مردم سوریه آزادی میخواستند
امریکا مرگ و ویرانی هدیه کرد!
یونگه ولت ترجمه رضا نافعی
آمار دیدار از سایت تا کنون
4،341،491
ترجمه
1108
در بهار سال 2011 به محض آغاز نخستین تظاهرات در سوریه، دولت های کشورهای صنعتی غرب به این نتیجه رسیدند که «رژیم سوریه» هرگونه مشروعیت را از دست داده و » مردم» سوریه خواستار سقوط بشار هستند که تظاهرات مسالمت آمیز آنها را با توسل به قهر سرکوب می کند. آنچه مسکوت گذاشته میشد این بود که تک تیراندازانی که از قطر و عربستان فرستاده شده بودند، از همان آغاز خود را در میان تظاهر جا زده بودند و – » گروه بین المللی بحران» یعنی گروهی متعلق به غرب، که حتی هزینه آن را هم کشورهای غربی تامین می کنند، تایید کرد که تعداد تلفات پلیس در آن تظاهرات بیش از تلفات غیر نظامیان بوده است. نکته دیگری که به آن هم اشاره ای نشد و مسکوت ماند، قاچاق اسلحه به سوریه بود که- آن نیز هفته ها پیش از تظاهرات – صورت گرفته و ثبت شده بود .
آنچه اکثریت قریب به اتفاق مردم سوریه می خواستند، اصلاحاتی برای بهتر شدن وضع اجتماعی شان بود، پایان بخشیدن به وضع اضطراری حاکم بر کشور بود، کنترل سازمانهای اطلاعاتی و دادن تابعیت به کردهای فاقد تابعیت بود. مردم این ها را می خواستند نه سقوط رژیم را.
اما اسناد موجود حکایت از آن دارند که آنچه واشنگتن از سال ها پیش می خواست و تدارک می دید، تغییر رژیم در سوریه بود. امریکا دست به تحریم سوریه زد، به تحریم هائی دست زد که صدماتی سخت به مردم غیرنظامی می زد، دیپلمات های کشورهای صنعتی غرب و همپیمانهای آنها در کشورهای عربی سربازان سوریه را تشویق به فرار از ارتش و خدمت زیرپرچم می کردند.
گرچه فقط چند نفری از رده های پائین نظامی تحت تاثیر این تبلیغات قرار گرفتند و از رده های بالای نظامی کسی میان آنها دیده نمی شد، اما رسانه های غربی و اظهارات مراجع رسمی چنان وانمود می کردند که گویا تعداد فراریان از ارتش سوریه سر به آسمان زده است. قطر و عربستان سعودی برای جلب سربازان سوریه وعده می دادند که هرکس فرار کند مبالغ قابل توجهی به او انعام خواهند داد. در پایان ژوئیه 2011 هفت نفر از سربازان فراری سوریه » آرتش آزاد سوریه (FSA) را تشکیل دادند و اعلام کردند که هدفشان جنگ مسلحانه با دولت بشار اسد است. آنها طی بیانیه ای به شرح اصول خود پرداختند و رسما اعلام کردند که پیرو اصول دموکراسی، جامعه کثرت گرا و چند ملیتی و مخالف تروریسم هستند. اما اعضای اخوان المسلمین که در اکثریت بودند و کشورهای عربی خلیج فارس که هزینه های شبه نظامیان را تامین می کردند، در سال 2011 حمله خود را به نیروهای دولتی و اعضای سازمانهای اطلاعاتی آغاز کردند، حملاتی که هربار عده ای غیر نظامی را نیز به خاک هلاک می افکند. با وجود این، سازمان اطلاعاتی امریکا » سیا» ، ترکیه، عربستان سعودی و قطر با سلاح های باقی مانده از دولت ساقط شده قذافی در لیبی جنگجویان را تجهیز می کردند. پس از یک حمله فاجعه آمیز به کنسولگری امریکا در بنغازی در سپتامبر 2012 کشورهای غربی و کشورهای عربی در صدد برآمدند آشکار یا پوشیده ، تحت عنوان کمک های انسانی، به گروههای خارجی در سوریه سلاحهای سنگین برسانند. افزون بر این واشنگتن و پاریس تصمیم گرفتند در اردن یا ترکیه به جنگجویان مخالف دولت سوریه آموزش نظامی بدهند. در آغاز این کار بصورت محرمانه و از سال 2013 کاملا رسمی و علنی صورت گرفت. سرانجام واشنگتن اعتراف کرد از برنامه ای که 500 میلیون دلار برای واشنگتن هزینه داشت فقط چند نفری از 6 هزار جنگجوی آموزش دیده دراین برنامه به ارتش آزاد سوریه وفادار مانده اند. بقیه آنها با سلاحهائی که در اختیار آنها گذاشته شده بود به یک گروه تروریستی نیرومند تر که مزد بیشتری هم می پردازد، پیوسته اند. بخش عمده این گروهها عبارت بودند از رزمندگانی خارجی که در طول سال 2012 عرصه را بکلی در اختیار خود گرفتند. حداکثر از سال 2013 به بعد بخش هائی از این شبه نظامیان از جمله گروه النصرت که شعبه القاعده است، به سلاحهای شمیائی نیز دست یافتند.
با وجود این تجربه، واشنگتن یک برنامه آموزشی دیگر با یک میلیارد بودجه را آغاز کرد که دونالد ترامپ آن را در سال 2017 متوقف ساخت. برغم همه این تلاشها ارتش آزاد سوریه دیرگاهی است که بیقدر شده است، و امروز همراه با ارتش ترکیه علیه کردها در شمال سوریه می جنگد.
دولت آلمان هم در کمک به » ارتش آزاد سوریه» با پرداخت میلیونها یورو سهیم بود. افزون بر این از آگوست سال 2012 «ارتش آزاد سوریه» اطلاعاتی را که کشتی »Oker« از نیروی دریائی آلمان در باره دولت و ارتش سوریه بدست می آورد در اختیار » ارتش آزاد سوریه» قرار می داد.
غرب به ساختارهای سیاسی مرتبط با » ارتش آزاد سوریه» نیز از زمان تاسیس آنها بشدت کمک می کرد. یکی از آن سازمان ها که یک ماه پس از تاسیس ارتش آزاد سوریه ایجاد شد » شورای ملی سوریه» نام دارد که در ماه نوامبر 2012 به عضویت «ائتلاف نیروهای انقلابی و نیروهای مخالف سوریه» که در قطر بنیاد نهاده شده بود، در آمد.
شورای همکاریهای خلیج، واشنگتن، ترکیه، و در حدود صد عضو دیگر، در آغاز سال 2012 به تبعیت از ابتکار فرانسه » گروه دوستان خلق سوریه » را برسمیت شناختند و برغم آن که این سازمان نه یک سازمان متکی به آراء مردم سوریه است و نه در سوریه کسی از آن پشتیبانی می کند، آن را بعنوان «یگانه نماینده مشروع خلق سوریه » برسمیت شناختند.
دولت آلمان تا امروز از دفتر این گروه در برلین حمایت می کند. کمک آلمان به دفتر این گروه فقط در سال 2018 بالغ به 220 هزار یورو شده است. از سال 2012 اندیشکده » دانش و سیاست» سوریه ای هائی را که مخالف بشار اسد هستند از سراسر جهان گردهم می آورد تا برای آینده سوریه، » پس از سقوط اسد» نقشه بریزند.
https://www.jungewelt.de/artikel/350631.krieg-in-syrien-schwere-waffen-und-viel-geld.html
آینده ما 