145 کشور جهان

از تحریم روسیه پیروی نکردند

جرمان فارن پالیسی- ترجمه رضا نافعی

آمار دیدار از سایت تا کنون

4,817,607

ترجمه

1295

غرب هیچ پیشرفتی در منزوی ساختن  روسیه ندارد.  هند تجارت با روسیه را گسترش می دهد، ترکیه تلاش می کند الیگارش های روس را جذب کند.  کارشناس، غرب را به «دوروئی» نواستعماری متهم می سازد.

برلین- مسکو- دهلی نو (گزارش مستقل) –

پنج هفته پس از حمله روسیه به اوکراین، قدرت های غربی هنوز نتوانسته اند روسیه را در سطح بین المللی منزوی سازند. ینس پلوتنر، مشاور سیاست خارجی اولاف شولز، صدراعظم آلمان فدرال، در جریان سفر به هند، تلاش کرد دهلی نو را متقاعد کند که از همکاری با مسکو دست بردارد. دیگر نمایندگان کشورهای غربی نیز پیش از این با همین هدف به پایتخت هند سفر کرده بودند که موفق نبودند. هند روز به روز نفت بیشتری از روسیه دریافت می کند و به کار بر روی سیستم پرداخت مستقل از دلار آمریکا و سوئیفت ادامه می دهد. تنها 48 کشور در تحریم های غرب علیه روسیه شرکت دارند. منصور المرزوقی، کارشناس سیاست خارجی عربستان سعودی تأیید می‌کند که «مطمئناً هیچ تفاوتی» بین جنگ‌های (ایالات متحده آمریکا، 2003)  علیه عراق و علیه اوکراین (روسیه، 2022) نیست؛ او غرب را به «دوروئی» متهم می‌کند: «زیر پرده نازک و بدن نمای  گفتمان حقوق بشر و دموکراسی میراث برهنه استعماری غرب نمایان است.»

همکاری سود آور

هند، که از سالها پیش  با روسیه مشارکت و همکاری دارد، همچنان اهمیت زیادی برای روابط خود با مسکو قائل است و با وجود حمله مسکو به اوکراین نمی خواهد آسیبی به روابطش با مسکو وارد آید.

هند تا امروز از این حمله در ارگان های سازمان ملل دفاع نکرده است، اما همواره از محکوم ساختن آشکار روسیه خودداری کرده است. در حال حاضر در تلاش است تا روابط تجاری خود را گسترش دهد. بنابراین نفت روسیه را در مقیاس فزاینده ای خریداری می کند. حجم واردات نفتی هند از مسکو برای این سال در حال حاضر 13 میلیون بشکه است – تقریباً به اندازه کل سال 2021 (16 میلیون بشکه). این کشور همچنین در تلاش است تا واردات زغال سنگ کک روسی را برای فولادسازی گسترش دهد و مقادیر زیادی روغن آفتابگردان روسی را که به دلیل جنگ و تحریم ها در اروپای غربی کمیاب شده است، به دست آورد. برعکس، اقتصاد هند اکنون توجه بیشتری به بازار روسیه دارد. A Sakthivel، رئیس فدراسیون سازمان‌های صادرات هند (FIEO) گفت: با خروج شرکت‌های غربی از آنجا، «فرصت‌های زیادی برای شرکت‌های هندی برای رفتن به روسیه بوجود آمده است.» دهلی نو و مسکو برای اینکه بتوانند علیرغم تحریم ها تجارت خود را انجام دهند، در حال توسعه کانال های پرداخت فراتر از دلار آمریکا و سوئیفت هستند.

