مصاحبه ای در زندان

«لولا» از شرافت خود

و حق مردم برزیل دفاع کرد

• یونگه ولت ترجمه رضا نافعی

امار دیدار از سایت تا کنون

4،377،984

ترجمه1124

نخستین مصاحبه در زندان: رئیس جمهور پیشین برزیل با دولتی که تحت تعقیب آن است ، ( دولت بولسونارو)  تسویه حساب می کند. او ترجیح می دهد صدسال در زندان بماند ولی برای بدست آزادی  شرافتش را زیر پا نگذارد.

این ها  سخنانی بود که «لولا داسیلوا» رئیس جمهور پیشین برزیل در نخستین مصاحبه خود،  روز جمعه بیان کرد. او  در 7 آوریل 2018 دستگیر شد  و هنوز زندانی است.

بیش از یک سال بود که رسانه های برزیل، بنا به حکم دادگاه اجازه دیدار مستقیم با او را نداشتند. این سیاستمدار حزب کارگر برزیل روز جمعه مجددا اجازه یافت که روزنامه نگاران را به حضور بپذیرد.

گفتگوی دوساعته او با  نمایندگان چند روزنامه برزیلی  در مقر پلیس فدرال در کورتیبا انجام شد و در ویدئو ضبط شد.

کسب موافقت دیوان عالی دادگستری برزیل برای این دیدار  نیازمند به مذاکراتی یک ماهه بود.

لولا در این مصاحبه بر بیگناهی خود تاکید ورزید و فهرستی از  خدمات دولت خود را یاد آور شد.

 گرچه او خواستار اجرای عدالت در مورد خود شد ولی تاکید کرد که «او بیشتر نگران سرنوشت مردم برزیل است .  زیرا آنها نمی توانند به راحتی از خود دفاع کنند».

او ابراز اطمینان کرد که سرانجام روزی فراخواهد رسید که در آن معیار داوری در باره او  واقعیات باشند  نه  اخبار جعلی و عناوین  جنجالی مجلات و روزنامه ها .

آنها که او را گناهکار می خوانند خود می دانند که دروغ می گویند. او خود خوابی آرام دارد و یقین دارد که تاریخ در باره او به درستی قضاوت خواهد کرد.

ولی او «با  شوری تمام» در پی  برداشتن نقاب از چهره  «سرجیو مورو»  و رسوا کردن اوست. آنچه دادگستری ایالات متحده با کمک عوامل خود در برزیل علیه او بافته اند نمایشی است ساختگی ومضحک.

آن قاضی که لولا را با شیوه های غیر قانونی به اتهام باصطلاح  رشوه خواری به زندان انداخت  و او را از لحاظ سیاسی از میدان به در کرد  امروز، در کابینه » بولسونارو»ی  فاشیست  بر صندلی وزارت دادگستری تکیه زده است.

لولا معتقد است میهنش بشدت سقوط کرده است و  » مشتی دیوانه » بر مردم برزیل حکومت می کنند. و حق مردم برزیل این نیست.

هنگامی که   سخن از  آرتور، نوۀ او به میان آمد، که  یک ماه پیش ، بعلت مننژیت باکتریائی در هفت سالگی در گذشت، لولا بشدت منقلب شد.. این نخستین بار بود که  لولا پس از بازداشت  برای مشارکت در مراسم تشییع جنازه نوه خود که با حضور و تحت نظارت یک گروه امنیتی بزرگ صورت  گرفت از زندان خارج شد  و توانست با  عموم مردم تماس برقرار سازد.

بولسوناریو پس از دیدن ویدیوی لولا گفت موافقت دادگستری با این مصاحبه اقدام نادرستی بوده است.

قاضی عالی  برزیل ریکاردو لواندوفسکی که راه را برای رسانه ها و طرح پرسش های خود از رئیس  دولت سابق باز کرد گفت محدود ساختن حقوق اساسی زندانی غیر قابل قبول است .

https://www.jungewelt.de/artikel/353779.brasilien-kampf-um-gerechtigkeit.html

قدرت در سودان

میان نظامیان و جنبش تقسیم شد

یونگه ولت ترجمه رضا نافعی

آمار دیدار از سایت تا کنون

4،373،316

ترجمه 1123

پس از گذشت بیش از دوهفته  از سقوط عمر البشیر رئیس جمهور سودان  در 11 آوریل، اینک ارتش می خواهد  از بخشی از قدرت چشم بپوشد.

روز شنبه نمایندگان جنبش اعتراضی و رهبری نظامیان به توافق رسیدند که حکومتی مشترک تشکیل دهند که  غیر نظامیان نیز در آن سهیم باشند. جنش اعتراضی اعلام کرده که در باره  جزئیات مربوط به ترکیب این شورا مذاکره ادامه خواهد داشت.

