روسیه خواهان دریافت اسناد
ادعای مسمومیت ناولنی است
روسیه خواهان دریافت اسناد
ادعای مسمومیت ناولنی است
راشا تودی – ترجمه رضا نافعی
آمار سایت تا کنون
4,713,855
ترجمه
1242
سرگئی لاوروف ، وزیر امور خارجه روسیه از وزیر دفاع آلمان ،» آنگرت کرامپ-کارنباوئر» خواست که نتایج تحقیقات پزشکی آن کشور در باره ناوالنی در دورانی که او در آلمان معاینات پزشکی شد را در اختیار روسیه قرار دهد. وزیر دفاع آلمان بجای پاسخ به خواست وزیر خارجه روسیه گفته است که روسیه چرا روسیه در مورد تحرکات نیروهای نظامی آن کشور در نزدیکی مرز اکرائین به آلمان پاسخ نمیدهد؟
جلب است که وزیر خارجه روسیه روز سه شنبه در سفر خود به ایران در یک کنفرانس مطبوعاتی در تهران در باره اطلاعات وزیر دفاع آلمان سخن گفت! لاوروف گفت: آنگرت کرامپ می تواند «نقشی تعیین کننده» در ارائه اطلاعات مربوط به نتیجه آزمایشات ناوالنی داشته باشد.
«اگر خانم کرامپ کارنباوئر تا این حد مشتاق دریافت اطلاعات در باره این یا آن موضع هست بجاست که او نیز حسن نیت به خرج دهد و دولت متبوع خود را بر آن دارد تا اطلاعات مربوط به آلکسئی ناوالنی را که آلمان ها با دقت تمام از این اطلاعات را از ما پنهان می دارند در اختیار ما بگذارند.» ناوالنی در یک کلینیک ارتش آلمان مدعی است که مواد سمی در بدن نوالنی پیدا کرده است. روسیه خواهان دریافت نتیجه این تحقیقات است.
این درحالی است که نه پزشکان و نه تکنسین های آزمایشگاه ِ کلینیک اورژانسِ اُمسک (روسیه) ، و نه در بیمارستان» شریته» برلین اثری از آلودگی سمی نه در بدن ناوالنی و نه بیرون از بدن او تشخیص نداده اند. اما بعدها در گزارشی از کلینیکی متعلق به ارتش آلمان اعلان شد که آنها اثری از سم جنگی در ناوالنی یافته اند. حتی اگر این طور هم باشد، او یا در بین راه آلمان و یا در خود آلمان به آن آلوده شده است.
در کنفرانس مطبوعاتی در تهران ، وزیر امور خارجه روسیه مطلب را خلاصه کرد و گفت:
«به همین دلیل کاری که در واقع از عهده خانم کارنباوئر بر می اید ، ایجاد شفافیت در سوالاتی است که ما به طور قانونی و مدت ها قبل – اما بیهوده – برای همکاران آلمانی خود مطرح کرده ایم.
روز یکشنبه ، وزیر دفاع آلمان در پیامی توئیتری از روسیه خواست تا توضیح دهد که روسیه نیروهای خود را به کجا منتقل می کند و چرا؟
» دیمیتری پسکوف سخنگوی ریاست جمهوری روسیه تأکید کرد که تحرکات نظامیان روسی در خاک روسیه نباید موجب نگرانی سایر کشورها شود زیرا این تحرکات به هیچ وجه آنها را تهدید نمی کنند.
(در روزهای گذشته ناوالنی مدعی شده که زندانبان های او قرآن دراختیارش نمی گذارند! معلوم نیست چرا و چگونه ناوالنی یکباره هوای اسلام به سرش زده است؟- مترجم)
https://de.rt.com/europa/115867-gegen-einseitigkeit-in-aussenpolitik-lawrow-will-info-akk-nawalny/
| Virenfrei. www.avast.com |
«جولیان آسانژ» افشاگری
که جان را کف دست گرفت
راشاتودی ، ترجمه رضا نافعی
امار سایت تا کنون
4,711,528
ترجمه
1241
«نیز ملزر» ، گزارشگر ویژه سازمان ملل و «فیدل ناروا» مشاور سابق سفارت اکوادور در لندن، در مصاحبه با راشا تودی انگلیسی، در مورد پرونده «جولیان آسانژ» اظهار نظر کردند «ناروا» دقیقاً دو سال پیش دستگیری او را آدم ربایی توصیف کرد.
دو سال پیش، جولیان آسانژ، بنیانگذار ویکی لیکس در سفارت اکوادور در لندن دستگیر شد. اخیراً ، چندین ابراز همبستگی بین المللی برای بنیانگذار ویکی لیکس، جولیان آسانژ، که در حال حاضر در زندان بلمرش در لندن زندانی است صورت گرفته است.
حتی پاپ فرانسیس حمایت خود را از این روزنامه نگار در تاریخ 28 مارس اعلام کرد. پیش از این ، سه نماینده استرالیایی با یک مقام ارشد در سفارت آمریکا در کانبرا دیدار کرده بودند تا برای آزادی آسانژ وساطت کنند.
اگر آسانژ به ایالات متحده تحویل داده شود و به جرایمی تحت عنوان «قانون جاسوسی» محکوم شود، مجازات زندان او تا 175 سال خواهد بود. اتهامات واشنگتن علیه آسانژ در مجموع 18 مورد است، از جمله جاسوسی و سوء استفاده از رایانه در ارتباط با افشای بیش از 250،000 سند طبقه بندی شده در مورد عملیات ایالات متحده در عراق و افغانستان از طریق پلات فرم افشاگر ویکی لیکس است.
آسانژ در سال 2012 در سفارت اکوادور در لندن پناهندگی یافت، اما حمایت دیپلماتیک وی در آن پناهگاه در آوریل 2019 برداشته شد. اندکی بعد، وی توسط مقامات انگلیسی در داخل ساختمان سفارت دستگیر و سپس در یک زندان با حداکثر امنیت در لندن زندانی شد. درخواست ایالات متحده از واشنگتن دی سی برای تحویل دادن آسانژ در دادگاه انگلستان در ژانویه 2021 به دلیل وجود نگرانی در مورد سلامت روان وی و احتمال بدتر شدن آن در شرایط بازداشت در ایالات متحده، توسط دادگاه انگلیس رد شد.
فیدل ناروائز، مشاور سابق سفارت اکوادور، در مصاحبه با راشا تودی توضیح داد که در روز دستگیری آسانژ توسط مقامات انگلیسی، که دقیقاً دو سال پیش اتفاق افتاد، او از رفتاری که دولت اکوادور به آن مبادرت کرد شرمنده بود:
«من احساس شرم می کنم که این دولت به یک قدرت خارجی اجازه داد تا در را باز کند و یک پناهنده سیاسی را، به معنای واقعی کلمه برباید. چنین کاری در تاریخ نمونه ندارد، بی سابقه است.»