فشار غرب

دهلی نو به دلیل ادامه همکاری با مسکو، تحت فشار شدید قدرت‌های غربی است اما تاکنون توانسته با موفقیت خواست‌های آنها را برای پیوستن به تحریم‌ها علیه روسیه دفع کند. با این حال، مذاکرات موسوم به 2+2 بین هند و ایالات متحده اکنون برای حدود 11 آوریل اعلام شده است که در آن وزرای خارجه و دفاع هر دو کشور به طور منظم ملاقات می کنند. پس زمینه این مذاکرات جنگ مشترک قدرت علیه چین است.[2] واشنگتن می خواهد، در تلاشی مجدد است برای ایجاد جدائی بین دهلی نو و مسکو. در آستانه مذاکرات، نمایندگان دولت غربی دسته دسته به هند سفر می کنند تا به طور سیستماتیک فشار را در آنجا افزایش دهند. ویکتوریا نولند، یکی از مدیران وزارت امور خارجه ایالات متحده، اخیراً برای گفتگو در پایتخت هند بود. دیلیپ سینگ، معاون مشاور امنیت ملی جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، وارد آنجا شد. ینس پلوتنر، مشاور سیاست خارجی صدراعظم اولاف شولز نیز بعنوان بخشی از ترافیک بازدیدکنندگان غربی در دهلی نو بود، که شروع به گرایش های تعقیب گرانه کرده است.[3] انتظار می رود لیز تراس وزیر خارجه انگلیس و سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه نیز روز پنجشنبه در پایتخت هند حضور داشته باشند.

وانگ یی در دهلی نو

 در همین حال، افزایش فشار از سوی غرب واکنش‌های غیرمنتظره‌ای را در دهلی نو برانگیخته است. در 22 مارس، سفیر هند در مسکو در نشستی با همتایان خود از برزیل، چین و آفریقای جنوبی و لاوروف وزیر امور خارجه روسیه شرکت کرد – این نشان می‌دهد که تلاش ها علی‌رغم تهاجم روسیه به اوکراین و با وجود تنش‌های شدید بین هند و چین رها نشده است.[4] ناظران غربی با دقت متذکر می شوند که هیچ یک از کشورهای بریکس علنا روسیه را به خاطر جنگ با اوکراین محکوم نکرده اند.[5] در 25 مارس، وزیر امور خارجه چین، وانگ یی، برای گفتگو با همتای هندی خود، سوبرهمانیام جایشانکار، به طور غیرمنتظره به دهلی نو سفر کرد. اولین دیدار وانگ از زمان تشدید درگیری مرزی هند و چین در ماه مه 2020 تحت الشعاع آن درگیری قرار گرفت، اما به آن کاسته نشد. تبادل نظر در مورد جنگ اوکراین و کمپین تحریم های غرب علیه روسیه از اهمیت زیادی برخوردار بود.[6] چین با فشارهای مشابهی مانند هند از سوی قدرت های غربی مواجه است، با این تفاوت که غرب تاکنون به دنبال آسیب رساندن به روابط خود با دهلی نو نبوده است زیرا در جنگ قدرت علیه پکن به هند نیاز دارد.

فقط 48 از139

این فقط  هند نیست که تلاش می کند،  با وجود تحریم های غرب، روابط اقتصادی خود را با روسیه حفظ کند. در آفریقای جنوبی، گازپروم در حال مذاکره برای یک قرارداد چند میلیارد دلاری گاز طبیعی است.[7] ترکیه به عنوان یک مرکز انتقال مسافر یا حمل و نقل کالا های  بازرگانی  به روسیه فعال است. علاوه بر این، مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه، تأیید کرده است که الیگارش های روسیه در انجام تجارت در ترکیه آزاد هستند.[8] همین امر در مورد امارات متحده عربی نیز صدق می کند. امارات و عربستان سعودی همچنان از تسلیم شدن در برابر فشارهای غرب برای افزایش تولید نفت بیش از آنچه که برای تسهیل تحریم جهانی نفت علیه روسیه برنامه ریزی شده بود، خودداری می کنند. وزیر انرژی عربستان سعودی عبدالعزیز بن سلمان بن عبدالعزیز آل سعود روز چهارشنبه تکرار کرد که کشورهای «اوپک پلاس» مصمم هستند که اجازه ندهند ملاحظات سیاسی بر تصمیمات تولید آنها تأثیر بگذارد.[9] تا به امروز، تعداد کشورهای شرکت کننده در تحریم های غرب علیه روسیه از 48 کشور فراتر نرفته است –  که بیشتر عبارتند از کشورهای اروپا و آمریکای شمالی و شش کشور  از نزدیک ترین شرکای آنها در منطقه آسیا و اقیانوسیه. همۀ این کشورها کمتر از یک چهارم از 193 کشور عضو سازمان ملل متحد هستند.