در آغاز ژنرال ها شورائی نظامی تشکیل دادند که  مدت دوسال زمام امور کشور را در دست داشته باشد. ولی جنبش اعتراضی آن را تداوم حکومت دیکتاتوری دانست  و خواستار انتقال فوری قدرت به یک حکومت غیر نظامی شد. اینک  طرفین یک گام به این هدف نزدیک شده اند. احمد الربیعه یکی از نمایندگان معترضان به خبرگزاری فرانسه گفت «ما به توافق رسیدیم که شورائی مشترک مرکب از غیرنظامیان و نظامیان تشکیل شود. در حال حاضر مذاکره در باره نسبت شرکت نظامیان و غیرنظامیان ادامه دارد.

گفتگو میان طرفین در کمیته ای صورت گرفت که روز چهارشنبه به همین منظور، برای برطرف ساختن موضوعات مورد مناقشه  و دست یافتن به تفاهم تشکیل شده بود.

در روزهای گذشته فشار خیابان بر  نظامیان حاکم فزونی گرفته بود. روز شنبه  صدها نفر با اتوبوس از مناطق استان شرقی کسالا به دهها هزار نفر مردم معترض که از هفته ها پیش مرکز فرماندهی نظامیان را محاصره کرده بودند پیوستند و همه با هم  به ادای نماز جمعه پرداختند..

حزب کمونیست سودان که نقش رهبری در جنبش را اعتراضی دارد در فراخوانی که بمناسبت روز اول ماه مه منتشر ساخت با ادامه حکومت دیکتاتوری نظامیان مخالفت کرد  و یادآور شد  که این  کارگران بودند که در طی سالهای حکومت بشیر بار سنگین مقاومت را عمدتا بدوش کشیدند.  حزب کمونیست سودان  مردم را به برگزاری باشکوه جشن اول ماه مه فرخواند که برگزاری آن مدت 30 سال تحت فشار دیکتاتوری اسلامی ممنوع بود.

فرخنده باد 11 اردیبهشت

اول ماه مه

روزجهانی کارگران

انتخابات اوکرائین

همه غافلگیر شدند و آلمان بیشتر

راشا تودی – ترجمه رضا نافعی

آمار بازدیداز سایت تا کنون

4،373،949

ترجمه 1122

در انتخابات ریاست جمهوری اوکرائین کسی انتخاب شد که بیرون از جرگه سیاست شناخته شده بود. «زلنسکی» کمدینی است فاقد تجربه سیاسی. با وجود این با کسب  بالای 73در صد آراء به پیروزی رسید. رسانه های آلمانی با دیدن این نتیجه هاج و واج  مانده اند.

نظیر این واقعه را در گذشته هم دیده ایم. سه سال پیش انتخاب کنندگان امریکائی فردی را برای ریاست جمهوری انتخاب کردند که بکلی فاقد تجربه و سوابق سیاسی بود.

در ایتالیا هم جنبش پنج ستاره به رهبری » پپه گریلو»، کمدینی  فاقد تجربه سیاسی به کامیابی های چشمگیری نائل می گردد و سرانجام  در آخرین انتخابات پارلمانی ایتالیا تبدیل به قدرتمند ترین حزب سیاسی می گردد. و حالا همین رویداد در اوکرائین هم تکرار می شود.

تا کنون هر وقت  رسانه های وزین با چنین پدیده ای روبرو شده اند، پیش بینی هایشان بکلی غلط از آب در آمده است. کسانی که بقول معروف اصلا توی باغ نیستند ناگهان به کامیابی های نامنتظری دست می یابند و روزنامه نگاری وزین آلمانی متحیر می ماند که چرا چنین شد.

در شب انتخابات ریاست جمهوری امریکا  ناگهان معلوم شد که هیچ یک از رسانه های وزین آلمان  هیچ گونه تماسی با اردوگاه ترامپ نداشته اند، (  چرا نداشته اند؟) چون کاملا مطمئن بودند که او  از هیلاری کلینتون شکست خواهد خورد.

 در اوکرائین هم رسانه های وزین آلمان تازه وقتی متوجه حضور سلنسکی شدند که او به دور دوم انتخابات رسیده بود. پیش از آن مهمترین برنامه  خبری تلویزیون آلمان  موسوم به » تاگس شاو» ، شاید برحسب عادت (؟) برای یولیا تیموشنکو سیاستمدار رشوه خوار اوکرائینی بادمجان دور قاب می چید و در مبارزات انتخاباتی  از پلاتفرم سیاسی او سخن میگفت و از دیدار پروشنکو با مرکل گزارش می داد.  این که این دیدار درست در آخرین روزهای  قبل از انتخابات طعمی ناخوشایند دارد و خیلی شبیه کمک انتخاباتی برای پروشنکو بنظر می رسد چنان آشکار بود که حتی تاگس شاو هم متوجه آن شد.

با همه این حرف ها بالاخره همین تاگس شاو موفق شد طی برنامه ای برتری های کیفی پروشنکو را نسبت به رقیب خود را مطرح  سازد و مورد ستایش قرار دهد. تاگس شاو و کلیه رسانه های وزین یک صدا برای ما روشن ساختند که ادامه حضور پروشنکو در مقام ریاست جمهوری چقدر برای تداوم     » روند  اصلاحات» با اهمیت است.