اکوادور در گذشته به حمایت از حقوق بشر و حق پناهندگی سیاسی افتخار می کرد. اما «لنین مورنو» ، رئیس جمهور اکوادور در آنزمان، به دموکراسی، به مردم اکوادور وبه جولیان آسانژ خیانت کرد». ناروائز همچنین دوباره یادآور شد كه آسانژ در زمان حضور خود در سفارت تابعیت اکوادور را دریافت كرده بود. طبق قانون اساسی این کشور آمریکای لاتین، به گفته ناروائز ، شهروندان اکوادور را نمی توان به کشورهای دیگر تحویل داد، این یکی از دلایل غیرقانونی بودن این روش در آن زمان است.
مشاور سابق همچنین معتقد است که رسانه های جریان اصلی علاقه چندانی به این پرونده نشان نمی دهند ، زیرا آسانژ نه تنها جنایات جنگی را افشا می کند، بلکه نشان می دهد که دم و دستگاه رسانه ای موجود در جنگ ها چگونه کار می کنند: » ژولیان آسانژ این رسانه ها را هم بی آبرو کرد.»
با این حال ، این امر نگران کننده است که نمایندگان رسانه ها نمی فهمند که این روش چقدر برای امر روزنامه نگاری در کلیت آن خطرناک است. تیم همکار»نیلز ملزر» گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شكنجه به این نتیجه رسیده است كه علائم شكنجه روانی مدت هاست در این روزنامه نگارمشاهده می شود ، قبلاً نیز گفته شده بود كه اگر او به ایالات متحده تحویل داده شود تحت سخت ترین شرایط غیرانسانی، در انزوای تقریبا مطلق «قرارخواهد گرفت.
ملزر همچنین در این مصاحبه با راشا تودی تأیید کرد که آسانژ مورد انواع گوناگون رفتارهای غیرانسانی قرار گرفته که در نهایت به نوعی شکنجه روانی منتهی می شود. دو متخصص دیگر که سالها علائم شکنجه روانی را بررسی کرده بودند نیز مستقل از یکدیگر به همین قضاوت رسیده اند. در صورت تحویل دادن آسانژ به ایالات متحده ، محاکمه عادلانه ای در انتظار او نخواهد بود.
«فقط برای یادآوری 175سال زندان در انتظار او خواهد بود. چرا؟ تنها به این جرم که او از جنایات و فساد دولت ها پرده برداشت، در حالی که هیچکس بدلیل افشا شدن این جنایات، این جنایات سنگین، توسط ویکیلیکس، نه تحت تعقیب قرارگرفته و نه مجازات شده است».
ملزر همچنین از نقش دولت ها و رسانه های جریان اصلی در پرونده آسانژ انتقاد می کند: به گفته ملزر، دولت ها همراه با رسانه ها موفق شدند روایت خاصی در مورد آسانژ بسازند:
«روایت این بود که اوخائنی است خود شیفته، او هکر است، او مسئول انتخاب شدن ترامپ است، و او کسی است که تجاوز به عنف کرده است، ولی مدرکی که این همه اتهامات را تایید کند ارائه نکرده اند».
دولت توانست کل گفتمان عمومی را وارونه کند: «آنها یک بحث عمومی ایجاد کردند درباره آسانژ، در حالی که صحبت بر سر آسانژ نیست: صحبت بر سر ایالت ها ست ، بر سر رفتارهای نادرست آنها است. اما هیچ کس در مورد خلافکاران صحبت نمی کند.»
رویدادهای مهمی
در انتظار مردم جهان است؟
.
rotfuchs
«روت فوکس»,ترجمه رضا نافعی
آمار سایت تا کنون
4,706,703
ترجمه
1240َ
گفته می شود میان دیپلمات های جمهوری دموکراتیک آلمان این سخن رایج بوده که : هر فرد تازه واردی به کاخ سفید تهدیدی است برای صلح جهانی . گرچه این سخن آنها در دوران جنگ سرد گفته می شد ، ولی گویا امروز هم در بر همان پاشنه می گردد.
همانطور که «مانیتور» اندکی پس از انتخابات ایالات متحده در ماه نوامبر نشان داد ، حمله شدید جوزف بایدن به ولادیمیر پوتین که وی او را «قاتل» خواند نشان بازگشت «شاهین های آمریکا» به کاخ سفید است.
این از کوره در رفتن جو بایدن یادآور سخنان رونالد ریگان است که در 11 اوت 1984 گفت: «هموطنان آمریکایی من ، خوشحالم که امروز می توانم به شما اطلاع دهم که من قانونی را امضا کردم که روسیه را برای همیشه مطرود و محکوم اعلام کرده است. ما پنج دقیقه دیگر بمباران را آغازخواهیم کرد. » ریگان، ضد کمونیست کهنه کار، کمی بعد عقب نشست و زود فهمید که گرباچف چه نعمتی است برای او. گرباچف در دسامبر 1984 ، چهار ماه قبل از انتخاب شدن به عنوان دبیرکل حزب کمونیست اتحاد شورویCPSU ، از انگلیس دیدن کرد.
اسناد منتشر شده در سال 2014 نشان می دهد که نخست وزیر انگلیس، مارگارت تاچر و گرباچف با یکدیگر رابطه حسنه داشته اند.
تاچر به ریگان گزارش داد: «من قطعاً او را مردی یافتم كه میتوان با او معامله كرد. من واقعاً از او خوشم آمد.» در سال 1990 ریگان از» توصیه نامه ای » سخن گفت که تاچر در آن از گرباچف تعریف کرده است.
تاچر اعلام کرده بود که با گرباچف «گشودن عظیم» اتحاد جماهیر شوروی امکان پذیر است. امروز بایدن با پوتین روبروست که از سرشتی دیگر است. شخص رئیس جمهور آمریکا خود مظهر افول برتری آمریكا است.
هنگامی که او سناتور آمریكایی بود نه تنها با كشتار غرب در یوگسلاوی ، افغانستان و عراق موافقت كرد، بلكه با احساس اینكه بعد از 1991 «تنها ابرقدرت» خواهد بود، برای دست یازیدن به آن جنگ ها اصرار می ورزید.
با این حال ، این جنگ ها هژمونی ایالات متحده را به شدت تضعیف کرد. گرچه بایدن اکنون تمدید توافقنامه «آغاز نوین» ، آخرین پیمان مهم خلع سلاح هسته ای را با روسیه امضا کرده است، اما در پایان ماه فوریه همانطور که انتظار می رفت، بعنوان رئیس جمهور تازه منتخب امریکا، با یک حمله هوایی غیرقانونی به سوریه ورود خود را به عرصه و خطر حضور خود را به عنوان تهدیدی برای صلح اعلام کرد.
وی به سیاست دونالد ترامپ در خاور میانه ادامه می دهد: خاورمیانه در آستانه جنگ .
ناگفته نماند که بفرمان او، اندکی پس از روی کار آمدن، در 7 آوریل 2017 ، با 60 موشک تاماهاوک یک فرودگاه نظامی سوریه بمباران شد. پوتین در آن زمان با خونسردی اما قاطعانه تجاوز را رد کرد. واکنش رئیس جمهور روسیه نسبت به » قاتل» خطاب کردن او، با آرامش و تا حدی با تفنن همراه بود. او برای همتای خود آرزوی «سلامت» کرد و به او توصیه کرد «کار نیکان را قیاس از خود مگیر».