میراث استعماری غرب

 دلایلی که غرب تا کنون موفق نشده است روسیه را در جهان منزوی کند فراتر از ملاحظات ساده اقتصادی یا ژئواستراتژیک است. منصور المرزوقی، مدیر مرکز مطالعات استراتژیکِ مؤسسه شاهزاده سعود الفیصل گفت: «بحران اوکراین بار دیگر دوروئی غرب را در مورد  سنجش ارزش زندگی انسان ها، در مورد مهاجرت یا حاکمیت دولت‌های ملی آشکار می سازد. المزروقی می گوید او نمی‌تواند: «مطلقاً هیچ تفاوتی بین تهاجم جورج بوش به عراق در سال 2003 و حمله پوتین به اوکراین» ببیند، و با این حال رفتاری که با این دوجنگ میشود  رفتاری کاملاً متفاوت است.[10] با توجه به اینکه جنگ تجاوزکارانه آمریکا علیه عراق مورد تایید قرار گرفت ، اما جنگ تجاوزکارانه روسیه علیه اوکراین اکنون باید به شدت مجازات  شود،  با توجه به این که  غرب درها را  به شدت به روی  پناهندگان عرب و آفریقایی می بندد اما از پناهندگان اروپایی از اوکراین استقبال می کند، آلمرزوقی به این نتیجه می رسد که  «در زیر پوشش نازک گفتمان حقوق بشر و دموکراسی» همچنان «میراث استعماری غرب»، » استعمارنو، توسعه طلبی سرمایه داری» نهفته است. در عصر استعمار، اروپا همیشه «توسعه طلبی، تلاش برای کسب ثروت و هژمونی در برابر کشورهای استعمارشده» را با ادعای «برتری اخلاقی» فرضی توجیه می کرد، که تا امروزنیز همچنان ادامه دارد.  المرزوقی هشدار می دهد: «اگر فکر می کنید که ما مقاومت نخواهیم کرد، اگر فکر می کنید مقابله بمثل نخواهیم کرد  بدانید که اشتباه می کنید.»

https://www.german-foreign-policy.com/news/detail/8886

[1] Ravi Buddhavarapu: An Indian rupee-ruble trade arrangement with Russia may be ready in a week. cnbc.com 23.03.2022.

[2] S. dazu Kriegstrommeln in Deutschland.

[3] Nayanima Basu: German NSA ’would have liked’ India’s support on Ukraine war at UN, but understands challenges. theprint.in 30.03.2022.

[4] Russia Meets With Fellow BRICS Ambassadors. newsweek.com 22.03.2022.

[5] Martin Binder, Autumn Lockwood Payton: Russia’s allies have been pretty quiet on Ukraine. washingtonpost.com 25.03.2022.

[6] Bilateral ties can’t be normal if situation at borders is ‘abnormal’: Jaishankar tells Chinese foreign minister Wang. timesofindia.indiatimes.com 25.03.2022.

[7] Susan Comrie: South Africa is pursuing major gas deal – and Russia wants in. dailymaverick.co.za 27.03.2022.

[8] Karen Gilchrist: Turkey may become the new playground for Russian oligarchs – but it’s a risky strategy. cnbc.com 30.03.2022.

[9] Elliot Smith: Saudi energy minister says oil alliance OPEC+ will leave politics out of output decisions. cnbc.com 29.03.2022.

[10] Susanne Koelbl: „Nur ein Narr würde Washington vertrauen“. spiegel.de 28.03.2022.