این حرف ها تا حدودی غریب بنظر می رسد، چرا ؟ چون حاصل این » روند اصلاحات» که اینک وارد  پنجمین سال حیات خود می شود، در درجه اول عبارتست از ورشکستگی اقتصادی اوکرائین همراه با تورمی سخت، توام با کاهش در آمد و حقوق بازنشستگی و خواست های معمولی صندوق بین المللی پول و اتحادیه اروپا، که عبارتند از حذف دستاوردهای اجتماعی، گشودن بازارها و  مقررات زدائی از آنها، به کنار نهادن حمایت و حفاظت از خاک و زمین . یعنی خاک و زمین اوکرائین را چون کالا برای فروش در اختیار بازار جهانی قراردادن.  آنچه هم که بنظر رسانه های وزین پیشرفت در راه دموکراسی بنظر می رسد در واقع عبارتست از  ناسیونالیسم تا حد فاشیسم علنی، یک جنگ داخلی منجمد که در حکم گروگانی در دست پروشنکو  بود که بتواند با آن  ماهرانه بازی کند ،  چانه بزند، سانسور برقرارسازد و آزادی های بوژوائی را محدود سازد، روزنامه نگاران کشته شوند، دگراندیشان تحت تعقیب قرارگیرند، وبسایت ها حذف و  موتورهای جستجو در اینترنت خاموش گردند.

در دوران حکومت پروشنکو که بنظر رسانه های وزین  لنگر ثبات محسوب می گردید اوکرائین عمیقا  تقسیم شد. نفرت پراکنی علیه روسیه، کشور همسایه اوکرائین، بشدت گسترش یافت و   بعنوان  ابزار سیاسی بکار گرفته شد. با توجه به این نکات  موضع گیری رسانه های وزین غربی سخت حیرت انگیز و در واقع  حاکی از بی حرمتی  به مردم اوکرائین است.

گرچه این روش غیر انسانی است اما رسانه های وزین   خواستار  تداوم آن هستند. هر نامزد ریاست جمهوری که » اصلاحات» نولیبرالی را برغم آن که به زیان مردم است، تحقق بخشد، از منظر نشریات باصطلاح با کیفیت آلمانی گاه سیاستمدار نابغه، زمانی  سیاستمدار ثابت قدم، یا حتی صاحب بصیرت توصیف می شود. نامزدهائی که از جناح چپ باشند و یا دارای مواضع چپ باشند علی الاصول باید از همان آغاز به لجن کشیده شوند، هرنوع  اختلافی که میان کارگر و کارفرما بوجود آید برای موقعیت آلمان زیانبار است. رسانه های وزین برغم آن که سالهاست برای جا انداختن اقتصاد ریاضتی پروپاگاندا می کند هنوز قادر به تشخیص و دیدن اثرات ویرانگر آن بر جامعه نیست تا چه رسد به منعکس ساختن واقع بینانه آن. وقتی که این رسانه های باصطلاح با کیفیت  برای ایجاد تغییر در بازار کار و یا در سیستم های تامین امنیت اجتماعی، برای حقوق های بازنشستگی، برای خشونت، نظامیگری ، همراه با تبلیغ ضمنی و  دائمی برای زیرپا نهادن قوانینی بین المللی  بر طبل تبلیغات خود می کوبند تصوری از تاثیرات فاجعه بار    کار ویرانگر خود ندارند.

چنین است که این رسانه ها همیشه شگفت زده می شوند وقتی رای دهندگان در مورد برنامه «اصلاحات» بیشتر و در برابر تجاوز بیشتر تصمیم می گیرند به ناشناخته پناه ببرند.

آنچه در اوکرائین رخ داد همین بود، در انتخابات برای پارلمان اتحادیه اروپا نیز نتیجه جز این نخواهد بود. افرادی که بوسیله  «ترانس اتلانتیک کاشته شده اند» و با شبکه های تفکر نئولیبرالی خوب مرتبط هستند، اینک حیران مانده اند که چرا تلاش هایشان برای دستکاری ( مانیپولاسیون) در  رفتار و کردار مردم بی اثر بوده است.

البته رسانه های وزین  و همچنین خود  دولت آلمان خیلی میل داشتند که اوکرائین رای به مسیر پیشین و تداوم سیاست قبلی می داد. ولی این تداوم برابر بود با شکست اقتصادی و سیاسی اوکرائین. آنها خیلی میل داشتند که امریکائی ها نیز در انتخابات ریاست جمهوری همان مسیر قبلی را ادامه می دادند که حاصل آن برای اکثریت مردم چیزی نبود جز شکست اقتصادی. این امر در مورد ایتالیا نیز صادق است. آنطور که مشاهده می شود راهی که ترامپ گزیده یعنی جنگ های تجاری و تحریم کشورها، تلاشی است برای حفظ بازارهای امریکا، تردیدی نیست که از این طریق مشکلات حل نخواهند شد. معهذا آنچه مشاهده می شود این است که لیبرالیسم غربی و در ارتباط با آن جهانی سازی غربی  که  روزنامه نگاران غربی نیز آن را ترجیح می دهند بگونه ای فزاینده از سوی رای دهندگان طرد می شود.