با این حال، او سفیر روسیه را از آمریكا به مسکو فراخواند تا – همانطور كه در مسكو گفته شد – از «وخامت برگشت ناپذیر» در روابط جلوگیری شود. دیپلمات ها به سختی می توانند روشن تر از این بگویند که مسائل چقدر جدی است.
زبان سخیف بایدن در مورد پوتین در رگبار تبلیغات ضد روسی که غرب بر سر مردم خود فرو می بارد تقریباً فراموش شده بود که: «تیری برتون» ، کمیسر اتحادیه اروپا در امور داخلی ، در بروکسل گفت، اتحادیه اروپا مطلقا هیچ نیازی به واکسن روسی Sput-nik V » ندارد. ظاهراً ، واکسن روسی از نظر برخی ها تهدیدی بشمار میرود که در حد تانک های شوروی است . تقریباً در همان زمان ، دادگاه بین المللی ورزش، شرکت ورزشکاران روس را که به دلیل ادعای دوپینگ دولتی مجاز به رقابت برای روسیه در مسابقات خارج از کشور نیستند ، ممنوع کرد: هیاهوی رسانه ای درباره آقای ناوالنی هم ادامه دارد ، همه اینها موسیقی متن است که اعمال امپریالیستی را همراهی می کند.
در 22 مارس، اتحادیه اروپا، ایالات متحده آمریکا، انگلیس و کانادا تحریم های هماهنگی علیه چندین کشور از جمله چین را برای اولین بار از سال 1989 صادر کردند.
در همان روز سرگئی لاوروف برای گفتگوهای دو روزه با همتای خود وانگ جی به چین سفر کرد. نشانه های بسیاری حکایت از آن دارند که رویدادهائی در حال وقوعند که منعکس کننده تغییرات در توازن قدرت بین المللی هستند. پیش از همه آنکه وزرای دو کشور در 23 مارس اعلام کردند که هر دو کشور برای کاهش خطر تحریم ها خود را از ترافیک پرداخت جهانی، که تحت سلطه غرب است جدا می کنند. آنچه انتظارش نمی رفت رخ داده بود. در همان روز با نگرانی در رادیو المانی دویچلاند فونک گزارش شد که حدود یک میلیون شغل در آلمان فدرال وابسته به صادرات به چین است.
.
چین و ایرانبکمک ترامپ دست به دست هم دادند
جرمان فارن پالیسی
ترجمه رضا نافعی
آمار سایت تا کنون
4,701,986
ترجمه
1239
چین با خرید نفت و توافق نامه همکاری نفوذ طولانی مدت در ایران را تأمین می کند. برلین و بروکسل به دلیل تحریم های آمریکا شکست می خورند.
برلین و اتحادیه اروپا با از دست دادن دائمی نفوذ سیاسی و تجارت قابل توجه خود در ایران روبرو هستند. این امرحاصل توافق های جدید بین ایران و چین از یک سو و تداوم روش امریکا مبنی برمحاصره ایران از سوی دیگر، در حال تحقق است. جمهوری خلق چین با وجود تحریم های آمریکا نه تنها تا حدی موفق به ادامه خرید نفت از ایران شده ، بلکه از ابتدای سال جاری به میزان قابل توجهی بر میزان آن نیز افزوده است. علاوه بر این چین در آخر هفته یک توافق نامه همکاری جامع با تهران نیز امضا کرد ، که سرمایه گذاری های زیادی را پیش بینی می کند و این امرمی تواند نفوذ اقتصادی چین را در ایران در طول زمان افزایش بخشد. ولی تلاش های جمهوری فدرال آلمان برای بی اثر ساختن تحریم های ایالات متحده از طریق توسعه تجارت آلمان با ایران با شکست مواجه شده و هیچ چشم اندازی برای شروع مجدد فعالیت های سنتی وبسیار سودآور اقتصادی خود در این کشور را نیز ندارد. کارشناسان شکایت دارند که دولت بایدن حتی مانع واردات بشردوستانه مواد غذایی و واکسن Covid-19 به ایران می شود.
شکستن سد صدور نفت
چین قبلاً از ابتدای سال تاکنون در مبارزه برای نفوذ در خاورمیانه – در اختلاف بر سر تأمین نفت از ایران – پیشرفت کرده است. در حالی که واشنگتن هنوز تلاش می کند تا حد امکان از تحقق این امر جلوگیری کند تا تهران را مجبور سازد برای بازگشت امریکا به قرارداداد هسته ای امتیازهائ ویژه به آن دولت بدهد ، پکن از آغاز سال 2020 ، به طور متوسط روزانه درحدود 306،000 بشکه نفت از ایران وارد می کند. تحویل نفت از ژانویه 2021 نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. کارشناسان پیش بینی می کنند که ممکن است در ماه مارس خریدنفت از ایران به طور متوسط به 918000 بشکه در روز برسد. بدیهی است که تحریم های آمریکا دیگر نمی تواند مانع این کار کردد. اسحاق جهانگیری معاون رئیس جمهور ایران توضیح می دهد که «مشکلات خاصی در نقل و انتقالات پول وجود دارد» ، این بدان معناست که «برنامه های خاصی» باید تهیه شود ، یعنی باید «روش هایی برای انتقال درآمد حاصل از صادرات نفت به کشور»A ابداع گردد. بعبارت دیگر: روشن است که تحریم های آمریکا دیگر نمی تواند مانع این امر شود. جزئیات امر مشخص نیست. آنگونه که محافل مالی – نفتی گزارش می دهند شرکت های هندی نیز اکنون علاقه خود را برای از سرگیری خرید نفت از ایران ابراز کرده اند.به طور رسمی ، در هند گفته می شود که انتظار می رود تحریم های ایالات متحده به زودی پایان یابد.
«ورق غرب در قمار تجارت»
افزون بر این در توافقنامه ای که روز شنبه امضا شد ، همکاری جامع» سیاسی ، استراتژیک و اقتصادی» بین ایران و چین برای مدت 25 سال پیش بینی شده است –
«شی جین پینگ» رئیس جمهور چین قبلاً در سفر به تهران در سال 2016 توافق نامه همکاری طولانی مدت بین دو کشور را پیشنهاد کرده بود ؛ با این حال ، رهبران ایران در آن زمان بسیار محتاطانه واکنش نشان داده بودند: نفوذ اقتصادی جمهوری خلق پیش از آن نیز قوی بود – و توافق هسته ای امکان همکاری نزدیکتر تجاری و سرمایه گذاری با کشورهای غربی را فراهم کرد ؛ حسن روحانی ، رئیس جمهور ایران ، بلافاصله قبل از مذاکرات خود با»شی» ، در سفرخود به اروپا معاملات اروپائی از جمله با کنسرن های توتال و ایرباس را تدارک دید.(2) در آن زمان شرکت هایی از آلمان نیز در تهران برای مذاکره در صف انتظار ایستاده بودند.(3) تنها پس از ان که ترامپ سیاست تحریم های خود را آغاز کرد ایران سیاست چرخش به شرق را در پیش گرفت و معاملات کنسرن های اروپائی با ایران نیز قربانی سیاست تحریم های ترامپ شدند.(3) یک اقتصاددان ایرانی توضیح می دهد که «ایران مدت زمانی طولانی همۀ تخم مرغ های خود را در سبد کشورهای غربی گذاشته بود» ؛ ایران پس از مشاهدۀ حاصلِ آن سیاستِ دراز مدت امروز به این نتیجه رسیده که باید رو بسوی شرق آورد. حاصلِ آن تغییر جهت نیز قرارداد 25 ساله با چین است.
