» استاکس نت » می تواند از بوشهر یک » چرنوبیل » بسازد

«استاکس نت» می تواند

از بوشهر یک «چرنوبیل» بسازد

اشپیگل آنلاین- ترجمه رضا نافعی

دو روز پس از انتشار مقاله نیویورک تایمز مبنی بر این که آمریکا و اسرائیل با کمک یکدیگر کرم استاکس نت را، برای تخریب سنتریفوژهای ایران ساختند، جفری کار، نظریات خود را در رد مقاله مذکور در„ – Blog „ Forbesمنتشر کرد  و نوشت: این ها ادعاهای بی مآخذ است. کاش نویسندگان مقاله نیویورک تایمز که بر اساس گفته های اسرائیلی ناشناسی که اشاراتی  به آنها کرده، نظریاتی را مطرح کرده اند، بجای تفسیر تئوری ها، مدرکی هم ارائه می کردند. بنظر می رسد از «اورشلیم پست»  تا «هاآرتس» هیچ کس با آنچه نیویورک تایمز منتشر کرده مشکل ندارد و همه تئوری نیویورک تایمز را باور کرده اند. بعلاوه، در اثر این حمله سایبری گویا  برنامه اتمی ایران تا سال 2015 به تعویق می افتاده و با این راه حل شیک، عملا جلوی حمله نظامی  به ایران گرفته شده است.

نویسنده «فوربس» جریان را طور دیگری می بیند: واقعیت اینست که استاکس نت را چینی ها ساخته اند. آن اطلاعات دقیقی که برای ایجاد برنامه » کرم»  لازم بوده فقط در اختیار چینی ها بوده است. چون سنتریفوژها که اصلا ساخت کارخانه فنلاندی  Vacon   است در شعبه این کارخانه در چین ساخته می شود، در کارخانه Suzhou  که شعبه کارخانه فنلاندی است.

ولی در ایران کسی این نظر را قبول ندارد. سعید جلالی ، نماینده ایران برای مذاکرات اتمی، در یک مصاحبه تلویزیوتی باNBC   آمریکا را مسئول مستقیم حمله استاکس نت اعلام کرد. این نظر حاصل تحقیقات ایران است. جلالی سرزنش های خود را به » دشمنان  درمانده و ضعیف شده «در مصاحبه با مجله اشپیگل این صورت تکمیل کرد که : «دشمنی که دانشمندان ما رامی کشد، از این نیز ابا ندارد که شبکه ما را به ویروس آلوده سازد .»

موفقیت ویروس، هنوز هم چون گذشته، روشن نشده است . گرچه ایرانی ها خود چند هفته پیش اذعان کردند که ویروس اختلالاتی ایجاد کرده ولی جلیلی در گفتگو با اشپیگل ، یک بار دیگر ادعا کرد که اختلالات آنطور که در رسانه ها منعکس شده، جدی نبوده اند : «نگران سنتریفوژ های ما نباشید .»

خطر یک فاجعه

ولی آنها که نگران هستند تکنیسین های روسی اند که در ایران در ساختن رآکتور بوشهر سهیم هستند. به نوشته روزنامه انگلیسی  دیلی تلگراف،  طبق اطلاعات سازمان های اطلاعاتی غرب، کارشناسان به کرملین هشدار داده اند. خلاصه مطلب این که: گرچه امنیت نیروگاه بوشهر نمی تواند تضمین شود ولی دولت ایران فشار سیاسی وارد می آورد که نیروگاه بوشهر بکار انداخته شود.

بیم آن می رود که یک «چرنوبیل ایرانی» بوجود آید که در اینصورت روس ها هم شریک جرم خواهند بود. بهتر است براه انداختن نیروگاه به تعویق انداخته شود، دست کم تاپایان سال .

قرار است نیروگاه بوشهر در تابستان 2011 شروع به کار کند، هم اکنون هم میله های سوختی در رآکتور قرار دارد. در حال حاضر نمی توان گفت که همه چیز سلامت است و به  دستگاه ایمنی  آن صدمه ای وارد نیامده است:  زیرا استاکس نت فعالیت خود را از تابستان  2010 شاید هم زودتر آغاز کرد.  قرار بود که مدل قبلی این  نرم افزار از تابستان 2009 فعالیت آزمایشی خود را آغاز کند.