دلیل آن هم بسیار ساده و روشن است: این مدل برای اکثر مردم  جذاب نیست. آخرین نمونه آن هم اوکرائین است. اکثریت مردم ترجیح می دهند آنچه را که تا کنون بوده و می شناسند کنار بگذارند و کسی را انتخاب کنند که ناشناس است.

مسلم نیست که زلنسکی بتواند  از عهده انجام انتظارات برآید. یک روز پس از آن که او انتخاب شد سیاستمداران غربی دورش را گرفتند و  به او آموختند که » ادامه دادن به روند اصلاحات چقدر مهم است». احتمالا پیروی از این توصیه یعنی دست زدن به خودکشی سیاسی، زیرا همین «روند اصلاحات» بود که اوکرائین را به این روز نشاند و گرفتار ش ساخت به : ملی گرائی خشونتبار، فقر، وابستگی به در یافت اعتبار از صندوق بین المللی پول و اتحادیه اروپا.

این  واقعیت را باید به روشنی  دید که : مدل غربی  با ایده  بازارهای  خود تنظیم شونده و رقابت اقتصادی میان  دولت های ملی  در موقعیتی قرار ندارد که بتواند به اوکرائین کمک کند. اتحادیه اروپا با این مدل حتی به خود هم  نمیتواند  کمک کند و رو به اضمحلال است. غرب و بویژه  اتحادیه اروپا  در حال حاضر نه تنها چیزی برای عرضه کردن ندارد، بلکه به دلیل  استانداردها و ارزش های خود پیوسته با شکست روبرو می شود. زلنسکی هرچه زودتر متوجه شود که با توجه بیشتر به اروپا  به شکست خود و اوکرائین کمک کرده است، شانس خود را برای زنده ماندن سیاسی در روند دشواری که انتخاب شده بیشتر خواهد کرد. .

روزنامه نگاری المان می تواند برای اوکرائین نقش قطب نما را ایفا کند. اگر از سوی  آلمان مورد ستایش و تایید قرار گیرد باید هرچه زودتر روش سیاسی خود را مورد بازاندیشی قرار دهد. زیرا ممکن است  در حال برداشتن گامی به زیان میهن خود باشند. در عوض، در اوکراین، همانطور که در هر جای دیگر در کشورهای غربی، دستمزدها باید افزایش یابد، امنیت اجتماعی باید افزایش یابد و صلح و آشتی باید از داخل و بیرون ارتقا یابد. همه اینها با برنامه های اتحادیه اروپا و پیشنهادهای روزنامه نگاران وزین  غربی امکان پذیر نیست.

https://deutsch.rt.com/meinung/87563-nachlese-zur-ukraine-wahl-deutscher-mainstream/

تحریم امریکا در برابر عزم چین

در رویداد 25- 27 اپریل 2019

َ

راشا تودی- ترجمه رضا  نافعی

آمار دیدار از سایت تا کنون

4،371،113

ترجمه 1121

چین به منتقدان جاده ابریشم پاسخ داد. وزارت خارجه چین اعلام کرد برای تمام کشورهای جهان راه شرکت در این پروژه باز است و تاکید کرد که هیچکس حق ندارد مانع شرکت دیگر کشورها در این پروژه گردد.  تا کنون 126 کشور جهان و 29 سازمان بین المللی قرار دادهای همکاری برای شرکت در  انجام پروژه جاده ابرشم با چین را امضاء کرده اند.

دومین گرد همائی » یک راه یک گزینه» از 25 تا 27 آوریل در پکن برپا خواهد شد  و قریب 40 تن از رهبران، نخست وزیران و روسای جمهور کشورهای جهان و صدها تن از نمایندگان 150 کشور جهان در آن حضور خواهند داشت. در فهرست مهمانان برجسته این گردهمائی ، از جمله،  نام هائی چون پرزیدنت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، سباستیان کورتس، رئیس جمهور اتریش، ویکتور اوربان نخست وزیر مجارستان، و عمران خان، نخست وزیر پاکستان دیده می شود.

در عین حال ایالات متحده امریکا نقش منتقد سمج این پروژه را بعهده گرفته و شرکت در گردهمائی را تحریم کرده است. وزارت خارجه ایالات متحده اعلام کرد که هیئت نمایندگی برجسته ای به گردهمائی امسال جاده ابریشم اعزام نخواهد کرد.