400 میلیارد 25 ساله
همکاری پیش بینی شده در آن توافقنامه اساساً مربوط به اقتصاد است. از جزئیات آن سخنی به میان نیامده است. درسال گذشته پیش نویس هایی از توافقنامه مذکور به بیرون درز پیدا کرد [5]که گفته می شود تا حد زیادی با توافق نامه ای که اکنون برای سرمایه گذاری چینی ها در ایران، به مبلغ 400 میلیارد دلار آمریکا برای 25 سال آینده امضا شده ، یکسان است.بر این اساس ، توسعه زیرساخت های حمل و نقل مانند راه آهن و بنادر برنامه ریزی شده است. این امورمتناسب با عملکرد ایران به عنوان بخشی از طرح کمربند و جاده چین (BRI) است.هر دو طرف همچنین برنامه ریزی کرده اند که همکاری گسترده ای در زمینه گسترش Telekommunikation)) ارتباطات از راه دور و فناوری اطلاعات داشته باشند. در عوض ، جمهوری خلق چین محموله های طولانی مدت نفت را با بهای تخفیفی دریافت می کند – مشخص نیست که آیا توافق نامه جدید شامل همکاری های نظامی فشرده تری مانند مانورهای مشترک نیز می شود یا نه. با این حال ، حتی این امر نیز تازه نخواهد بود. در پایان سال 2019 ، نیروهای دریایی ایران ، چین و روسیه تمرینات مشترکی در خلیج عمان و در شمال اقیانوس هند برگزار کردند. در آن تمرین ها به طور خاص ، عملیات علیه دزدان دریایی و اقدامات نجات تمرین شد.(6)با این حال ، در مانور ایران و روسیه که در اواسط ماه فوریه برگزار شد ، چین – بر خلاف گزارش هایی که داده شده بود – شرکت نداشت.
غرب زیر فشار
از نظر قدرتهای غربی ، پیشروی های چین با عقبگردهای جدی همراه است.این امر در حال حاضر در مورد گسترش سریع تحویل نفت ایران به جمهوری خلق چین صدق می کند:این پیشروی ها فشار تحریم های آمریکا را تضعیف می کند و بنابراین احتمال اینکه دولت بایدن بتواند تهران را مجبور به دادن امتیازات سیاسی سازد ، تضعیف می کند.اخیراً ، یک مقام دولتی در واشنگتن خاطر نشان کرد که خریدهای نفتی پکن از ایران «نیاز ایران به مذاکره درباره تحریم های نفتی را کاهش داده است». (7)این امر در مورد همین توافق نامه همکاری جدید نیز صدق می کند: اگر پکن با وجود ادامه تحریم های آمریکا موفق شود تجارت و سرمایه گذاری در ایران را به میزان مطلوب گسترش دهد ، احتمالاً در تهران موقعیت برجسته اقتصادی پیدا می کند. برای شرکت هایی از اتحادیه اروپا ، بویژه آلمان ، که بلافاصله پس از انعقاد توافق هسته ای به کسب و کار میلیاردی امیدوار شده بودند ، فقط جائی در حاشیه باقی می ماند.علیرغم سالها تلاش ، برلین نتوانسته است ابزارهای مناسبی برای غلبه بر تحریم های فراسرزمینی آمریکا ایجاد کند.(8) و این همان عاملی است که روسیه و چین اخیراً دست یابی به آن را هدف مشترک خود اعلام کردند.(9)
» یک رویه خطرناک»
کارشناسان اتحادیه اروپا با توجه به از دست دادن نفوذ طولانی مدت خود در ایران ، خواستار این هستند که واشنگتن سرانجام حرکت کند و به توافق هسته ای با تهران برگردد. بنا به قضاوت میشل دوکلوس ، دیپلمات دیرینه فرانسوی ، این تنها راه امیدواری برای تأمین «استقلال ایران» از پکن است.(10)قضاوت دوكلوس و همچنین تحلیل داغ شورای روابط خارجی اروپا (ECFR) نشان می دهد كه دولت » جو بایدن » حتی حاضرنیست دسترسی تهران به، حداقل، بخش اندکی از دارایی های خارجی خود را، ممکن سازد. در حالی که این مبلغ برای واردات بشردوستانه مواد غذایی و محصولات پزشکی از جمله واکسن Covid-19 ضروری است . . ایران تاکنون حدود دو میلیون دوز واکسن از چین ، روسیه و هند دریافت کرده است. هرچند که سرانجام ، ارسال واکسن از هند، بدلیل همین تحریم های امریکا صورت نگرفت. وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن اخیراً تأیید کرد که واشنگتن تنها در صورت پیروی کامل از مفاد توافق هسته ای از طریق آزاد کردن دارایی های خارجی ایران ، خرید تجهیزات بشردوستانه را امکان پذیر می کند ، در تحلیل شورای روابط خارجی اروپا ECFR تصریح شده است : این واقعیت که دولت بایدن حتی تأمین نیازهای بشردوستانه مردم را به شرایط سیاسی وابسته می کند – در واقع با این کار مردم ایران را به گروگان می گیرد – و با این کار «یک رویه خطرناک» ایجاد می کند.(12) تحادیه اروپا باید قاطعانه با این مسئله مقابله کند. با این حال ، تاکنون نه برلین و نه بروکسل آماده برای انجام این کار نیستند.
[1] Benoit Faucon, Ian Talley: China Buys More Iranian and Venezuelan Oil, in a Test for Biden. wsj.com 19.03.2021.
[2] Jane Perlez: President Xi Jinping of China Is All Business in Middle East Visit. nytimes.com 30.01.2016.
[3] S. dazu Eine neue Ära in Mittelost und Wettlauf ums Iran-Geschäft.
[4] Farnaz Fassihi, Steven Lee Myers: China, With $400 Billion Iran Deal, Could Deepen Influence in Mideast. nytimes.com 27.03.2021.
[5] Farnaz Fassihi, Steven Lee Myers: Defying U.S., China and Iran Near Trade and Military Partnership. nytimes.com 11.07.2020.
[6] Ben Westcott, Hamdi Alkhshali: China, Russia and Iran hold joint naval drills in Gulf of Oman. edition.cnn.com 27.12.2019.
[7] Benoit Faucon, Ian Talley: China Buys More Iranian and Venezuelan Oil, in a Test for Biden. wsj.com 19.03.2021.
