میوه ممنوعه ، از دهان رئیس جمهور آلمان بیرون افتاد

میوه ممنوعه، از دهان

رئیس جمهور آلمان بیرون افتاد

روزنامه یونگه ولت آلمان. ترجمه رضا نافعی

احزاب حامی جنگ در مجلس آلمان، از اظهارات هورست کُلرHorst Köhler، رئیس جمهور آلمان ناراحتند. نه به این دلیل که شخص اول مملکت گستاخانه به سربازان دورغ می گوید (وی خطاب به سربازان در افغانستان گفته بود: «هموطنان شما به هیچ وجه نسبت به عملیات شما بی تفاوت نیستند. شما پشتیبان دارید و حمایت می شوید.») بلکه برای آنکه دلائل واقعی جنگ را برای افکار عمومی آلمان روشن می سازد. طبق اظهارات او ارتش آلمان برای تامین علائق اقتصادی و تامین امنیت راه های بازرگانی در هندوکش است. دو حزب سوسیال دموکرات آلمان و سبزها که بیش از هشت سال پیش ارتش آلمان را  به بهانه کندن چاه آب و ساختن مدارس دخترانه به جنگ فرستادند و گفتند قرار است دموکراسی را به افغانستان وارد کنند، سخت عصبانی هستند. صداقت  واقع گرایانه «کلر» برای همفکران حزبی او (حزب حاکم دموکرات مسیحی)  از حد گذشته است.

داوری اشپیگل آنلاین  روز پنجشنبه این بود که «کلر» در مصاحبه خود «ازموضوعی ممنوع سخن  گفته» از «پیوند دادن تعهد نظامی به علائق اقتصادی (…). تا کنون هیچ سیاستمدار برجسته و نامداری جرئت نکرده بود این حرف را علنا بر زبان آورد».  تفسیر برنامه تلویزیونی  n-tv چنین است: «رئیس جمهور «کلر»  با صراحت حرفی  را می زند که دیگران  با میل بر آن سرپوش می گذارند: علت پس پرده اشغال افغانستان تامین علائق استراتژیک است.»

ولی رئیس جمهور در مصاحبه خود با «دویچلند- رادیو»، که روز شنبه گذشته پخش شد، چه گفته است که با تاخیری چند روزه، در برلن سر و صدای سیاسی بپا کرده؟ عین سخنان «کلر» این است: «ولی تحلیل من این است که  ما رویهم رفته در راهی گام بر می داریم که جامعه در سطح گسترده نیز باید آن را بداند و درک کند. این که کشوری به بزرگی ما، با اتکاء به بازرگانی خارجی و درنتیجه وابستگی به بازرگانی خارجی، در صورت ضرورت و برای حفظ منافع خود – مثلا از راه های باز بازرگانی- دفاع کند، مثلا   از پیدایش بی ثباتی در یک منطقه، که بعدا  بدون تردید به شانس ما در بازرگانی، حفظ مشاغل و در آمد ها  لطمه خواهد زد، جلوگیری کند.»

( بزبان ساده یعنی : آلمان باید برای بکرسی نشاندن علائق ملی و اقتصادی خود حاضر بجنگ باشد . مترجم)

تا اینجا، این اظهار نظری است صادقانه، ولی برای خوانندگان «یونگه ولت» حاوی تحلیلی چندان تازه نیست –  نگاه کنید به مقاله ای که در ماه آغاز جنگ منتشر کردیم، با عنوان («جنگ بر سر نفت . منابع کلان مواد خام در منطقه یک عامل مهم در تنازعات آفغانستان است» 12.10.2001) یا » در افغانستان مسئولیت های درجه اول در اختیار مشاوران صنایع نفت آمریکاست»( یونگه ولت 8.1.2002) فقط آن احزابی که بر خلاف میل مردم آلمان، سربازان آلمانی را، سال به سال، به جنگ فرستاده اند از این سخنان برآشفته اند. توماس اُپرمان، مدیر فراکسیون پارلمانی حزب سوسیال دموکرات در مجلس آلمان، روز پنجشنبه گفت: » کلر به موجه ساختن عملیات ارتش آلمان در خارج از کشور لطمه می زند. آلمان برای منافع اقتصادی جنگ نمی کند، هدف امنیت ماست «. و این استدلال بی محتوا را  بر سخنان خود می افزاید که  هر کس غیر از این بگوید یا بخواهد «حرف حزب چپ را می زند «. فریدیوف اشمیدت، معاون فراکسیون حزب سبزها در مجلس آلمان  هشدار می دهد که سخنان «کلر»  متضمن «خطری آتش افروز»  است که پرده از نوعی ارزیابی مقام ریاست جمهوری از سیاست دفاعی و سیاست امنیتی بر می دارد که قابل پذیرش نیست. سخنانی  که نه با بنیاد حقوقی عملیات در افغانستان  هماهنگ  است و نه با استدلال سیاسی برای آن».

روپ رِشت  پولنتس، از حزب دموکرات مسیحی  و رئیس کمسیون سیاست خارجی مجلس آلمان در مورد اظهارات رئیس جمهور آلمان گفت: «محتاطانه بگویم، شکل بیان مطلب چندان رضایت بخش نیست» .

حزب چپ با توجه باظهارت » کلر» برخواست خود مبنی بر بازگرداندن نیروی نظامی آلمان از افغانستان تاکید ورزید و در همین زمان خانم الکه هوف، سیاستمدار حزب دموکرات آزاد از سر و صدای بلند شده ابراز شگفتی کرد و معتقد بود که سخنان «کلر» را سهوا یا تعمدا بد فهمیده اند. کتاب سفید دولت که در سال 2006 منتشر شده تصریح کرده است که حفاظت از راه های بازرگانی برای برای ملتی که متکی بر بازرگانی خارجی است الزاما ضروری است…

Junge Welt/28.05.2010/Krach um Kriegsgründe/ Peter Preiß

.