افزون بر این، دیپلمات برجسته چینی در یک کنفرانس مطبوعاتی به اظهار نظر در باره نگرانی های برخی از مخالفان پروژه جاده ابریشم پرداخت. وزیرخارجه چین این اتهام را رد کرد که پروژه «یک راه یک گزینه» بالاجبار موجب بدهکار شدن کشورهای سهیم در آن خواهد شد. او گفت این پروژه ابزاری برای اهداف ژئو پلیتیک نیست، بلکه عرصه ای است برای همکاری. این ابتکار تا کنون از پشتیبانی گسترده بین المللی برخوردار گشته است، از جمله از سوی بانک جهانی و سازمان ملل متحد. گردش مالی حاصل از معاملات بازرگانی میان شرکت کنندگان در پروژۀ «جاده ابریشم نو»  و چین، در مجموع به بیش از 6 تریلیون دلار امریکایی بالغ گشته است. افزون بر این در کشورهای سهیم در پروژه 300 هزار محل اشتغال  نو بوجود آمده است. وانگ از شکاکان خواست که برای ارزیابی های خود سند و فاکت ارائه کنند.

https://deutsch.rt.com/international/87407-chinas-aussenminister-jedes-land-willkommen/

مارپیچ اقتصادی چین

اروپا و امریکا را محاصره می کند

راشا تودی – ترجمه رضا نافعی

آمار دیدار از سایت تا کنون

4،370،078

ترجمه 1120

دومین «گردهمائی  چینی و عربی برای اصلاحات و توسعه» در شانگهای برگزار شد. در آنجا، 17 کشور عربی موافقتنامه هایی را برای همکاری با پکن  امضا کردند که بخشی از پروژه جاده ابریشمِ  جدید چین است.

پکن با 17 کشور عربی قراردادهائی برای همکاری با ابتکار چین مبنی بر ایجاد جاده  جدید ابریشم که هزینه آن بالغ بر میلیاردها دلار خواهد شد، امضاء کرد.  این خبر را، شین هوآ، آژانس خبرگزاری چین با اشاره به نتایج گردهمائی مشترک چینی- عربی منتشر کرد.

در این دومین گرد همائی  چینی- عربی که روز سه شنبه در شانگهای برگزار شد بیش از 100 تن از بازرگانان، سیاستمداران و دانشپژوهان  چینی و کشورهای عربی از جمله از مصر، لبنان، جیبوتی و عمان حضور داشتند.

عنوانی که برپا کنندگان گردهمائی برای گردهمائی امسال برگزیده بودند در واقع  توصیف آرمان آن بود :» ساختن راه و کمربند،  توسعه و رفاه را به اشتراک می گذارد». هدف این گردهمائی  به پیش راندن پروژه » کمربند و جاده» بود که   عنوان جاده ابریشم جدید  نیز به آن داده شده است.

کشورهای عربی علاقه زیادی به همکاری با پکن نشان داده اند. کشورهای دوازدهگانه عربی افزون بر پیوستن به کمپین کمربند و جاده  مشارکت استراتژیک با چین را نیز پذیرفته اند. » لو کانگ » سخنگوی وزارت خارجه چین روز چهارشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی به روزنامه نگاران گفت: نمایندگان کشورهای عربی گفتند همکاری با پروژه کمربند و جاده امکانات فراوانی برای پیگیری اصلاحات و سرعت بخشیدن به رشد برای کشورهای عربی فراهم می سازد.

سخنگوی مذکور گفت به این همکاری چینی- عربی عامل تقویت کننده دیگری نیز کمک خواهد کرد، زیرا انتظار می رود که بسیاری از رهبران کشورهای عربی در دومین گردهمائی بین المللی کمربند و جاده که در ماههای آینده در پکن برگذار خواهد شد شرکت کنند.

به گفته معاون دبیر کل اتحادیه عرب، خلیل ثوادی، چین دومین شریک تجاری جهان عرب است.  او به اردن تایمز گفت که در سال 2017، مبادلات بازرگانی کشورهای عربی با چین به 190 میلیارد دلار بالغ گشته است. این مقام رسمی خاطر نشان کرد که 21 کشور عربی در سال 2018 موافقت نامه ای در مورد جاده ابریشم جدید منعقد ساخته اند.

طرح توسعه زیرساخت های تجاری بلندپروازانه چین در سراسر جهان گسترش می یابد. سوئیس نیز اعلام کرد که قصد دارد در هفته جاری برای شرکت در پروژه جاده جدید به آن بپیوندد .

 ایتالیا نیز درماه گذشته ( ماه مارس) توسط متحدان اروپایی خود مورد انتقاد قرار گرفت، زیرا رسما بعنوان اولین کشور G7 به این ابتکار پیوست.

اندک زمانی پس از آن لوکزمبورگ نیز با امضاء نامه تفاهم  با چین اعلام کرد که قصد دارد در برنامه ایجاد راه ابریشم جدید شرکت جوید. یونان و پرتقال نیز قبلا ، در ماههای آگوست و دسامبر موافقت خود را با شرکت در پروژه بزرگ چین اعلام کرده بودند .

https://deutsch.rt.com/search?q=Alle+Wege+f%C3%BChren+nach+Peking%3A+17+arabische+L%C3%A4nder+schlie%C3%9Fen+sich+Chinas+Neuer+Seidenstra%C3%9Fe+an+.