[8] S. dazu Sanktionskrieg um Iran (III) und Vor dem Scheitern.
[9] S. dazu Mit gleicher Münze.
[10] Michel Duclos: Rising concerns over the US-Iran impasse: A European view. atlanticcouncil.org 23.03.2021.
[11] Coronavirus weltweit: Die neuesten Entwicklungen. nzz.ch 27.03.2021.
[12] Esfandyar Batmanghelidj: Why Biden should not treat humanitarian trade as a concession to Iran. ecfr.eu 25.03.2021.
چین و ایران بکمک ترامپ دست به دست هم دادند
جرمان فارن پالیسی
ترجمه رضا نافعی
چین با خرید نفت و توافق نامه همکاری نفوذ طولانی مدت در ایران را تأمین می کند. برلین و بروکسل به دلیل تحریم های آمریکا شکست می خورند.
برلین و اتحادیه اروپا با از دست دادن دائمی نفوذ سیاسی و تجارت قابل توجه خود در ایران روبرو هستند. این امرحاصل توافق های جدید بین ایران و چین از یک سو و تداوم روش امریکا مبنی برمحاصره ایران از سوی دیگر، در حال تحقق است. جمهوری خلق چین با وجود تحریم های آمریکا نه تنها تا حدی موفق به ادامه خرید نفت از ایران شده ، بلکه از ابتدای سال جاری به میزان قابل توجهی بر میزان آن نیز افزوده است. علاوه بر این چین در آخر هفته یک توافق نامه همکاری جامع با تهران نیز امضا کرد ، که سرمایه گذاری های زیادی را پیش بینی می کند و این امرمی تواند نفوذ اقتصادی چین را در ایران در طول زمان افزایش بخشد. ولی تلاش های جمهوری فدرال آلمان برای بی اثر ساختن تحریم های ایالات متحده از طریق توسعه تجارت آلمان با ایران با شکست مواجه شده و هیچ چشم اندازی برای شروع مجدد فعالیت های سنتی وبسیار سودآور اقتصادی خود در این کشور را نیز ندارد. کارشناسان شکایت دارند که دولت بایدن حتی مانع واردات بشردوستانه مواد غذایی و واکسن Covid-19 به ایران می شود.
شکستن سد صدور نفت
چین قبلاً از ابتدای سال تاکنون در مبارزه برای نفوذ در خاورمیانه – در اختلاف بر سر تأمین نفت از ایران – پیشرفت کرده است. در حالی که واشنگتن هنوز تلاش می کند تا حد امکان از تحقق این امر جلوگیری کند تا تهران را مجبور سازد برای بازگشت امریکا به قرارداداد هسته ای امتیازهائ ویژه به آن دولت بدهد ، پکن از آغاز سال 2020 ، به طور متوسط روزانه درحدود 306،000 بشکه نفت از ایران وارد می کند. تحویل نفت از ژانویه 2021 نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. کارشناسان پیش بینی می کنند که ممکن است در ماه مارس خریدنفت از ایران به طور متوسط به 918000 بشکه در روز برسد. بدیهی است که تحریم های آمریکا دیگر نمی تواند مانع این کار کردد. اسحاق جهانگیری معاون رئیس جمهور ایران توضیح می دهد که «مشکلات خاصی در نقل و انتقالات پول وجود دارد» ، این بدان معناست که «برنامه های خاصی» باید تهیه شود ، یعنی باید «روش هایی برای انتقال درآمد حاصل از صادرات نفت به کشور»A ابداع گردد. بعبارت دیگر: روشن است که تحریم های آمریکا دیگر نمی تواند مانع این امر شود. جزئیات امر مشخص نیست. آنگونه که محافل مالی – نفتی گزارش می دهند شرکت های هندی نیز اکنون علاقه خود را برای از سرگیری خرید نفت از ایران ابراز کرده اند.به طور رسمی ، در هند گفته می شود که انتظار می رود تحریم های ایالات متحده به زودی پایان یابد.
«ورق غرب در قمار تجارت»
افزون بر این در توافقنامه ای که روز شنبه امضا شد ، همکاری جامع» سیاسی ، استراتژیک و اقتصادی» بین ایران و چین برای مدت 25 سال پیش بینی شده است –
«شی جین پینگ» رئیس جمهور چین قبلاً در سفر به تهران در سال 2016 توافق نامه همکاری طولانی مدت بین دو کشور را پیشنهاد کرده بود ؛ با این حال ، رهبران ایران در آن زمان بسیار محتاطانه واکنش نشان داده بودند: نفوذ اقتصادی جمهوری خلق پیش از آن نیز قوی بود – و توافق هسته ای امکان همکاری نزدیکتر تجاری و سرمایه گذاری با کشورهای غربی را فراهم کرد ؛ حسن روحانی ، رئیس جمهور ایران ، بلافاصله قبل از مذاکرات خود با»شی» ، در سفرخود به اروپا معاملات اروپائی از جمله با کنسرن های توتال و ایرباس را تدارک دید.(2) در آن زمان شرکت هایی از آلمان نیز در تهران برای مذاکره در صف انتظار ایستاده بودند.(3) تنها پس از ان که ترامپ سیاست تحریم های خود را آغاز کرد ایران سیاست چرخش به شرق را در پیش گرفت و معاملات کنسرن های اروپائی با ایران نیز قربانی سیاست تحریم های ترامپ شدند.(3) یک اقتصاددان ایرانی توضیح می دهد که «ایران مدت زمانی طولانی همۀ تخم مرغ های خود را در سبد کشورهای غربی گذاشته بود» ؛ ایران پس از مشاهدۀ حاصلِ آن سیاستِ دراز مدت امروز به این نتیجه رسیده که باید رو بسوی شرق آورد. حاصلِ آن تغییر جهت نیز قرارداد 25 ساله با چین است.
400 میلیارد 25 ساله
همکاری پیش بینی شده در آن توافقنامه اساساً مربوط به اقتصاد است. از جزئیات آن سخنی به میان نیامده است. درسال گذشته پیش نویس هایی از توافقنامه مذکور به بیرون درز پیدا کرد [5]که گفته می شود تا حد زیادی با توافق نامه ای که اکنون برای سرمایه گذاری چینی ها در ایران، به مبلغ 400 میلیارد دلار آمریکا برای 25 سال آینده امضا شده ، یکسان است.بر این اساس ، توسعه زیرساخت های حمل و نقل مانند راه آهن و بنادر برنامه ریزی شده است. این امورمتناسب با عملکرد ایران به عنوان بخشی از طرح کمربند و جاده چین (BRI) است.هر دو طرف همچنین برنامه ریزی کرده اند که همکاری گسترده ای در زمینه گسترش Telekommunikation)) ارتباطات از راه دور و فناوری اطلاعات داشته باشند. در عوض ، جمهوری خلق چین محموله های طولانی مدت نفت را با بهای تخفیفی دریافت می کند – مشخص نیست که آیا توافق نامه جدید شامل همکاری های نظامی فشرده تری مانند مانورهای مشترک نیز می شود یا نه. با این حال ، حتی این امر نیز تازه نخواهد بود. در پایان سال 2019 ، نیروهای دریایی ایران ، چین و روسیه تمرینات مشترکی در خلیج عمان و در شمال اقیانوس هند برگزار کردند. در آن تمرین ها به طور خاص ، عملیات علیه دزدان دریایی و اقدامات نجات تمرین شد.(6)با این حال ، در مانور ایران و روسیه که در اواسط ماه فوریه برگزار شد ، چین – بر خلاف گزارش هایی که داده شده بود – شرکت نداشت.
