بپیوندید