«هو. آ. وای» عروس چینی

 که امریکا چشم دیدنش را ندارد

راشا تودی ترجمه رضا نافعی

امار دیدار از سایت تا کنون

4،365،982

ترجمه 1119

مقامات آلمانی به تهدید های ترامپ وقعی نگذاشتند. او از آلمان خواسته بود  تکنولوژی موسسه چینی «هو آ وای»  را بکار نگیرد، در غیر این صورت  مبادلات اطلاعاتی میان سازمانهای اطلاعاتی امریکا و آلمان محدود خواهد شد. پاسخ صدر اعظم آلمان «مرکل» این بود که آلمان  استانداردهای خود را ایجاد خواهد کرد.

دولت ترامپ تلاش می کند تا موسسه چینی » هو آ وای» را از شبکه مخابراتی جی 5 دور نگه دارد. امریکا موسسه مخابراتی چینی را متهم به جاسوسی می کند. ریچارد گرِنِل سفیر امریکا در برلین یک ماه پیش تهدید کرد که اگر در شبکه جی 5 آلمان از اجزا و عناصر هو آ وای استفاده شود مبادلات میان سازمانهای اطلاعاتی دو کشور محدود خواهد شد.  بنظر مقامات اطلاعاتی آلمان دو کشور امریکا و آلمان به مبادلات  اطلاعاتی متقابل نیاز دارند.

برای مقابله با درگیری های بین المللی داشتن این اطلاعات ضروری است. بعنوان مثال (BND) سازمان اطلاعاتی آلمان اطلاعات  خود را در باره اروپای شرقی، روسیه و خاورمیانه و نزدیک در اختیار سازمانهای اطلاعاتی ایالات متحده قرار می دهد. از نظر آژانس های اطلاعاتی هشدار های امریکا مبنی بر پایان دادن به مبادلات اطلاعاتی  یک نمایش سیاسی است.

خانم تامارا استرنبرگ – گرلر سخنگوی سفارت امریکا در برلین روز 17 آوریل طی بیانیه ای اعلام کرد که اگر میزان ریسک برای ایالات متحده از حد بگذرد ما مجبور خواهیم بود مبادلات اطلاعاتی خود را محدود سازیم.

امریکا در آینده نیز کشورهای همپیمان از جمله آلمان را متوجه مخاطراتی که  هو آ وای  برای اقتصاد و امنیت ملی خواهد داشت آگاه خواهد ساخت. آلمان در همین اواخر موازین امنیتی را برای  توسعه تشدید کرد.

موسسه چینی هو آ وای کماکان مصر است که امریکا  اسناد و مدارک خود را مبنی بر خطاکار بودن شین موسسه   در معرض داوری  علنی قرار دهد.

«رن  شنگ فان» رئیس موسسه هو آ وای در مصاحبه ای با  نشریه اقتصادی آلمان » هاند لزبلات » گفت : جی 5 برای امریکا  نوعی بمب اتمی است وهشدار داد که  جنگ سرد تازه ای  نباید آغاز گردد. جلوی آین جنگ را هنگامی میتوان گرفت که غرب ترقی کشورهای دیگر را بپذیرد. آلمان برای از بین بردن نگرانی ها به پایه گذار موسسه هو آ وای پیشنهاد کرد  قراردادی بین آن موسسه و آلمان برقرار گردد.

https://deutsch.rt.com/nordamerika/87331-streit-um-nutzen-von-huawei-technologie/

چین برای ورود به اروپا

از دروازه های رُم عبور کرد

راشا تودی- ترجمه رضانافعی

آمار دیدار از سایت تا کنون4،364،001

ترجمه 1118

ایتالیا بعنوان نخستین کشور از گروه جی 7 به پروژه جاده ابریشم چین می پیوندد. بر اساس این گام  مناسبات پکن با اروپا  از نو تعریف می شود و برای آیندۀ چین بعنوان قدرت جهانی گامی است تعیین کننده.

 این تفسیر Lokman Karadag لوکمان کاراداگ پژوهشگر علوم سیاسی از اقدام مشترک چین و ایتالیاست. لوکمان کاراداگ پژوهشگر علوم سیاسی،   کارشناس سیاست خارجی چین  و ناظر تحولات در منطقه آسیا و اقیانوس آرام و مقر تحقیقات او دانشگاه اسلامی بین المللی  مالزی  در کوالالامپور   است.

پرسش : ایتالیا و چین تصمیم گرفتند  دو بندر گنوا و تریست را گسترش دهند. آیا ایتالیا با  اتخاذ این تصمیم  تبدیل به تخته پرش چین در اتحادیه اروپا شده است؟

پاسخ- یکی از اهداف اصلی آنچه که بنام  ابتکار کمر بند و جاده معروف است و در سال 2013 بوسیله پرزیدنت شی معرفی شد این بود که چین را به کشورهای اروپائی متصل سازد . ولی ایتالیا نخستین عضو اتحادیه اروپا نیست که با چین قراردادی برای همکاری با  این پروژه منعقد ساخته است. قبلا مجارستان،  کروآسی، جمهوری چک، یونان، مالتا و پرتقال در ارتباط با ابتکار کمربند و جاده توافق هائی با چین کرده بودند. بعنوان مثال بندر  » پیره Piräus » در یونان با سرمایه گذاری سرمایه گذاران چینی امروز به یکی از ترمینال های دریائی با حداکثر رشد تبدیل شده است.