غرب زیر فشار
از نظر قدرتهای غربی ، پیشروی های چین با عقبگردهای جدی همراه است.این امر در حال حاضر در مورد گسترش سریع تحویل نفت ایران به جمهوری خلق چین صدق می کند:این پیشروی ها فشار تحریم های آمریکا را تضعیف می کند و بنابراین احتمال اینکه دولت بایدن بتواند تهران را مجبور به دادن امتیازات سیاسی سازد ، تضعیف می کند.اخیراً ، یک مقام دولتی در واشنگتن خاطر نشان کرد که خریدهای نفتی پکن از ایران «نیاز ایران به مذاکره درباره تحریم های نفتی را کاهش داده است». (7)این امر در مورد همین توافق نامه همکاری جدید نیز صدق می کند: اگر پکن با وجود ادامه تحریم های آمریکا موفق شود تجارت و سرمایه گذاری در ایران را به میزان مطلوب گسترش دهد ، احتمالاً در تهران موقعیت برجسته اقتصادی پیدا می کند. برای شرکت هایی از اتحادیه اروپا ، بویژه آلمان ، که بلافاصله پس از انعقاد توافق هسته ای به کسب و کار میلیاردی امیدوار شده بودند ، فقط جائی در حاشیه باقی می ماند.علیرغم سالها تلاش ، برلین نتوانسته است ابزارهای مناسبی برای غلبه بر تحریم های فراسرزمینی آمریکا ایجاد کند.(8) و این همان عاملی است که روسیه و چین اخیراً دست یابی به آن را هدف مشترک خود اعلام کردند.(9)
» یک رویه خطرناک»
کارشناسان اتحادیه اروپا با توجه به از دست دادن نفوذ طولانی مدت خود در ایران ، خواستار این هستند که واشنگتن سرانجام حرکت کند و به توافق هسته ای با تهران برگردد. بنا به قضاوت میشل دوکلوس ، دیپلمات دیرینه فرانسوی ، این تنها راه امیدواری برای تأمین «استقلال ایران» از پکن است.(10)قضاوت دوكلوس و همچنین تحلیل داغ شورای روابط خارجی اروپا (ECFR) نشان می دهد كه دولت » جو بایدن » حتی حاضرنیست دسترسی تهران به، حداقل، بخش اندکی از دارایی های خارجی خود را، ممکن سازد. در حالی که این مبلغ برای واردات بشردوستانه مواد غذایی و محصولات پزشکی از جمله واکسن Covid-19 ضروری است . . ایران تاکنون حدود دو میلیون دوز واکسن از چین ، روسیه و هند دریافت کرده است. هرچند که سرانجام ، ارسال واکسن از هند، بدلیل همین تحریم های امریکا صورت نگرفت. وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن اخیراً تأیید کرد که واشنگتن تنها در صورت پیروی کامل از مفاد توافق هسته ای از طریق آزاد کردن دارایی های خارجی ایران ، خرید تجهیزات بشردوستانه را امکان پذیر می کند ، در تحلیل شورای روابط خارجی اروپا ECFR تصریح شده است : این واقعیت که دولت بایدن حتی تأمین نیازهای بشردوستانه مردم را به شرایط سیاسی وابسته می کند – در واقع با این کار مردم ایران را به گروگان می گیرد – و با این کار «یک رویه خطرناک» ایجاد می کند.(12) تحادیه اروپا باید قاطعانه با این مسئله مقابله کند. با این حال ، تاکنون نه برلین و نه بروکسل آماده برای انجام این کار نیستند.
[1] Benoit Faucon, Ian Talley: China Buys More Iranian and Venezuelan Oil, in a Test for Biden. wsj.com 19.03.2021.
[2] Jane Perlez: President Xi Jinping of China Is All Business in Middle East Visit. nytimes.com 30.01.2016.
[3] S. dazu Eine neue Ära in Mittelost und Wettlauf ums Iran-Geschäft.
[4] Farnaz Fassihi, Steven Lee Myers: China, With $400 Billion Iran Deal, Could Deepen Influence in Mideast. nytimes.com 27.03.2021.
[5] Farnaz Fassihi, Steven Lee Myers: Defying U.S., China and Iran Near Trade and Military Partnership. nytimes.com 11.07.2020.
[6] Ben Westcott, Hamdi Alkhshali: China, Russia and Iran hold joint naval drills in Gulf of Oman. edition.cnn.com 27.12.2019.
[7] Benoit Faucon, Ian Talley: China Buys More Iranian and Venezuelan Oil, in a Test for Biden. wsj.com 19.03.2021.
[8] S. dazu Sanktionskrieg um Iran (III) und Vor dem Scheitern.
[9] S. dazu Mit gleicher Münze.
[10] Michel Duclos: Rising concerns over the US-Iran impasse: A European view. atlanticcouncil.org 23.03.2021.
[11] Coronavirus weltweit: Die neuesten Entwicklungen. nzz.ch 27.03.2021.
[12] Esfandyar Batmanghelidj: Why Biden should not treat humanitarian trade as a concession to Iran. ecfr.eu 25.03.2021. , https://www.german-foreign-policy.com/news/detail/8566/
- #4767 (بدون عنوان)
- روايت مرگ محمدرضا پهلوي از زبان دامادش (1(
- …بازگشت قادر متعال
- » کرزای ایرانی » ؟
- «دنیا در اختیار یک گروه نامریی است»
- » رسانه های دروغگو» نقش خود را از جنگ اول شروع کردند
- َ
- 28 مرداد و اندیشه هائی در باره یک لبخند
- 88در صد از مردم آلمان یک نظام اقتصادی دیگر می خواهند
- آلمان باید خود را آماده دوران سخت در ایران بکند
- احساس نمی کنید در محاصره خبری قرار دارید؟
- از فردای جنگ دوم جهانی جهان؛ چه تعداد «هولوکاست» دیده؟
- امریکا گام به گام امپراتوری بریتانیا را فتح کرد
- اندیشه آزاد افسانه است!
- اندیشه هائی در باره یک لبخند
- برای آنها که می خواهند با عمق تبهکاری ها آشنا شوند!
- به تحسین نادان و پندار خویش: معیاری برای خویش ازمائی
- به گفتارش دل بسپرید که چنین گفت:
- بی بی سی، یک سال پس از 11 سپتامبر
- پوتین روسیه را چگونه از چنگ مافیا در آورد؟
- تاشقاوت هست سرکشی باید کرد
- تروریست کیست؟
- تولدی چرکین
- جنایت به هر قیمت
- جیمزباندهای اسلامی در صفوف اسلامگراهای افراطی
- چرا امریکا می کوشد جلوی اتحاد روسیه و آلمان را بگیرد؟
- چرا سیاست خارجی روسیه کنونی به سود ملت های جهان است؟
- چرخش لنینی
- چرک و خون تولید جهانی سرمایه داری است!