روز سه شنبه سرگئی نو ویکو، سخنگوی اتمی روسیه، گزارش ها، شایعات و خطراتی را که ممکن است در اثر بکار افتادن  نیروگاه بوشهر بوجود آید نادرست دانست و آنها را رد کرد. رسانه های روسی، چینی و ایرانی اظهارات نوویکو را مبنی بر اینکه ویروس منشاء خطر بالقوه بزرگی برای نیروگاه شود را متشر کردند، زیرا دستگاه ایمنی راکتور بوشهر اصلا به اینترنت وصل نیست که بتواند آلوده گردد. گزارش های مربوط به خطرات ناشی از استاکس نت » هیاهوئی است ساخته رسانه های غربی «.

مقامات رسمی آمریکا در همان ماه دسامبر شرکت خود را در ساختن استاکس نت تکذیب کردند.  معهذا  این تئوری بسیار قابل قبول به نظر می رسد ، بی آن که تکذیب مقامات آمریکائی دروغ باشد.

دلیل آن هم این که  نیویورک تایمز می نویسد آمریکائی ها در واقع به اسرائیلی ها کمک فکری کرده و راه و رسم کار را به آنها گفته اند. برنامه ویروس را خود اسرائیلی ها به انجام رسانیده اند. احتمال این است که کارشناسان آمریکائی  مجرای نفوذ در نرم افزار ایمنی را به اسرائیلی ها نشان داده باشند تا آنها بعدا بتوانند ویروس استاکس را از آن نقطه ضعف، از آن  مجرا یا مدخل، وارد نرم افزار ایمنی کنند. زیمنس که تولید کننده نرم افزار کنترل است از Idaho National Laboratory   می خواهد که  برای یافتن نقاط ضعف نرم افزار، آن را مورد آزمایش قرار دهد.

این آزمایشگاه که از متعلقات وزارت انرژی آمریکاست دارای ابعاد عظیمی است. از سال 1947 در آیداهو منطقه ای بوسعت 2 هزاز کیلو متر مربع برای آزمایش  52 رآکتور اتمی  ایجاد شد. تولید کنندگان می توانند تولیذات خود را، بجای آنکه در کامپیوتر  نظاره کنند، در این آزمایشگاه به آزمایش بگذارند.

از این که آیا در 30 سال گذشته در این محل آزمایشی برای تخریب نیروگاههای اتمی نیز صورت گرفته است، اطلاعی در دست نیست. مگر این که  سخنان داگلاس فرانتس و  کاترین کالینز را باور کنیم . این دو روزنامه نگار معروف آمریکائی گزارش می دهند که سازمان های  اطلاعاتب آمریکا، کاملا هدفمند، سنتریفوژهائی را تخریب کرده اند. این دو، کتابی نوشته و در همین روزهای اخیز منتشر ساخته اند بنام

CIA,s War on Nuclesr Trafficking   The True Story of theداستان واقعی جنگ سیا  در عرصه اتمی . این کتاب داستان تلاشهای آمریکا برای جلوگیری از اتمی شدن دولت های نا استواری چون پاکستان است .

فرانتس و کالینز ادعا می کنند که  سازمان های اطلاعاتی آمریکا خود، آگاهانه، سنتریفوژهای  دستکاری شده  وارد شبکه عبدالقدیر خان،  دانشمند اتمی پاکستان کرده اند، دستگاههائی که بعدا به ایران و لیبی فروخته شدند ، تا در اثر تغییر هر ازگاهی فرکانس  سرعت، مواد تولید شده چنان تخریب گردند که احتمالا در همان محل تولید منفجر گردند. کاری که کرم استاکس می کند نیز همین است: کم و زیاد کردن سرعت گردش سنتریفوژ.

استاکس نت : حملۀ با خبر

این کار هم برای بالا بردن فشار دیپلماتیک به ایران برای متوقف ساختن برنامه اتمی خود است. به این ترتیب استاکس نت در جنگ سایبری به موفقیت کامل رسیده است. اسکات بورگ، رئیس :U.S. Cyber Consequences  Unit  ، سازمانی که کارش جلوگیری از چنین حملاتی است، می گویداین نوع حملات بر حملات نظامی ترجیح دارند.

بورگ در ژوئیه 2009 حدس زده بود که ممکن اسرائیل  یک حمله سایبری به دستگاههای اتمی ایران را بر یک حمله نظامی ترجیح دهد. سنتریفوژها می توانند هدف مناسبی باشند.

سخنگوی کارخانه وانکو، تولید کننده سنتریفوژهای از کار افتاده بوسیله استاکس نت معتقد است که حالا ذیگر کشورها و حتی تیهکاران نیز می توانند خود به تولید ویروس هائی نظیر استاکس نت دست بزنند.

http://www.spiegel.de/netzwelt/netzpolitik/0,1518,739950,00.html