ولی ایتالیا نخستین کشور از اعضای موسس اتحادیه اروپاست  که به این قرارداد می پیوندد، اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک این بندر به ایتالیا امکان می دهد که  اهمیت اقتصادی خود را گسترش دهد.  با توجه به حجم تجارت کشورهای اروپائی با  چین دو عامل سبب می گردد که  صادرات چین به اروپا سریعتر صورت گیرد نخست آن که در این بندر تعرفه گمرکی از کالاهای وارداتی اخذ نمی شود و دیگر آن که این بندر با راه آهن به دیگر شهرهای اروپائی متصل است.

اینک دیگر کشورهای اروپائی  نمی توانند در را بروی کالاهای چینی ببندند، زیرا ایتالیا  که عضو اتحادیه اروپاست، کشوری با اهمیت فوق العاده استراتژیک،  که خود را بروی خطوط بازرگانی در منطقه مدیترانه می گشاید. بنا به دلائلی که ذکرش رفت ایتالیا احتمالا مهمترین دروازه استراتژیک چین به اروپا خواهد بود.

– تا چه اندازه اختلافات سیاسی بین ایتالیا و بروکسل  پذیرفتن پیشنهاد های چین را برای رم آسان کرد و آیا استفاده از همین اختلافات  می تواند بخشی از استراتژی چین برای گسترش جاده جدید ابریشم باشد؟

–  چین کشوری است که  از ایجاد اختلاف بین کشورها اجتناب می کند  و ابتکاراتش در عرصه سیاست خارجی  متکی بر استفاده از نرم افزارهای دیپلماتیک است. پروژهای مطروحه در ابتکار کمربند و جاده متکی بر استراتژی برد- برد هستند. جمهوری خلق چین نمیخواهد  اختلافات داخلی میان کشورها  به پروژه عظیمش  لطمه بزند. هدف ایتالیا هم ، برغم اختلافاتی که با بروکسل دارد، این است که علائق ملی و اقتصادی خود را تامین کند و گسترش دهد، بدون آن که امنیت اروپا را باخطر مواجه سازد یا حقوق اتحادیه اروپا را زیر پا بگذارد. آنچه برای ایتالیا حائز اهمیت فراوانست  افزودن بر سهم خود در بازار عظیم چین است.

– چین یک پایگاه نظامی در جیبوتی واقع در شرق افریقا دارد و همچنین حضور لجیستیکی نیرومندی در سریلانکا دارد. می توانید استراتژی بلند مدت چین را برای همکاری با ایتالیا مشخص سازید؟

–  بنادری که چین در کشورهای دیگر در اختیار دارد بنادری که حائز اهمیت استراتژیک هستند، موجب نگرانی ایالات متحده و کشورهای دموکراتیک مانند اتحادیه اروپا می شود. بسیاری از مقامات دولتی و تحلیل گران معتقدند که چین پس از به دست آوردن  بنادر خارج از کشور،  به تدارک عملیات نظامی آتی، فعالیت های جاسوسی و توسعه توانایی های ارتش چین در زمینه عملیات خارجی دست خواهد زد. واقعیت این است که چین  با صرف میلیاردها دلار در حال انجام پروژه ای جهانی است و مانند تمام کشورهای جهان برای حفظ علائق خود باید دست به اقدامات امنیتی بزند . از این منظر برای انجام استراتژی هماهنگ ساختن اقتصاد دیگر کشورها با  اقتصاد چین ایتالیا مهمترین مرحله و دروازه اصلی برای ورود به قاره اروپاست. درست مثل آن کشورهای آفریقایی و آسیا یی که به چین متصل خواهند شد ، ماهیت همکاری اقتصادی و استراتژیک با اروپا نیز آینده پکن را به عنوان قدرت جهانی تعیین می کند.

– اتحادیه اروپا موکدا از چین می خواهد که بازار خود را برای سرمایه گذاران اروپائی بگشاید. چرا چین تردید دارد؟

– با توجه به روابطی که میان فضای بوروکراتیک و دنیای خرید و فروش بوجود آمده بود موارد بزرگی از فساد پدیدار شد. در کارزار پیکار با فساد که از سال 2012 آغاز گشت بسیاری از مقامات برجسته دولتی و مدیران موسسات بزرگ  محکوم به پرداخت جریمه و  زندان شدند. پرزیدنت شی جیپینگ به کارزار مبارزه با فساد ادامه داد. این تحولات داخلی و  کنترل دقیق کسب و کارهای محلی می تواند تاثیر مستقیمی بر قانون سرمایه گذاری و سرمایه گذاران خارجی داشته باشد.