- حسابرسی در مادرید ، که به که بدهکار است ؟
- در 28 مرداد چه رخ داد ؟
- دکترین ریچارد نیکسون….و خاور میانه
- روزگار با ما » شوخی نداشت»
- زندگی مارکس از زبان دخترش
- سالگرد قتل عام 67 آنها قربانیان پر شمار کودتا علیه انقلاب 57 بودند
- شب های بی خانمانی درمحلات ثروتمند امریکا
- شکنجه و امید
- عظمت «لنین» تازه بر مردم آشکار می شود
- فرمانده بریگاد سرخ عامل مستقیم سازمان «سیا» بود!
- قـدیـس کـمـونـیـسـت ؟
- قرار بود ایران هم اشغال شود
- کارنامه آمریکا پس از جنگ جهانی دوم :
- مارکس در زندگی خصوصی
- ماکسیم گورکی: در ستایش انسان و کتاب مترجم: زنده یاد ابوتراب باقر زاده
- محاصره گازانبری چین از ایران – روسیه از سوریه
- مصاحبه با دکتر آبراهامیان در مورد رویدادهای منطقه
- مصاحبه‌ی تازه منتشر شده‌ای از محمدعلی عمویی
- معمار تجزیه ایران
- نامه به سوسیالیست های جوان
- نقشه های امریکا برای گسترش آتشفشان خاورمیانه
- نگاهی به ریشه های تاریخی «چپ»
- هفته دفاع مقدس و یاد شهدای عزیز گرامی باد!
- یاری با آینده ما از طریق paypal
اژدهائی بنام «چین» که امریکا را خواهد بعید
بدست aayande در آوریل 2, 2021 | ویرایش
جرمان فارن پالیسی
ترجمه رضا نافعی
آمار سایت تا کنون
4,701,986
ترجمه
1239
چین با خرید نفت و توافق نامه همکاری نفوذ طولانی مدت در ایران را تأمین می کند.برلین و بروکسل به دلیل تحریم های آمریکا شکست می خورند.
برلین و اتحادیه اروپا با از دست دادن دائمی نفوذ سیاسی و تجارت قابل توجه خود در ایران روبرو هستند. این امرحاصل توافق های جدید بین ایران و چین از یک سو و تداوم روش امریکا مبنی برمحاصره ایران از سوی دیگر، در حال تحقق است. جمهوری خلق چین با وجود تحریم های آمریکا نه تنها تا حدی موفق به ادامه خرید نفت از ایران شده ، بلکه از ابتدای سال جاری به میزان قابل توجهی بر میزان آن نیز افزوده است. علاوه بر این چین در آخر هفته یک توافق نامه همکاری جامع با تهران نیز امضا کرد ، که سرمایه گذاری های زیادی را پیش بینی می کند و این امرمی تواند نفوذ اقتصادی چین را در ایران در طول زمان افزایش بخشد. ولی تلاش های جمهوری فدرال آلمان برای بی اثر ساختن تحریم های ایالات متحده از طریق توسعه تجارت آلمان با ایران با شکست مواجه شده و هیچ چشم اندازی برای شروع مجدد فعالیت های سنتی وبسیار سودآور اقتصادی خود در این کشور را نیز ندارد. کارشناسان شکایت دارند که دولت بایدن حتی مانع واردات بشردوستانه مواد غذایی و واکسن Covid-19 به ایران می شود.
شکستن سد صدور نفت
چین قبلاً از ابتدای سال تاکنون در مبارزه برای نفوذ در خاورمیانه – در اختلاف بر سر تأمین نفت از ایران – پیشرفت کرده است. در حالی که واشنگتن هنوز تلاش می کند تا حد امکان از تحقق این امر جلوگیری کند تا تهران را مجبور سازد برای بازگشت امریکا به قرارداداد هسته ای امتیازهائ ویژه به آن دولت بدهد ، پکن از آغاز سال 2020 ، به طور متوسط روزانه درحدود 306،000 بشکه نفت از ایران وارد می کند. تحویل نفت از ژانویه 2021 نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. کارشناسان پیش بینی می کنند که ممکن است در ماه مارس خریدنفت از ایران به طور متوسط به 918000 بشکه در روز برسد. بدیهی است که تحریم های آمریکا دیگر نمی تواند مانع این کار کردد. اسحاق جهانگیری معاون رئیس جمهور ایران توضیح می دهد که «مشکلات خاصی در نقل و انتقالات پول وجود دارد» ، این بدان معناست که «برنامه های خاصی» باید تهیه شود ، یعنی باید «روش هایی برای انتقال درآمد حاصل از صادرات نفت به کشور»A ابداع گردد. بعبارت دیگر: روشن است که تحریم های آمریکا دیگر نمی تواند مانع این امر شود. جزئیات امر مشخص نیست. آنگونه که محافل مالی – نفتی گزارش می دهند شرکت های هندی نیز اکنون علاقه خود را برای از سرگیری خرید نفت از ایران ابراز کرده اند.به طور رسمی ، در هند گفته می شود که انتظار می رود تحریم های ایالات متحده به زودی پایان یابد.
«ورق غرب در قمار تجارت»
افزون بر این در توافقنامه ای که روز شنبه امضا شد ، همکاری جامع» سیاسی ، استراتژیک و اقتصادی» بین ایران و چین برای مدت 25 سال پیش بینی شده است –
«شی جین پینگ» رئیس جمهور چین قبلاً در سفر به تهران در سال 2016 توافق نامه همکاری طولانی مدت بین دو کشور را پیشنهاد کرده بود ؛ با این حال ، رهبران ایران در آن زمان بسیار محتاطانه واکنش نشان داده بودند: نفوذ اقتصادی جمهوری خلق پیش از آن نیز قوی بود – و توافق هسته ای امکان همکاری نزدیکتر تجاری و سرمایه گذاری با کشورهای غربی را فراهم کرد ؛ حسن روحانی ، رئیس جمهور ایران ، بلافاصله قبل از مذاکرات خود با»شی» ، در سفرخود به اروپا معاملات اروپائی از جمله با کنسرن های توتال و ایرباس را تدارک دید.(2) در آن زمان شرکت هایی از آلمان نیز در تهران برای مذاکره در صف انتظار ایستاده بودند.(3) تنها پس از ان که ترامپ سیاست تحریم های خود را آغاز کرد ایران سیاست چرخش به شرق را در پیش گرفت و معاملات کنسرن های اروپائی با ایران نیز قربانی سیاست تحریم های ترامپ شدند.(3) یک اقتصاددان ایرانی توضیح می دهد که «ایران مدت زمانی طولانی همۀ تخم مرغ های خود را در سبد کشورهای غربی گذاشته بود» ؛ ایران پس از مشاهدۀ حاصلِ آن سیاستِ دراز مدت امروز به این نتیجه رسیده که باید رو بسوی شرق آورد. حاصلِ آن تغییر جهت نیز قرارداد 25 ساله با چین است.
