محافل اجتماعی آلمان نگران بحران اجتماعی اند

محافل اجتماعی در آلمان

نگران بحران اجتماعی اند

نگاهی به جرائد آلمان

ترجمه رضا نافعی

احزاب اقلیت، اتحادیه های صنفی و سازمانهای اجتماعی که منتقدان سیاست «صرفه جوئی» دولت (آلمان) هستند، روز سه شنبه ، از جائی که انتظارش را نداشتند مورد حمایت قرار گرفتند.

گزارش «سازمان پژوهش های اقتصادی آلمان» که روز قبل منتشر شد باین نتیجه رسیده است که دو تیغه قیچی در آمد ها در آلمان باز هم از هم دورتر می شوند و قشر باصطلاح متوسط زیر پایش خالی می شود.

بر اساس این پژوهش، از سال 2004 تا 2009 افزایش تعداد تنگدستان آلمان 3 در صد افزایش یافته و به 22 در صد از کل جمعیت بالغ گشته است. معیار سنجش پژوهشگران افراد غیر متاهلی هستند که در آمد ماهانه شان 860 یورو است. تعداد افراد نسبتا یا کاملا ثروتمند تا سال 2008 به همین نسبت افزایش یافته ولی در سال 2009 بدلیل بحران اقتصادی کاهش یافته است. از تعداد قشر باصطلاح متوسط نیز کاسته شده است. از نظر پژوهشگران آنچه چشم گیرتر است این است که فاصله میان این گروها بیشتر شده است. درحالی که از سال 2000 تا 2009 در آمد گروه ثروتمندان به میزان قابل ملاحظه ای فزونی یافته، در آمد تنگدستان کم شده و از 680 یورو در ماه به 645 یورو تقلیل یافته است. یکی از پژوهشگران بنام یان گوبل، بر اساس این ارقام به انتقاد از برنامه صرفه جوئی دولت پرداخت و در برلن گفت: «پیشنهاد هائی که تاکنون مطرح گشته به زیان در آمد های کم است. در حالی که سهم ثروتمندان پیوسته بیشتر می شود و پول بیشتری بدست می آورند. اینک این پرسش مطرح می گردد که آیا این گروه نباید بخشی از بار را بر دوش بگیرد؟». بنظر او اگر جلوی این روند گرفته نشود و زیر پای قشر متوسط خالی شود خطر بزرگی ثبات اجتماعی آلمان را تهدید می کند.

کلاوس ارنست، رهبر حزب چپ آلمان ، پس از مطالعه این گزارش خواستار آن شد که «دولت روش خود را برای گرفتن مالیات و توزیع در آمد ها فورا تغییر دهد». یکی از گام هائی که باید در این سو برداشته شود این است حداقل دستمزد ساعتی 10 یورو شود، دریافت مالیات از صاحبان در آمد های بالا افزایش یابد و از میلیونرها مالیات ویژه دریافت شود، با این اقدامات می توان گامی جدی برای افزایش در آمد دولت برداشت. همزمان با این اقدامات باید کسانی که از بحران سود می برند بخشی از هزینه آنرا نیز بپردازند؛ از طریق مالیاتی که برای بانکها و خرید و فروش سهام و معاملات در بورس ها وضع می شود.

شبکه » اتک «، سازمانی که مخالف گلوبالیسم است از دولت آلمان خواست تا با توجه به نتایج هراس انگیز گزارش پژوهشگران، از اجرای برنامه صرفه جوئی های خود چشم پوشی کند و اعلام کرد که: «رشد افزایش رشد نامتعادل در آمد ها مایه انفجار است. دولت آلمان با برنامه صرفه جوئی خود بسوی انفجار گام بر میدارد. کوچک شدن قشر متوسط برای اقتصاد و کشور و دموکراسی مسائل بزرگ ایجاد می کند. باور کردنی نیست که می خواهند 30 میلیارد از کل 40 میلیارد کمبود مالی دولت را از تنگدستانی بگیرند که با دریافت کمک های اجتماعی زندگی می کنند و ده میلیارد را از اقتصاد و بخش مالی. نمایندگان اتحادیه های صنفی و سازمانهای اجتماعی نیز اظهار نظرهای مشابهی کرده اند.

ولی سیاستمدارانی که زمام دولت را در دست دارند به این نگرانی ها بی اعتنا هستند. هانس پتر فریدریش رئیس گروه حزب سوسیال مسیحی در مجلس آلمان برغم این که این گزارش را «نگرانی بخش» خواند ولی گفت «تمام مواد برنامه دولت به اجرا در خواهد آمد و دست به ترکیب آن نخواهد خورد».Junge Welt/16.06.2010/Arme werden ärmer/

اشپیگل آنلاین( 16.06.2010 )می نویسد:

جامعه شناسان از فرسایش جامعه بیمناکند. فاصله میان دارا وندار زیاد تر می شود، قشر متوسط در آلمان بسرعت رو به کاهش است. جامعه شناسان، اقتصاددانان نسبت به عواقب فاجعه آمیز این روند هشدار می دهند. آنها بیم دارند که جامعه دچار انفعال گردد. از پیدایش حلبی آباد در شهرهای بزرگ و افزایش خشونت گرائی اجتماعی بیمناکند.

روزنامه های میانه رو نیز از افزایش اختلاف طبقاتی ابراز نگرانی می کنند. از جمله روزنامه «هامبورگر آبند بلات» در این مورد نوشت:

این روند در میان جامعه ترس از فرو افتادن را دامن می زند. چنین نگرانی هائی می توانند یک جامعه را فلج کنند. کسی که بترسد خانه نمی خرد، موسسه ای بر پا نمی کند، بچه دار نمی شود. کسی بترسد با کشور و دولت بیگانه می شود.این ترس روح کشور را از پای در می آورد.»

روزنامه «مرکیشه آلگماینه» که در پتسدام منتشر میشود می نویسد:

این که قشر متوسط کوچک تر شده و این که در آمد قشرهای پائینی جامعه امروز کمتر از دهسال پیش است حاصل کار سیاستمداران است که در کنار تجدید نظر در برنامه کمک های اجتماعی به تنگدستان، «هارتس 4″، به صاحبان درآمد های بالا بخشش های مالیاتی کردند. این ها سبب شد که برای حفظ تعادل اجتماعی پول کمتری در صندوق دولت بماند.»

روزنامه وست دویچه آلگماینه سایتونگ می نویسد :

گرایش بسوی برنامه صرفه جوئی یک بمب ساعتی است. کاستن ها، فاصله میان تنگدستان و ثروتمندان را زیاد تر می کند زیرا این روش فقط به زیان قربانیان بحران تمام می شود و زیانی به آنها که از لحاظ مالی خیالشان راحت است وارد نمی آورد.

روزنامه «مانهایمر مورگن پست» می نویسد:

«صلاح دولت آلمان در آنست که یکبار دیگر در بارۀ برنامه صرفه جوئی ها فکر کند و بیشتر به ایجاد توازن بیندیشد. برای صرفه جوئی در هزینه ها که بی تردید ضروری است باید ثروتمندان سهم بیشتری بعهده بگیرند. تا کنون بار را بر دوش تنگدستان گذاشته اند. این روش را نمی توان مدت زیادی ادامه داد. ناگفته نماند که ثروتمندان هم از آرامش اجتماعی سود می برند.

,