–  انتخاب راهی دیگر غیر از آبراه مالاکا، که احتمالا مهمترین آبراه جهان است، تا چه حد برای چین اهمیت دارد؟

– میتوان گفت که استراتژی پکن   برای  انتخاب راهی دیگر غیر از آبراه مالاکا مبتنی بر دو اصل با اهمیت است.  در درجه اول و مهمتر از هر چیز دیگر ایجاد » کارا کانال» در تایلند است. گفته می شود که  چین حاضر است برای ایجاد آن کانال  28 میلیارد دلار امریکائی و حمایت های فنی  در اختیار تایلند بگذارد. در واقع ایجاد کاراکانال برای رسیدن به چند هدف است که عبارتند از مرتبط ساختن اقیانوس آرام به اقیانوس هند، و همچنین وصل کردن دریای چین در جنوب با دریای آندامان و کوتاه ساختن راه آمد و رفت دریائی در مسیری که پر رفت و آمد ترین راه دریایی محسوب می گردد. از آنجا که 80 درصد از واردات نفتی چین از طریق آبراه مالاکا به آن کشور وارد میشود،  این پروژه اهمیت ویژه ای کسب می کند.

دومین ستون استراتژی چین ، برای  اجتناب از رفت و آمد از آبراه مالاکا، ایجاد بندری در شهر «کی یاوک پییو» در سحل خلیج بنگال در ایالت راخین ِ میانمار است. این پروژه ها نموداری هستند که نشان تلاش چین برای کاستن وابستگی به آبراه مالاکا برای حمل ونقل نفت است. حجم معاملات و ظرفیت پیوسته رو به افزایش رشداقتصادی چین در آینده منجر به انسداد بیش از حد در تنگه مالاکا  خواهد شد.

– ایالات متحده برای مقابله با تحرکات چین در منطقه هند- اقیانوس آرام چه نقشه ایدر پیش دارد؟

– مهمترین اقدامات ایالات متحده در برابر چین به عنوان یک قدرت رو به رشد در منطقه، اتحاد چهارجانبه و استراتژی هند و پاكستان است. هدف این اتحاد چهارگانه میان ایالات متحده، ژاپن، هند و استرالیا محدود ساختن قدرت چین در حوزه هند و اقیانوس آرام است.این چهار کشور همه به این پیمان پیوستند چون  چین نگرانی های ملی – امنیتی برای آنها بوجود می آورد. هند نگران این است که چین از طریق بندر گوادار در اقیانوس هند، با نادیده گرفتن دهلی نو       از  آم بگذرد و از طریق کریدور اقتصادی چین پاکستان، از منطقه کشمیر که هند ادعای مالکیت آن را عبور کند. ژاپن نگران است که چین چالش هایی را در دریای چین شرقی ایجاد کند و راههای ارتباطی آسیا- افریقا و راههای حمل و نقل نفت و گاز از نو تعریف شود. استرالیا نگران است که چین در امور داخلی آن دخالت کند. نقشه ایالات متحده این است که  هنگام جنگ  با استفاده  از اصل آزادی کشتیرانی در دریای جنوبی چین بتواند بلافاصله راه ارتباطات و تامین نیاز ها را از طریق دریا ها ممنوع سازد.

و سرانجام این که امریکا می خواهد با تدابیر میدان حرکت چین را در منطقه خود و نیز درآنسوی دریاها محدود سازد.

– اندونزی ، کشوری که  احتمالا بزرگترین خطوط یازرگانی دریائی جهان از آن می گذرد، در آستانه انتخابات قراردارد.  پرزیدنت یوکو ویدودو بدلیل حسن روابطش با پکن مورد انتقاد قرار گرفته است. آیا اندونزی  بنوعی دروازه خطوط دریائی داد و ستد های چین شده است؟

– .یکی از عواملی که بر این انتخابات تأثیر می گذارد، تاثیر روابط جاکارتا و پکن بر نگرش های رای دهندگان و بر سیاست خارجی اندونزی است. با توجه به نظرسنجی های Pew و سازمان های مشابه، به نظر می رسد رای دهندگان اندونزی نگرشی مثبت نسبت به همکاری با چین داشته باشند.

– تاثیر رویکرد  نزدیکی اندونزی به پکن بر پیمان سیاست خارجی هند و استرالیا که می خواهند چین را پس برانند چگونه می تواند باشد؟

-تنش بین چین و ایالات متحده در دریای چین جنوبی، نظامی  کردن دریای جنوبی چین تجارت چین در خارج از کشور از طریق هند و اقلیم، افزایش نفوذ چینی ازطریق بندر گوادار در اقیانوس هند، مناطق استراتژیک هند، منجر به  برقراری پیمان   های گوناگون در منطقه خواهد شد. . بزرگترین مانور دریایی AUSINDEX که بین استرالیا و هند انجام شده است، پیام مهمی در برابر  قدرتبسرعت فزاینده چین است. علاوه بر این، این مانورهای جنگی باید را به عنوان واکنش جمعی اتحادیۀ چهارگانه مرکب از از استرالیا، هند، ژاپن و ایالات متحده دانست.

ممنون برای این گفتگو.

https://deutsch.rt.com/der-nahe-osten/87107-interview-nach-abkommen-mit-italien-kann-europa-tur-vor-china-nicht-mehr-verschliessen/