400 میلیارد 25 ساله
همکاری پیش بینی شده در آن توافقنامه اساساً مربوط به اقتصاد است. از جزئیات آن سخنی به میان نیامده است. درسال گذشته پیش نویس هایی از توافقنامه مذکور به بیرون درز پیدا کرد [5]که گفته می شود تا حد زیادی با توافق نامه ای که اکنون برای سرمایه گذاری چینی ها در ایران، به مبلغ 400 میلیارد دلار آمریکا برای 25 سال آینده امضا شده ، یکسان است.بر این اساس ، توسعه زیرساخت های حمل و نقل مانند راه آهن و بنادر برنامه ریزی شده است. این امورمتناسب با عملکرد ایران به عنوان بخشی از طرح کمربند و جاده چین (BRI) است.هر دو طرف همچنین برنامه ریزی کرده اند که همکاری گسترده ای در زمینه گسترش Telekommunikation)) ارتباطات از راه دور و فناوری اطلاعات داشته باشند. در عوض ، جمهوری خلق چین محموله های طولانی مدت نفت را با بهای تخفیفی دریافت می کند – مشخص نیست که آیا توافق نامه جدید شامل همکاری های نظامی فشرده تری مانند مانورهای مشترک نیز می شود یا نه. با این حال ، حتی این امر نیز تازه نخواهد بود. در پایان سال 2019 ، نیروهای دریایی ایران ، چین و روسیه تمرینات مشترکی در خلیج عمان و در شمال اقیانوس هند برگزار کردند. در آن تمرین ها به طور خاص ، عملیات علیه دزدان دریایی و اقدامات نجات تمرین شد.(6)با این حال ، در مانور ایران و روسیه که در اواسط ماه فوریه برگزار شد ، چین – بر خلاف گزارش هایی که داده شده بود – شرکت نداشت.
غرب زیر فشار
از نظر قدرتهای غربی ، پیشروی های چین با عقبگردهای جدی همراه است.این امر در حال حاضر در مورد گسترش سریع تحویل نفت ایران به جمهوری خلق چین صدق می کند:این پیشروی ها فشار تحریم های آمریکا را تضعیف می کند و بنابراین احتمال اینکه دولت بایدن بتواند تهران را مجبور به دادن امتیازات سیاسی سازد ، تضعیف می کند.اخیراً ، یک مقام دولتی در واشنگتن خاطر نشان کرد که خریدهای نفتی پکن از ایران «نیاز ایران به مذاکره درباره تحریم های نفتی را کاهش داده است». (7)این امر در مورد همین توافق نامه همکاری جدید نیز صدق می کند: اگر پکن با وجود ادامه تحریم های آمریکا موفق شود تجارت و سرمایه گذاری در ایران را به میزان مطلوب گسترش دهد ، احتمالاً در تهران موقعیت برجسته اقتصادی پیدا می کند. برای شرکت هایی از اتحادیه اروپا ، بویژه آلمان ، که بلافاصله پس از انعقاد توافق هسته ای به کسب و کار میلیاردی امیدوار شده بودند ، فقط جائی در حاشیه باقی می ماند.علیرغم سالها تلاش ، برلین نتوانسته است ابزارهای مناسبی برای غلبه بر تحریم های فراسرزمینی آمریکا ایجاد کند.(8) و این همان عاملی است که روسیه و چین اخیراً دست یابی به آن را هدف مشترک خود اعلام کردند.(9)
» یک رویه خطرناک»
کارشناسان اتحادیه اروپا با توجه به از دست دادن نفوذ طولانی مدت خود در ایران ، خواستار این هستند که واشنگتن سرانجام حرکت کند و به توافق هسته ای با تهران برگردد. بنا به قضاوت میشل دوکلوس ، دیپلمات دیرینه فرانسوی ، این تنها راه امیدواری برای تأمین «استقلال ایران» از پکن است.(10)قضاوت دوكلوس و همچنین تحلیل داغ شورای روابط خارجی اروپا (ECFR) نشان می دهد كه دولت » جو بایدن » حتی حاضرنیست دسترسی تهران به، حداقل، بخش اندکی از دارایی های خارجی خود را، ممکن سازد. در حالی که این مبلغ برای واردات بشردوستانه مواد غذایی و محصولات پزشکی از جمله واکسن Covid-19 ضروری است . . ایران تاکنون حدود دو میلیون دوز واکسن از چین ، روسیه و هند دریافت کرده است. هرچند که سرانجام ، ارسال واکسن از هند، بدلیل همین تحریم های امریکا صورت نگرفت. وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن اخیراً تأیید کرد که واشنگتن تنها در صورت پیروی کامل از مفاد توافق هسته ای از طریق آزاد کردن دارایی های خارجی ایران ، خرید تجهیزات بشردوستانه را امکان پذیر می کند ، در تحلیل شورای روابط خارجی اروپا ECFR تصریح شده است : این واقعیت که دولت بایدن حتی تأمین نیازهای بشردوستانه مردم را به شرایط سیاسی وابسته می کند – در واقع با این کار مردم ایران را به گروگان می گیرد – و با این کار «یک رویه خطرناک» ایجاد می کند.(12) تحادیه اروپا باید قاطعانه با این مسئله مقابله کند. با این حال ، تاکنون نه برلین و نه بروکسل آماده برای انجام این کار نیستند.
[1] Benoit Faucon, Ian Talley: China Buys More Iranian and Venezuelan Oil, in a Test for Biden. wsj.com 19.03.2021.
[2] Jane Perlez: President Xi Jinping of China Is All Business in Middle East Visit. nytimes.com 30.01.2016.
[3] S. dazu Eine neue Ära in Mittelost und Wettlauf ums Iran-Geschäft.
[4] Farnaz Fassihi, Steven Lee Myers: China, With $400 Billion Iran Deal, Could Deepen Influence in Mideast. nytimes.com 27.03.2021.
[5] Farnaz Fassihi, Steven Lee Myers: Defying U.S., China and Iran Near Trade and Military Partnership. nytimes.com 11.07.2020.
[6] Ben Westcott, Hamdi Alkhshali: China, Russia and Iran hold joint naval drills in Gulf of Oman. edition.cnn.com 27.12.2019.
[7] Benoit Faucon, Ian Talley: China Buys More Iranian and Venezuelan Oil, in a Test for Biden. wsj.com 19.03.2021.
[8] S. dazu Sanktionskrieg um Iran (III) und Vor dem Scheitern.
[9] S. dazu Mit gleicher Münze.
[10] Michel Duclos: Rising concerns over the US-Iran impasse: A European view. atlanticcouncil.org 23.03.2021.
[11] Coronavirus weltweit: Die neuesten Entwicklungen. nzz.ch 27.03.2021.
[12] Esfandyar Batmanghelidj: Why Biden should not treat humanitarian trade as a concession to Iran. ecfr.eu 25.03.2021.
آینده ما 
دیدگاه‌های اخیر